ประตูบ้านของซูตงที่อยู่ข้างๆเปิดอยู่
เมื่อหลงเฟยเดินไปดู เขาพบว่าหลี่เชียนนั่งอยู่ข้างใน ผมสยายยุ่งเหยิง ใบหน้ามีรอยช้ำเขียวม่วง ดูเหมือนกำลังลำบากมาก
ซูตงเห็นเขา เรียกอย่างอึดอัดว่า "พี่ใหญ่"
หลงเฟยพยักหน้า ถามเขาว่า "เกิดอะไรขึ้น"
ซูตงด่าว่า "อีตัวแสบนี่ โดนคนอื่นเล่นจนพอใจแล้ว ก็วิ่งกลับมาหาฉันอีก"
หลี่เชียนร้องไห้ตะโกนออกมา ตะโกนใส่หลงเฟยว่า "พี่ชายหลง ช่วยพูดกับตงจื่อหน่อยค่ะ! หนูรู้ตัวแล้วว่าผิด หนูถูกปีศาจหลอก หนูสัญญาว่าต่อไปจะใช้ชีวิตกับตงจื่ออย่างดีแน่นอน!"
หลงเฟยทำหน้าบึ้ง เรื่องแบบนี้จะไปพูดอะไรได้
โดนคนอื่นทำให้เป็นเขา ตอนนี้โดนเขาเล่นจนพอใจแล้ว ก็กลับมาอยากเป็นเขาอีก
ผู้หญิงคนนี้ ช่างไม่รู้จักอาย
เขาถามว่า "แผลบนหน้าเธอเป็นยังไง"
หลี่เชียนปิดหน้า พูดอย่างน้อยใจว่า "จางเตอี้ตีค่ะ เขามีแฟนใหม่แล้ว หนูไปหาเขาเพื่อเคลียร์ปัญหา เขาก็ตีหนูจนเป็นแบบนี้!"
หลงเฟยมองซูตง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป เห็นได้ชัดว่าโกรธ
ถึงแม้ว่าเขาจะเลิกกับหลี่เชียนไปแล้ว แต่ก็มีความสัมพันธ์กันมาสองสามปี ยังตัดใจไม่ขาด
