หลงเฟยไอแห้งๆสองสามที ทุกคนที่อยู่ในที่นั้นเป็นคนกันเอง
เขาไม่ได้ปิดบังอะไร แนะนำว่า "เธอชื่อหลินซานซาน เป็นลูกสาวคนที่สองของประธานลินตง เช้านี้พวกเราไปซื้อรถมือสองด้วยกัน เธอไม่อยากไปโรงเรียน เลยให้ผมพามาที่บริษัท"
หวังเสี่ยวหยาขมวดคิ้วถามเขา "พวกคุณซื้อรถเหรอ? ซื้อรถทำไม?"
หลงเฟยอธิบาย "ผมสมัครเรียนใบขับขี่ อยากหารถมาฝึกขับ ใครจะรู้ว่าหลินเอ้อเซียวจื่อคนนี้จะอยากซื้อนัก ผมก็เลยไปเป็นเพื่อนเธอ"
หวังเสี่ยวหยารู้สึกสบายใจขึ้นเล็กน้อย เธอคิดว่าพวกเขามาจากบ้านด้วยกัน ที่แท้ก็มาด้วยธุระ
ชูเฟิงถามอย่างสงสัย "พวกคุณรู้จักกันได้ยังไง?"
หลงเฟยตอบ "พูดไปก็ยาว หาเวลาว่างๆ แล้วจะเล่าให้ฟังอย่างละเอียด"
เพราะมีจางลี่อยู่ด้วย มีบางเรื่องที่เขาไม่อยากให้จางลี่รู้
ชูเฟิงเข้าใจเรื่องนี้ดี จึงไม่ถามอะไรเพิ่มเติม เขาหยิบแก้วที่หลินซานซานดื่มขึ้นมาดมแล้วพูดว่า "น่าแปลกใจที่เธอทำให้ผู้จัดการทั่วไปเจิ้งเสียหน้าขนาดนั้น ที่แท้ก็เป็นหลินเอ้อเซียวจื่อนี่เอง"
หวังเสี่ยวหยาหันไปพูดกับเขา "ฉันจะรินน้ำผลไม้ให้คุณแก้วใหม่นะ!"
ชูเฟิงส่ายหน้าห้าม "ไม่เป็นไร แก้วที่สาวสวยดื่มแล้ว ผมไม่รังเกียจหรอก"
