บ่ายวันนั้น ที่ด้านนอกของสถานกักกัน
หลงเฟยส่งมอบงานกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ รับของของตัวเองแล้วออกมาจากประตูเหล็กใหญ่
กลิ่นลมทะเลภายนอกโชยมา ทำให้หลงเฟยสูดหายใจลึก
ความรู้สึกของอิสรภาพ ช่างดีจริงๆ
ตาของหลงเฟยเพิ่งปรับให้เข้ากับแสงอาทิตย์ ก็เห็นรถหรูคันหนึ่งอยู่ตรงหน้า
ไม่สังเกตก็ไม่ได้ ของพวกนี้สีรถสะท้อนแสง รูปปั้นทองเล็กๆ ที่หัวรถดูหรูหรา มันสว่างจ้าเกินไปแล้ว
สาวสวยสามคนยืนอยู่หน้ารถ ยิ้มให้เขาอย่างมีความสุข
โอ้โห หลินหยิงหยิง หวังเสี่ยวหยา และหลินซานซานมากันหมดเลย
จู่ๆ หวังเสี่ยวหยาก็ไปยืนข้างหลินหยิงหยิง ทำให้หลงเฟยรู้สึกไม่สบายใจและละอายใจอย่างมาก
เมื่อเขาเดินไปหา หลินซานซานเป็นคนแรกที่ถามอย่างสนุกสนาน "ฮีโร่คนเก่ง รู้สึกดีมากใช่ไหมที่อยู่ข้างใน?"
หลงเฟยยิ้มแล้วพูดเย้าแหย่ "แน่นอนอยู่แล้ว ได้กินฟรีอยู่ฟรี ยังมีคนคอยดูแลอีก ถ้าไม่กลัวพวกเธอเป็นห่วง พี่ก็เตรียมจะอยู่ข้างในนานๆ แล้ว"
"ปากจัด!"
"ขึ้นรถเถอะ!"
"พวกเราจะพาไปฉลองต้อนรับนาย!"
สามสาวหัวเราะพร้อมกัน แล้วเชิญให้เขาขึ้นรถไปด้วยกัน
ที่หน้าประตูสถานกักกัน พอหลงเฟยเพิ่งจะเดินไป เกาหวู่ซันก็พาซาเปียวออกมาด้วยกัน
