จุดไฟขึ้นมา ในหลุมไฟลุกโชนอย่างรุนแรง หลังจากดับไปตามธรรมชาติ ปาเคอร์ก็ค่อยๆ ตักเถ้าถ่านที่เหลือออกมา ห่อด้วยหนังสัตว์ที่เตรียมจะทิ้ง แล้วใช้หินทุบอย่างแรง
เมื่อเปิดออกมาอีกครั้ง กระดูกสัตว์ข้างในก็กลายเป็นผงไปหมดแล้ว
ขณะที่ปาเคอร์กำลังจะลากของไปทิ้งที่ภูเขา ไป๋เฉียงเฉียงก็ตะโกนจากในบ้านว่า "ล้างมือสิ เสือดาวสกปรก!"
"ครับ" ปาเคอร์ว่าง่ายไปล้างมือ แล้วยื่นมือเปียกๆ ออกมาอวด "ล้างสะอาดแล้ว ผมจะไปล่าสัตว์ต่อนะ"
"อืม" ไป๋เฉียงเฉียงพยักหน้า
แต่พอปาเคอร์กลับมาพร้อมกับเหยื่อที่ล่าได้ เคอร์ติสก็เตรียมอาหารให้ไป๋เฉียงเฉียงเสร็จแล้ว
ในห้องโถงกำลังย่างแกะอยู่ตัวหนึ่ง หางของเคอร์ติสยังพันแกะอีกตัวที่กำลังจะตายอยู่
ไป๋เฉียงเฉียงเห็นปาเคอร์ก็เรียกทันที "ปาเคอร์ มากินเร็ว เพิ่งย่างเสร็จ"
ปาเคอร์โยนเหยื่อที่ล่าได้ลงพื้นดัง "ปัง" แล้วยืนแข็งทื่ออยู่ข้างกองไฟ "ไม่เป็นไรครับ ผมกินของผมเอง รอคุณกินเสร็จผมค่อยย่าง"
ไป๋เฉียงเฉียงมองเหยื่อที่ปาเคอร์ล่ามา ในใจถอนหายใจว่าเสียเปล่า "แต่มันเยอะขนาดนี้ฉันกินไม่หมดหรอก เคอร์ติสก็ไม่ชอบกินของสุก ต่อไปพวกนายผลัดกันล่าสัตว์ดีกว่า นายจะได้สบายขึ้น"
