ซิ่วเห็นว่าไป๋เฉียงเฉียงไม่ค่อยต้อนรับตัวเอง จึงยื่นผลไม้ให้แล้วพูดว่า "งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ"
"เอ๊ะ!" ไป๋เฉียงเฉียงวิ่งตามไปสองก้าว พื้นดินที่โดนแดดเผาร้อนจัด คงจะทอดไข่ได้เลย เธอกระโดดโลดเต้นเพราะความร้อน ทำให้ผลไม้หล่นกระจายเกลื่อนพื้น พอเก็บผลไม้เสร็จ ซิ่วก็เดินไปไกลแล้ว
"ร้อนตายห่า" ไป๋เฉียงเฉียงรีบวิ่งกลับไปใต้ร่มไม้ ขมวดคิ้วนวดเท้า ฝ่าเท้าแข็งไปหมดเพราะความร้อน
โลกนี้ผลไม้ล้วนเก็บมาจากป่า ไม่มีแพงถูก การวิ่งไปคืนของแค่นี้ก็ดูไม่ดี ไป๋เฉียงเฉียงไม่เรื่องมาก หยิบสตรอเบอร์รี่ลูกหนึ่งขึ้นมากิน
ปาเคอร์แบกหนังสัตว์กลับมา เห็นไป๋เฉียงเฉียงกินของอยู่ใต้ต้นไม้ มองไปรอบๆ แล้วถามว่า "สัตว์งูเก็บมาให้เหรอ?"
"ไม่ใช่" ไป๋เฉียงเฉียงเงยหน้าขึ้น เห็นหนังสัตว์ที่ปาเคอร์นำกลับมา สนใจจึงลุกขึ้นยืน "ซิ่วให้ฉันมา หนังสัตว์นายเอากลับมาหมดแล้วเหรอ? ขอดูหน่อย"
"ฮึ่ม ไอ้หมอนั่น" ปาเคอร์ฮึดฮัดอย่างไม่พอใจ เห็นไป๋เฉียงเฉียงจะวิ่งเข้าบ้าน จึงรีบเร่งฝีเท้า "อย่าขยับนะ เดี๋ยวผมวางหนังสัตว์แล้วจะมาอุ้มคุณ"
"อืม"
