ในโรงจอดรถใต้ดิน หลินหยิงหยิงนั่งลิฟต์ขึ้นไปข้างบนด้วยความกังวลใจ
เธอส่องกระจกแล้วคิดในใจว่าตัวเองขาดผู้ชายจริงๆ หรือเปล่า ทำไมถึงได้คิดวุ่นวายทุกครั้งที่เห็นหลงเฟย
ผู้ชายคนนี้ ไม่ว่าจะมองจากแง่มุมไหนก็ไม่ใช่สเปกของเธอ
แต่เขากลับช่วยชีวิตเธอมาสองครั้ง และยังเอาครั้งแรกของเธอไปด้วย
ถ้าเขายังทำงานอยู่ที่บริษัทต่อไป เธอก็คงหลีกเลี่ยงการพัวพันกับเขาไม่ได้
ดวงตาของหลินหยิงหยิงเป็นประกาย เธอตัดสินใจอย่างแน่วแน่อีกครั้งที่จะกำจัดหลงเฟยให้ได้
เธอเข้าไปในออฟฟิศ สั่งให้ผู้ช่วยซูฉีเอารายงานการจัดการเรื่องหลิวไค่เมื่อวานมาให้ดูอีกรอบ
ซูฉีเป็นรุ่นพี่ของเธอ อายุมากกว่าเธอห้าปี
เป็นนักเรียนเก่งจากคณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด ตอนนี้ทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยฝ่ายบริหารของหลินหยิงหยิงชั่วคราว
ผู้หญิงวัยยี่สิบแปด เป็นช่วงที่ความสวยและความเป็นผู้ใหญ่อยู่ด้วยกัน
เธอสวมกระโปรงสั้นรัดรูปสีดำ ขายาวเรียว ผมยาวสยายไหล่ รูปร่างอวบอิ่มกว่าหลินหยิงหยิงเล็กน้อย ดูมีเสน่ห์มาก
หลินหยิงหยิงจิบกาแฟ เห็นซูฉียังไม่ไป จึงเงยหน้าขึ้นยิ้มถามว่า "คุณมีอะไรอีกหรือ?"
