อีกสักครู่ คุณปู่หลินเดินออกมาจากในบ้าน
เดิมทีเขาเพิ่งรับการฝังเข็มเสร็จ นอนพักผ่อนอยู่บนเตียง
ได้ยินเสียงอึกทึกอยู่ข้างนอก จึงอดใจไม่ไหวออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น
หลงเฟยมองเขา เขาก็พินิจมองหลงเฟย แล้วถามอย่างสงสัยว่า "เกิดอะไรขึ้นหรือ?"
คุณปู่อายุราวเจ็ดสิบปี ผมหงอกขาว สีหน้าอิดโรย เดินต้องมีคนประคอง
เขาสวมชุดจีนเช่นกัน ร่างกายผอมบาง ดูเหมือนจะมีโรคภัยบางอย่างรบกวน
อันไทเยินหันไปบอกเขาว่า "ไม่มีอะไรหรอก แค่ข้าเพิ่งตรวจอาการให้หนุ่มน้อยคนนี้ แล้วรู้สึกประหลาดใจกับอาการของเขาเท่านั้นเอง"
คุณปู่หลินจิบน้ำชา จ้องมองหลงเฟยแล้วยิ้มน้อยๆ พูดว่า "ซานซาน หนุ่มน้อยคนนี้มาบ้านเราเป็นครั้งแรกใช่ไหม?"
หลินซานซานพยักหน้าตอบว่า "ใช่ค่ะ เขาคือของขวัญที่หลานเซอร์ไพรส์ให้คุณปู่ไงคะ"
หลงเฟยรีบมองเธออย่างกังวล กลัวว่าเธอจะพูดเรื่องการหมั้นหมายออกไป
ใครจะรู้ เธอกลับโอบแขนหลงเฟยทันที แล้วแนะนำกับคุณปู่หลินว่า "คุณปู่คะ หลานมีคนรักแล้วค่ะ ดูสิคะ รสนิยมของหลานสาวคุณปู่เป็นยังไงบ้าง?"
หลงเฟยแทบจะกระอักเลือด คิดในใจว่าผู้หญิงคนนี้กล้าพูดทุกอย่างเลยนะ!
