เคอร์ติสกลืนอาหารลงไปครึ่งหนึ่ง ส่วนที่เหลือวางไว้บนชิโม่ เนื้อย่างเสร็จอย่างรวดเร็ว ไป๋เฉียงเฉียงรู้สึกว่าแรงกายฟื้นคืนมาไม่น้อย เนื้อฮิปโปนุ่มมาก เธอสามารถเคี้ยวได้ กินเนื้อไปสองชามใหญ่ ถึงรู้สึกอิ่มขึ้นมาก ท้องป่องออกมา
เคอร์ติสย่อยอาหารอย่างหยาบๆ แล้วอุ้มไป๋เฉียงเฉียงเข้าห้องนอน
"อา มื้อนี้กินจนฉันเหมือนท้องสามเดือนแล้ว" ไป๋เฉียงเฉียงนอนหงายบนกองหญ้า ตบท้องกลมๆ ของตัวเอง
เคอร์ติสเปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์ นุ่งกระโปรงหนังสัตว์ที่เอว นั่งข้างไป๋เฉียงเฉียง ได้ยินคำพูดนั้นก็หัวเราะเบาๆ มือใหญ่ลูบท้องของไป๋เฉียงเฉียง "กินเยอะๆ หน่อย ลูกน้อยจะได้คลอดเร็วขึ้น"
ไป๋เฉียงเฉียงยิ้มมองเคอร์ติส พูดว่า "คุณรู้ได้ยังไงว่าตั้งท้องแล้ว? พวกเขาบอกว่าปกติต้องใช้เวลาหลายปีกว่าจะตั้งท้องได้หนึ่งครั้งนะ"
แม้ว่าเธอคิดว่าตัวเองเป็นมนุษย์ล้วนๆ ไม่น่าจะใช้เวลาหลายปีกว่าจะตั้งท้องได้ แต่การตั้งท้องในครั้งเดียวก็มีโอกาสน้อยมาก เคอร์ติสดูเหมือนจะมั่นใจมาก
"ฉันเป็นสัตว์งู ไม่ใช่เผ่าอสูรธรรมดา" สีหน้าของเคอร์ติสไม่เปลี่ยนแปลงมากนัก แต่ไป๋เฉียงเฉียงที่คุ้นเคยกับเขารู้ว่าเขาไม่พอใจเล็กน้อย
