ในห้อง หลงเฟยกับชูเฟิงจ้องตากับเจ้าหน้าที่ตำรวจหญิง
หลงเฟยแค่รู้สึกว่าเคยเห็นหน้าสาวคนนี้ที่ไหนมาก่อน
ชูเฟิงร้องออกมาทันที "คุณไม่ใช่หลานสาวของครูเหยียนหรอกเหรอ?"
"ทำไมถึงเป็นพวกคุณสองคนล่ะ?"
เจ้าหน้าที่ตำรวจหญิงจ้องมองทั้งสองคนด้วยสีหน้าขมวดคิ้ว
ชูเฟิงหัวเราะแห้งๆ แล้วรีบปิดประตูห้อง พยายามสร้างความสนิทสนมโดยพูดว่า "เอ้า ที่แท้ก็เป็นคนรู้จักกันนี่เอง งั้นเรื่องนี้ก็จัดการง่ายแล้ว พวกเราสองคนพี่น้องมาที่นี่เพื่ออาบน้ำจริงๆ ไม่ได้ทำอะไรเสียหาย คุณช่วยปล่อยมือพี่ชายผมหน่อยได้ไหมครับ?"
หลงเฟยพลิกตัวลุกขึ้นนั่ง ใบหน้าเต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน
เขาคิดว่าเป็นตำรวจปลอม ไม่คิดว่าจะเป็นตำรวจจริงๆ
เขาร้องอย่างคับแค้นใจ "ใช่ครับ จับโจรต้องมีของกลาง จับชู้ต้องจับให้ทัน ผมยังไม่ทันเห็นหน้าผู้หญิงเลย คุณเอาอะไรมาใส่กุญแจมือผมล่ะ?"
เจ้าหน้าที่ตำรวจหญิงพูดอย่างดูถูก "คุณอย่าพูดมาก ผิดหรือไม่ผิด กลับไปตรวจสอบก็รู้เอง"
เธอหยิบวิทยุสื่อสารขึ้นมา แล้วตะโกนเรียกสองครั้ง
ทันใดนั้น มีกลุ่มตำรวจเข้ามาในห้อง แล้วนำตัวพวกเขาลงไปพร้อมกัน
