หากสร้างผลกระทบการสั่นสะเทือน แม้แต่ภูเขาน้ำแข็งบนท้องฟ้าก็คงจะแตกออกเมื่อรวมกับภูมิประเทศที่เป็นธรรมชาติเช่นนี้
ไม่มีลมแรง พวกเขารอนานกว่าเมฆจะค่อยๆ เคลื่อนตัวมาอย่างเชื่องช้าเหมือนเต่า
ทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้ว ในขณะที่ท้องฟ้าเริ่มมืดลง ไป๋เฉียงเฉียงรู้สึกว่าเผ่าอสูรทั้งหมดที่อยู่ในที่นี้กลั้นหายใจ เงียบจนแทบจะได้ยินเสียงเมฆเคลื่อนไหว
ไป๋เฉียงเฉียงที่นั่งชมวิวอยู่ที่ขอบเนินเขาลุกขึ้นยืนโดยไม่รู้ตัว ปาเคอร์และเคอร์ติสยืนอยู่สองข้างของเธอ
เวนสันมองมาที่เธอ ไป๋เฉียงเฉียงให้สัญญาณตาตอบรับ
"ฟังคำสั่งของฉัน" เวนสันยกมือขึ้น
เมฆเพิ่งเริ่มเคลื่อนเข้ามาในพื้นที่นี้เพียงเล็กน้อย แต่เผ่าอสูรก็อดใจรอไม่ไหวแล้ว ต่างพากันกำหมัดและเตรียมพร้อม กลืนน้ำลายและกระแอมไอ จ้องมองเผ่าอสูรที่มีร่างกายแข็งแกร่งสมบูรณ์แบบอย่างเขม็ง
ตอนนี้เวนสันคือความหวังเดียวในสายตาของเผ่าอสูร ไม่มีใครรู้ว่าผู้ที่วางแผนให้เขาคือเพศเมียที่ร่างกายบอบบางอ่อนแอ
สูดหายใจลึก เวนสันโบกมือลงอย่างแรง
"คำราม!"
