หลงเฟยไม่อยากสนใจเขา ยืนอยู่กับที่โดยไม่พูดอะไร
ซู่หลายไฉพูดตาม "น้องชาย พี่ชายผิดไปแล้ว ไม่เป็นไรใช่ไหม ขึ้นรถมาเถอะ กลับเข้าเมืองผมคิดแค่สิบหยวน"
หลงเฟยถึงได้ขมวดคิ้วเล็กน้อย เปิดประตูรถแล้วขึ้นไปนั่ง
โรงเรียนสอนขับรถอยู่ชานเมือง ปกติกลับเข้าเมืองก็ยี่สิบหยวน
สิบหยวน ประหยัดไปครึ่งหนึ่ง
ซู่หลายไฉขับรถออกไปแล้วถามประโยคหนึ่ง "น้องชาย คุณจะไปไหนครับ"
"มหาวิทยาลัยบินไห่!"
หลงเฟยบอกสถานที่
ซู่หลายไฉชมว่า "ที่แท้ก็เป็นนักศึกษา น่าแปลกใจที่ตอบคำถามได้เร็วขนาดนั้น"
"คุณก็ตอบได้ไม่ช้านะ!"
หลงเฟยพูดแบบขอไปที
ซู่หลายไฉเข้าไปพร้อมกับเขา ความเร็วนี้ก็ไม่ช้าจริงๆ
คนอื่นๆ อย่างน้อยก็ต้องสิบกว่านาที
ซู่หลายไฉพูดอย่างภาคภูมิใจ "บอกคุณแล้วไง ผมมีเส้นสายอยู่ข้างใน!"
หลงเฟยเงียบไม่พูดอะไร ไม่เชื่อคำพูดของเขาเลยสักนิด
ซู่หลายไฉกำลังโกหกจริงๆ เขาไม่มีเส้นสายอะไรทั้งนั้น ทั้งหมดเป็นเพราะตอนขับแท็กซี่มักจะโดนหักคะแนน มักจะต้องกลับมาสอบใหม่ที่สนามสอบข้อเขียน
ตอนนี้ข้อสอบข้อเขียน เขาจำได้หมดแล้ว
