"กุ๊กกุ๊กกุ๊ก~"
นกปีกสั้นส่งเสียงร้องเซ็งแซ่ เมื่อเวนสันอยู่ในบริเวณนั้น ไม่มีนกตัวไหนกล้ารังแกไป๋เฉียงเฉียงที่ไม่มีพลังโจมตี
นกปีกสั้นแตกต่างจากไก่บ้าน พวกมันมีนิสัยก้าวร้าวและมีอาณาเขตของตัวเอง แต่ละตัวมีรังแยกกัน ไป๋เฉียงเฉียงไล่นกปีกสั้นตัวหนึ่งออกไป แล้วพบว่าในรังไม่มีไข่สักฟอง รู้สึกแปลกใจ
เพื่อให้นกปีกสั้นวางไข่ในที่เดิม เธอไม่เคยเอาไข่ออกไปหมด จะเหลือไว้หนึ่งฟอง แต่รังของนกปีกสั้นตัวนี้กลับไม่มีไข่เลยสักฟอง
ในรังของนกปีกสั้นตัวอื่นๆ มีไข่อยู่ แต่เธอพบเปลือกไข่ที่แตก อาจเป็นเพราะนกปีกสั้นจิกทำลายเอง แต่ในมุมยังมีหญ้าแห้งเปื้อนเลือดด้วย
จากร่องรอยต่างๆ ไป๋เฉียงเฉียงมั่นใจว่ามีขโมยเข้าบ้าน
"ใครกลับมาขโมยนกที่บ้านฉันกัน ตัวเล็กแค่นั้นไม่พออิ่มหรอก" ไป๋เฉียงเฉียงบ่นอย่างหงุดหงิดพลางเบ้ปาก
เวนสันดมกลิ่นบนพื้น แล้วพูดเสียงทุ้มว่า "เป็นลูกอ่อน พวกเผ่าหมาป่า"
"น่าแปลก พวกมันอาจจะอยากฝึกล่าเหยื่อมั้ง" ไป๋เฉียงเฉียงถอนหายใจ "ช่างเถอะ ต่อไประวังหน่อย อย่าให้พวกมันกลับมาอีกก็พอ"
เรื่องนี้จบลงแค่นั้น แต่ไม่กี่วันต่อมา บ้านก็ถูกขโมยอีก
