ปาเคอร์จมูกพ่นลมหายใจ ความประทับใจต่อเพศเมียคนนี้ก็ลึกซึ้งเช่นกัน แน่นอนว่าเมื่อเห็นคนนี้ในใจเขามีแต่ความรำคาญ
"ชิงชิง อย่าไปสนใจเธอเลย" อีฟดึงไป๋เฉียงเฉียง ไป๋เฉียงเฉียงพยักหน้าเห็นด้วย
หมาเห่าใส่คุณ คุณก็ไม่ควรเห่ากลับไปใช่ไหม? มันเสียฐานะ ตราบใดที่ไม่กระทบผลประโยชน์ของเธอ ไป๋เฉียงเฉียงก็ขี้เกียจเสียเวลากับยูดอร่า
ยูดอร่าจ้องมองใบหน้าของไป๋เฉียงเฉียง ดวงตาฉายแววอิจฉาอย่างรุนแรง เสียงร้องอ่อนแอของลูกน้อยในตะกร้าดึงสติเธอกลับมา เธอเชิดคางมองไปที่ปาเคอร์ ความรักในอดีตเปลี่ยนเป็นความรังเกียจ แต่ก็ยังอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียดาย โดยเฉพาะเมื่อเห็นลายสัตว์ประหลาดสามลายบนใบหน้าของปาเคอร์
"เผ่าอสูรบางคนช่างไม่รู้จักบุญคุณ ถ้าเป็นคู่ของฉัน ก็คงมีลูกหนึ่งครอกแล้ว" ยูดอร่าพูดอย่างดูถูก
"ฉันชอบชิงชิงไม่ใช่เพื่อมีลูก" ปาเคอร์มองสัตว์ผู้ที่อยู่ด้านหลังยูดอร่า แล้วเย้ยหยันว่า "ขอให้พวกเธอทุกคนมีลูกเป็นฝูงนะ"
