"คุณนี่ประจำเดือนหมดแล้วหรือยัง" เคอร์ติสกวาดตามองไปที่เส้นใยฝ้ายบนกองหญ้า บนนั้นมีรอยเลือดเล็กน้อย
"เห็นว่าหมดแล้วก็อยากจะเอาสำลีที่สะอาดมาให้คุณเปลี่ยน"
ไป๋เฉียงเฉียงกุมหน้าอกถอนหายใจ "เป็นอย่างนี้นี่เอง"
เป็นการกระทำที่เผ่าอสูรทำได้จริงๆ ดีที่ไม่ใช่การล่วงละเมิดทางเพศอย่างที่เธอคิด
ปาเคอร์นอนคว่ำบนกองหญ้าเปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์ ส่ายก้นไปมา หางยาวๆ ห้อยอยู่ระหว่างขาอย่างอ่อนแรง "อากาศชื้นขึ้นเรื่อยๆ อึดอัดจัง"
เคอร์ติสส่งสำลีที่สะอาดให้ไป๋เฉียงเฉียง ไป๋เฉียงเฉียงเกรงใจที่มีผู้ชายอยู่ด้วย จึงไม่ถอดกางเกงใน แค่ใช้ความรู้สึกรองไว้
ปาเคอร์ยังรู้สึกอึดอัด ไป๋เฉียงเฉียงยิ่งอึดอัดกว่า แต่เธอกังวลใจมากกว่า ประจำเดือนครั้งนี้มานานเกินไปแล้ว แปดเก้าวันแล้ว จะหมดเมื่อไหร่กันนะ
เธอคิดว่าเป็นเพราะตัวเองถูกความเย็นในช่วงนั้น รู้สึกเสียใจ ไม่น่าทำอะไรไม่รอบคอบเลย
หมอกเช้าวันนี้หนากว่าเมื่อวานเช้า อากาศต่ำๆ เต็มไปด้วยแมลงบินมากมาย ที่เห็นชัดที่สุดคือแมลงปอ รองลงมาคือแมลงวัน เดินไปไม่กี่ก้าวก็ชนหน้าแล้ว นกก็บินต่ำลงมา บินฉวัดเฉวียนกินแมลงอย่างสนุกสนาน
