ปาเคอร์เลือกหญ้าที่สกปรกออกจากรังของเคอร์ติส รวบรวมส่วนที่เหลือเป็นกอง แล้วอุ้มทั้งหมดขึ้นมา
"ฉันจะช่วยด้วย!" ปาเคอร์พูดพลางยัดหญ้าแห้งเข้าไปในโพรงทั้งหมด เคอร์ติสที่อยู่ด้านล่างเงยหน้าขึ้นมองและถูกกองหญ้าตกลงมาทับ หญ้าไหลลงตามเส้นผมของเขาที่เหมือนผ้าไหม เหลือกองอยู่บนหัวเท่านั้น
ไป๋เฉียงเฉียงอุ้มหญ้าที่เหลือมา เคอร์ติสยื่นมือออกมารับ กองหญ้าสุดท้ายบนหัวของเขาก็ไหลลงมา
"ตะกร้านี้ใส่เข้าไปไม่ได้ ฉันจะส่งไข่ให้คุณทีละฟอง" สายตาของไป๋เฉียงเฉียงตกอยู่ที่ไข่สีขาวที่รวมกันอยู่ ดวงตาเผยความไม่อยากจาก เธอยื่นมือไปลูบไข่งูทีละฟอง
บนผิวของไข่มีน้ำเมือกแห้งอยู่มาก ทำให้ไข่หลายฟองติดกันเป็นกลุ่ม ไป๋เฉียงเฉียงไม่กล้าแยกพวกมันออกจากกัน อุ้มไข่ที่ติดกันหลายฟองอย่างระมัดระวัง แล้วส่งเข้าไปในปากโพรง
"ระวังด้วยนะ" ไป๋เฉียงเฉียงพูดเบาๆ
เคอร์ติสให้ความร่วมมือกับไป๋เฉียงเฉียงเป็นอย่างดี อย่างน้อยจนกระทั่งเขารับไข่ครบหมด แล้วเปลี่ยนร่างเป็นงูขดตัวเป็นก้อนเริ่มหลับ ไป๋เฉียงเฉียงก็ยังไม่ทันสังเกตเห็นความเฉยชาของเขาต่อไข่งู
