ที่ทางออกของสนามบิน ชูเฟิงสวมแว่นกันแดด ใส่เสื้อเชิ้ตลายดอกและกางเกงขาสั้น พร้อมกระเป๋าเป้เดินทาง เดินออกมาจากด้านใน
เขาโบกมือลาหญิงสาวรูปร่างสวยงามคนหนึ่ง และจูบลาก่อนจากกัน
ความสนิทสนมของพวกเขาทำให้คนที่ไม่รู้คิดว่าเป็นคู่รัก
เมื่อเห็นหลงเฟยและหลินหยิงหยิง เขาก็ยิ้มและโบกมือทักทาย
"ไอ้ลามก!"
หลินหยิงหยิงบ่นพึมพำเบาๆ กอดอกไม่อยากสนใจเขา
หลงเฟยเดินเข้าไปชกหมัดกับเขาเบาๆ แล้วถามด้วยรอยยิ้ม "สาวสวยเมื่อกี้เป็นใครเหรอ?"
ชูเฟิงส่ายหน้า ยักไหล่พูดว่า "นักเรียนต่างชาติคนหนึ่ง ผมก็ไม่รู้จักดีหรอก"
หลงเฟยทำเสียงจุ๊ปาก คิดในใจว่า ไม่รู้จักดีแต่จูบเขาเลยเหรอวะ
ทั้งสามคนออกไปขึ้นรถ หลินหยิงหยิงนั่งข้างหน้าเป็นคนขับ หลงเฟยและชูเฟิงนั่งด้านหลัง
หลินซานซานไม่ได้มา เมื่อคืนเธอสนใจการแกะสลักหยกขึ้นมาทันที และขอเป็นลูกศิษย์ของหลิวจินซั่ว
หลิวจินซั่วตอนนี้เป็นลูกศิษย์ของหลงเฟย ก็เลยให้เกียรติเธอ
ชูเฟิงนั่งไขว่ห้างบนเบาะหลัง พิงพนักเอนตัวอย่างขี้เกียจพูดว่า "หลินจง วันนี้ทำไมไม่ขับเล่าซือล่ะ?"
"ไม่เห็นต้องยุ่งเลย"
หลินหยิงหยิงพูดด้วยน้ำเสียงไม่เป็นมิตร
