"อืม ๆ เอวปวดมาก" ไป๋เฉียงเฉียงพยักหน้า ซุกหน้าลงบนอกที่แข็งแกร่งของปาเคอร์ มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มบาง ๆ
ไป๋เฉียงเฉียงเป็นผู้หญิงที่พอใจง่ายและไม่มีความทะเยอทะยาน หรืออาจจะเรียกว่าเป็นหญิงสาวตัวน้อยก็ได้ แค่ได้กอดปาเคอร์แบบนี้เธอก็รู้สึกอบอุ่นและโรแมนติกมากแล้ว
ปาเคอร์รู้สึกสงสารจึงนวดเอวให้ไป๋เฉียงเฉียง รู้สึกว่าเอวบางใต้มือจับไม่ติดเนื้อ จึงบ่นอย่างไม่พอใจว่า "เนื้อหายไปไหนหมด ทั้งที่หลังคลอดลูกมีเนื้อนุ่ม ๆ เยอะแท้ ๆ"
ไป๋เฉียงเฉียงหดท้องเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว "ฉันว่าแบบนี้ก็ดีนะ" ถ้าเอวไม่กลับมาผอมอีกครั้ง เธอคงไม่กล้ายอมรับข้อเสนอของปาเคอร์หรอก
ปาเคอร์นึกอะไรขึ้นมาได้ จึงปล่อยไป๋เฉียงเฉียงออก พูดอย่างตื่นเต้นว่า "ขอดูลายสัตว์ประหลาดของฉันหน่อยสิว่าอยู่ตรงไหน"
"เบา ๆ หน่อย ลมเย็นเข้ามาในผ้าห่มแล้ว" ไป๋เฉียงเฉียงกระชับผ้าห่มให้แน่น
ปาเคอร์มุดหัวเข้าไปในผ้าห่ม จากนั้นไป๋เฉียงเฉียงก็รู้สึกว่าหน้าอกของเธอถูกจับ ใบหน้าของเธอแดงก่ำ ทั้งผลักไสทั้งตะโกนว่า "นายนี่มันเสือดาวลามก!"
