ชูเฟิงปิดสมุดโน้ต แล้วยิ้มจางๆ ให้ลี่ จิง พูดว่า "หลี่เลขานุการ คุณหมายความว่าอะไร?"
ลี่ จิงถอนหายใจแล้วเดินเข้าไปจ้องเขาอย่างเคร่งเครียด ถามว่า "อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่องนะ คืนนั้นคุณแอบใช้มือถือของฉันเพิ่มบัญชีรองใช่ไหม?"
ชูเฟิงตอบอย่างสงบนิ่งว่า "หลี่เลขานุการ ผมไม่รู้จริงๆ ว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร คืนนั้นผมตั้งใจแต่จะทำให้คุณพอใจ จะไปเล่นมือถืออะไรล่ะ"
"ไปให้พ้น!"
ลี่ จิงหน้าแดง ไม่เชื่อคำพูดของเขาสักคำ
เธอพูดกับชูเฟิงอย่างงอนๆ ว่า "ผู้จัดการทั่วไปเจิ้งเรียกคุณไปพบ คุณอย่าได้พูดจาเหลวไหล ถ้าเรื่องนี้ฉันโดนลงโทษ คุณก็อย่าหวังว่าจะสบาย!"
ชูเฟิงลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปโอบเอวบางของลี่ จิง
ลี่ จิงผลักเขาออกแต่ไม่สำเร็จ กลับถูกเขากดติดกำแพงด้านหลัง
ชูเฟิงจ้องตาเธอแล้วยิ้มจางๆ พูดว่า "บางทีเราอาจจะรู้จักกันไม่นานพอ คุณยังไม่รู้จักนิสัยผมดี ผมเป็นคนที่เกลียดที่สุดเวลาถูกขู่"
ลี่ จิงตัวสั่นเมื่อเห็นสายตาเย็นชาของเขา เคยคิดว่าเขาเป็นคนสนุกสนาน ไม่คิดว่าจะน่ากลัวขนาดนี้เวลาจริงจัง
เธอพูดตะกุกตะกักว่า "คุณจะทำอะไรกันแน่?"
