หลินหยิงหยิงตอนนั้นกวาดตามองไปด้านหลัง พร้อมกับตกใจ
เธอจ้องมองหลงเฟยและชูเฟิงแล้วร้องออกมาทันที "ทำอะไรกัน พวกเขาทั้งสองคนทำไมถึงอยู่บนรถล่ะ?"
หลงเฟยและชูเฟิงกระแอมเบาๆ พร้อมกับดึงผ้าขนหนูขึ้นมาปิดตัว
สภาพที่เปลือยท่อนบนและห่มผ้าขนหนูดูไม่ค่อยเหมาะสมนัก
หลงเฟยยิ่งรู้สึกท้อแท้ ไม่คิดว่าติงซิวกับหลินหยิงหยิงจะรู้จักกัน
บ้าเอ๊ย หลินหยิงหยิงมีความประทับใจที่ไม่ดีต่อเขาอยู่แล้ว คราวนี้ก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึงแล้ว
ติงซิวเหยียบคันเร่งขับรถออกไป หัวเราะคิกคักอยู่ข้างหน้า "เพื่อนรักพอใจไหม คืนนี้ดื่มเหล้าฉันหาหนุ่มหล่อสองคนมาเป็นเพื่อนให้เธอโดยเฉพาะ รับรองว่าจะดูแลเธอได้อย่างดีแน่นอน!"
หลินหยิงหยิงมองดูท่าทางของหลงเฟยและชูเฟิง แล้วก็เชื่อจริงๆ
เธอเหงื่อตกเต็มหน้า พูดเยาะเย้ยทั้งสองคนว่า "ไม่คิดเลยว่า พวกคุณจะทำงานแบบนี้ด้วย ไม่อายหรือไง?"
ติงซิวหัวเราะออกมาดังลั่น แทบจะขับรถชนข้างทาง
เธอได้ทราบจากบันทึกการสอบสวนแล้วว่าหลงเฟยและชูเฟิงทำงานอยู่ที่กลุ่มบริษัทหลิน
ดังนั้นจึงตั้งใจอ้อมไปรับหลินหยิงหยิง ให้พวกเขาได้เจอกัน เพื่อหาความสนุก
