หลินซานซานปากสั่นระริก แทบไม่สามารถบรรยายความรู้สึกของตัวเองในตอนนี้ได้
เธอพยายามรวบรวมคำพูด ตะโกนใส่หลงเฟย "หลินชือรงที่คุณตามหาก็คือคุณปู่ของฉันนั่นแหละ!"
"หา?"
หลงเฟยจ้องมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า ด้วยสีหน้าไม่เชื่อ "อย่ามาพูดเล่นน่า จะมีเรื่องบังเอิญขนาดนั้นได้ยังไง"
หลินซานซานพูดอย่างตื่นเต้น "มันบังเอิญขนาดนั้นจริงๆ ไม่เชื่อคุณไปเจอคุณปู่กับฉันเดี๋ยวนี้เลยไหม?"
หลงเฟยอึ้งไปครู่หนึ่ง เห็นสีหน้าจริงจังของเธอ
คิดทบทวนอย่างละเอียด หลินชือรงแซ่หลิน หลินหยิงหยิงและหลินซานซานก็แซ่หลิน บางทีอาจจะเป็นครอบครัวเดียวกันจริงๆ
เขาตบหัวตัวเอง คิดในใจว่าทำไมถึงเล่าเรื่องนี้ให้หลินซานซานฟังไปได้
เขาไม่เคยคิดจะรับรู้เรื่องการแต่งงานนี้ ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว เรื่องที่คนรุ่นเก่าตกลงกันไว้ เขาไม่เคยเชื่อจริงๆ
หลินซานซานหัวเราะใส่เขา "เมื่อก่อนคนมักพูดถึงเรื่องพรหมลิขิต ฉันยังไม่เชื่อเลย ตอนนี้ได้เจอคุณ ฉันเชื่อแล้วจริงๆ โลกนี้มีพรหมลิขิตจริงๆ นะ! คุณกับพี่สาว เหมือนเป็นคู่แท้ที่ฟ้าลิขิตมาเลย"
