พื้นดินสั่นสะเทือนเบาๆ เสียงสัตว์วิ่งดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ปาเคอร์มองไปทางที่มาของเสียง ทั้งร่างตื่นตัวเตรียมป้องกันตัวเอง
"ลูกๆ ของฉันอยู่ไหน?" เสียงแหลมของโรซาดังมา เสียงวิ่งหยุดลง สัตว์อสูรกว่าสิบตัวหยุดอยู่หน้าเล้าไก่
บาเทอร์ในร่างมนุษย์มองไปรอบๆ อย่างกระวนกระวาย จมูกกระดิกอย่างรวดเร็วสองสามที แล้ววิ่งพรวดเข้าไปในเล้าไก่อย่างห้ามไม่อยู่ ปาเคอร์เกือบจะพุ่งเข้าไปปกป้องอาณาเขตของตัวเองตามสัญชาตญาณ แต่นึกถึงลูกหมาป่าเหล่านั้นได้ทัน จึงข่มใจไว้
"ลูกหมาป่าของฉันอยู่ไหน? พวกเจ้าซ่อนพวกมันไว้ที่ไหน?" บาเทอร์ตะโกนถาม
อาจเป็นเพราะบรรยากาศผิดปกติ หรือกลิ่นคาวเลือดในอากาศทำให้เขาสัมผัสได้ถึงลางร้าย บาเทอร์สูญเสียความสงบ ดวงตาสีเขียวเรืองแสงในความมืด
ไป๋เฉียงเฉียงอดมองไปที่ท้องของเคอร์ติสไม่ได้ โรซาตะโกนทันที "เจ้ากินพวกมันเข้าไปหรือ?!"
"โฮ่ว!" บาเทอร์ควบคุมตัวเองไม่อยู่ เปลี่ยนร่างเป็นหมาป่า กระโจนเข้าใส่เคอร์ติสอย่างดุร้าย
เคอร์ติสยิ้มเยาะมุมปาก คว้าข้อมือของไป๋เฉียงเฉียงดึงมาไว้ข้างหลัง แล้วพุ่งตัวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
