ปาเคอร์อาบน้ำแบบเร่งรีบ แล้วถือชามน้ำร้อนขึ้นไปบนชั้นดาดฟ้า
น้องงูถูกเคอร์ติสโยนลงไปที่ชั้นห้าแล้ว เคอร์ติสในร่างสัตว์เต็มตัวขดตัวอยู่ที่บันไดทางขึ้นชั้นดาดฟ้า ขวางทางปาเคอร์ที่กำลังถือน้ำอยู่
"หลบหน่อย" ปาเคอร์รีบพูด
เคอร์ติสไม่แม้แต่จะมองเขา หลับตาพริ้มด้วยเปลือกตาใส ราวกับไม่รู้ว่าปาเคอร์อยู่ตรงนั้น
ปาเคอร์ส่งเสียงฮึในลำคอ โยนชามน้ำไปข้างหน้า แล้วย่อตัวลงถอยหลัง ก่อนจะกระโดดพุ่งออกไปอย่างแรง ในชั่วพริบตาเดียว ปาเคอร์ก็ลงจอดอย่างมั่นคงด้านหน้าเคอร์ติส ชามน้ำที่กำลังหมุนก็มาถึงตามคาด ปาเคอร์ยกมือขึ้นรับมันได้อย่างแม่นยำ
"สวบ" น้ำในชามกระเพื่อมเป็นระลอก กระเซ็นออกมาเป็นหยดน้ำเล็กๆ
ปาเคอร์เหลือบมองสัตว์งูแวบหนึ่ง ก่อนจะหันหลังกลับไปพร้อมกับเปลี่ยนสีหน้าเป็นรอยยิ้ม
"ฉันกลับมาแล้ว เธออาบน้ำได้แล้ว" ปาเคอร์วางน้ำไว้ข้างรัง มองไป๋เฉียงเฉียงอย่างคาดหวัง
ไป๋เฉียงเฉียงร้อง "อ้อ" เบาๆ กลอกตาไปมา แล้วพูดเสียงเบาว่า "เคอร์ติสอยู่ไหม?"
ปาเคอร์เบ้ปาก พูดว่า "เขาอยู่ในทางเดิน"
ไป๋เฉียงเฉียงรู้สึกลำบากใจอย่างมาก
