ไป๋เฉียงเฉียงเงยหน้าขึ้นมองไปทางโรซาที่อยู่บนที่นั่งสูง แล้วกลอกตาใส่ ท่าทางที่ไม่สุภาพนี้กลับดูน่ารักเป็นพิเศษเมื่อทำโดยสาวน้อยที่มีดวงตาคู่สวยเย้ายวนใจ
"ใครบอกว่าปาเคอร์พึ่งพาฉัน ลายสัตว์ประหลาดของปาเคอร์..." ไป๋เฉียงเฉียงยกมือขึ้นแตะที่อก ยิ้มบางๆ เสียงอ่อนโยนลง "อยู่ที่หัวใจของฉัน"
ตำแหน่งหัวใจของเพศเมียเป็นตัวแทนของคนที่รักที่สุด พอไป๋เฉียงเฉียงพูดจบ สายตาของเพศผู้ทั้งหลายที่อยู่ตรงข้ามก็เปลี่ยนไป จากดุร้ายกลายเป็นอิจฉาริษยา
ช่างโชคดีจริงๆ ที่สามารถทำให้เพศเมียเก็บลายสัตว์ประหลาดไว้ที่หัวใจได้ เสือดาวตัวนั้นช่างโชคดีเหลือเกิน
ปาเคอร์หันขวับไปมองไป๋เฉียงเฉียง ชิงชิงพูดแบบนี้ หมายความว่าเธอพร้อมจะยอมรับเขาแล้วใช่ไหม?
หัวใจของปาเคอร์เต้นแรงขึ้นอย่างกะทันหัน แม้จะรู้ว่าทุกอย่างที่ไป๋เฉียงเฉียงพูดเป็นเรื่องโกหก แต่ก็ไม่อาจระงับความปลาบปลื้มในใจได้
ไป๋เฉียงเฉียงจับมือปาเคอร์ข้างหนึ่ง อีกมือจับมือเคอร์ติส แล้วยิ้มพูดว่า "เรากลับกันเถอะ อย่าเสียเวลากับคนที่ไม่สำคัญเลย"
ดวงตาของปาเคอร์แดงก่ำ น้ำตาคลอเบ้า เขาพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ แต่กลับทำให้ดวงตาแดงมากยิ่งขึ้น
