ปาเคอร์รู้สึกกังวลขึ้นมา ถ้าชิงชิงชอบล่ะจะทำยังไง?
ซิ่วหัวเราะเยาะ "เทียบกับฉัน นายยังอ่อนหัดอยู่นะ"
ปาเคอร์ไม่ได้โต้เถียงกับซิ่ว เขาเอาช่อหญ้าใส่ลงในตะกร้าไผ่ แล้วสวมกระโปรงหนังสัตว์ หยิบของแล้วเดินจากไป
ซิ่วเห็นของขวัญของตัวเองถูกใส่ลงในตะกร้าไผ่ก็ตกใจไปชั่วขณะ นั่นมันตะกร้าใส่ลูกสัตว์นี่นา แต่เขาก็รู้ว่านิสัยของปาเคอร์ไม่ใช่คนที่จะยั่วโมโหได้ง่ายๆ สุดท้ายก็เลยไม่ได้พูดอะไร
การที่ปาเคอร์ยอมช่วยส่งอาหารให้ก็นับว่าโชคดีมากแล้ว ถ้าไม่ได้เจอปาเคอร์ เขาอาจจะไม่มีโอกาสให้ชิงชิงได้กินด้วยซ้ำ
ปาเคอร์กลับถึงบ้าน ฝนตกหนักมากแล้ว ลมพัดพาความหนาวเย็นมา เสียงลมมีความน่ากลัวแฝงอยู่
ไป๋เฉียงเฉียงห่มหนังสัตว์นั่งผิงไฟอยู่ในห้องโถง เห็นปาเคอร์ก็พูดว่า "ทำไมเพิ่งกลับมาล่ะ รีบเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเร็ว"
เพราะรู้ว่าครั้งนี้ปาเคอร์จะกลับมาบ้านในร่างมนุษย์ ซิ่วจึงมีวิสัยทัศน์ไกลไม่ได้ทำร้ายท้องของปาเคอร์ ไป๋เฉียงเฉียงจึงไม่พบว่าปาเคอร์ทะเลาะวิวาทมา
