ชูเฟิงไอแห้งๆ สองสามครั้ง เคาะขาที่ไขว้อยู่ จุดบุหรี่แล้วพูดว่า "คำถามของเธอนี่ มีกลิ่นอายของการโกงนะ!"
"อย่ามัวพูดเรื่อยเปื่อย คุณจะช่วยหรือไม่ช่วยกันแน่?"
หลินหยิงหยิงมองเขาด้วยสายตาเย็นชา นี่มันไม่ใช่การสอบ จะมีการโกงได้ยังไง
ชูเฟิงแสดงท่าทีลำบากใจ พูดว่า "ช่างเถอะ เห็นแก่ความสัมพันธ์ของพวกเราสามคน พี่ชายจะช่วยเธอสักหน่อยก็ได้! แต่ไหนแต่ไรมา การแต่งงานก็เป็นเรื่องของสองครอบครัว ความเห็นของพ่อแม่มีน้ำหนักมากเลยนะ พี่ชายหลงไม่มีพ่อแม่ มีแต่คุณปู่คนเดียว เธอไปเอาใจคุณปู่ของเขาสิ! ถ้าคุณปู่พอใจเธอ เรื่องนี้ก็สำเร็จไปครึ่งหนึ่งแล้ว!"
"เยี่ยมมาก!"
หลินหยิงหยิงฟังแล้วตาเป็นประกาย เธอไม่ได้มองผิดในตัวเขาจริงๆ
ช่วงนี้เธอมัวแต่ยุ่งวุ่นวายกับหลงเฟย จนลืมไปว่าหลังหลงเฟยยังมีคุณปู่อีกคน
เธอกับหลงเฟยก็เป็นคู่หมั้นตั้งแต่เด็ก คุณปู่ไม่มีเหตุผลที่จะไม่ชอบเธอ
พอเสร็จธุระนี้ เธอต้องกลับไปเยี่ยมคุณปู่สักหน่อย
ตอนนั้น เอาเหล้าเม่าไถ่เก่าไปหนึ่งลัง พูดจาหวานๆ หน่อย คุณปู่ต้องชอบเธอแน่นอน
พอคิดอย่างนี้ ใจเธอก็โล่งขึ้นมาก
