ข้างนอกฝนตกหนักกระหน่ำ แสงสลัวมืดมน บรรยากาศหดหู่กดดัน
ในป้อมหินโบราณสีเทา ดวงตาสีแดงเลือดปรากฏขึ้นที่ชั้นบนสุดของป้อม เข้มข้นและไม่เป็นมงคล กลายเป็นสีสันเดียวในโลกใบนี้
เสียงของเพศเมียในห้องไพเราะมาก แต่เคอร์ติสโกรธจนอยากทำลายฟ้าดินทุกครั้งที่นึกถึงว่าเพศผู้ที่ทำให้เธอส่งเสียงแบบนั้นไม่ใช่ตัวเอง
หางงูของเขาบิดไปมา เริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว
"จี๊ดๆ"
เสียงของวัตถุแข็งขูดกับหินดังขึ้นในอากาศ ฟันของเคอร์ติสกระทบกับราวหิน ทิ้งรอยไว้เป็นทาง น้ำพิษสีทองไหลลงมาตามรอย หยดเหนียวๆ ลงมาจนรวมตัวเป็นแอ่งน้ำบนพื้น
...
เพื่อให้ไป๋เฉียงเฉียงตั้งครรภ์ ปาเคอร์พยายามเป็นพิเศษในครั้งนี้ จนกระทั่งไป๋เฉียงเฉียงหมดสติไปจึงหยุด
วันรุ่งขึ้น
"โครม!"
ประตูห้องนอนถูกลมพัดเปิดปิด ส่งเสียงดังสนั่น ไป๋เฉียงเฉียงทนรำคาญไม่ไหว จึงตื่นขึ้นมา
หน้าอกรู้สึกอึดอัด ราวกับถูกก้อนหินใหญ่ทับอยู่ ไป๋เฉียงเฉียงลืมตาขึ้น ก้มมองลงไป เห็นหัวเสือดาวขนฟูๆ กดทับอยู่บนอก นอนหลับเหมือนแมวตัวหนึ่ง
ปากของมันอ้าเล็กน้อย เผยให้เห็นปลายเขี้ยวคมบ้าง ปลายลิ้นสีชมพูแตะอยู่ที่ริมฝีปาก หนวดยาวข้างปากกระเพื่อมขึ้นลงตามลมหายใจ
