เฉาเหล่าเย่่อะจื่อล้างหน้าแปรงฟันโดยมีคนรับใช้คอยดูแล
เขาเดินมานั่งลง แล้วทักทายทั้งสองคนว่า "พวกเธออย่าเพิ่งนั่งเฉยๆสิ กินเร็วๆเข้า! คนแก่อย่างฉันกินไม่ค่อยได้ โต๊ะนี้เตรียมไว้สำหรับพวกเธอสองคนนะ!"
หลงเฟยและหวังเสี่ยวหยาต่างยิ้ม แล้วหยิบตะเกียบขึ้นมากินทันที
หิวมาตั้งแต่เช้า ทั้งสองคนจึงกินได้มาก
เฉาเหล่าเย่่อะจื่อมองพวกเขาด้วยรอยยิ้มอิ่มเอมใจ ราวกับกำลังดูหลานชายหลานสาวนั่งกินข้าวอยู่ตรงหน้า
เขาสั่งให้คนไปเอาแก้วเหล้ามา แล้วรินเหล้าเอ้อร์กั่วโถวให้หลงเฟยเต็มแก้ว เตรียมจะดื่มกับหลงเฟยสักหน่อย
หวังเสี่ยวหยาเห็นเข้าก็รีบเตือนหลงเฟยว่า "หลงเฟย ปู่โจวอายุมากแล้วนะ คุณอย่าให้ท่านดื่มมากเกินไปล่ะ!"
เฉาเหล่าเย่่อะจื่อได้ยินก็ยิ้ม "เด็กน้อย ยังไม่ทันแต่งงานเลย เธอก็เริ่มจัดการบ้านแล้วหรือ?"
หวังเสี่ยวหยาหน้าแดง ยิ้มพลางพูดว่า "ต้องจัดการสิคะ ไม่งั้นลูกศิษย์ของคุณจะทำให้ท้องฟ้าทะลุเอานะคะ!"
เฉาเหล่าเย่่อะจื่อหัวเราะใหญ่ "ดีๆๆ ในเมื่อแม่บ้านสั่งมาแล้ว พวกเราก็ดื่มน้อยๆหน่อยแล้วกัน!"
หลงเฟยยกแก้วขึ้นชนกับเขา
