เคอร์ติสเด็ดใบไม้มาหนึ่งใบ พับเป็นรูปกรวย แล้วเก็บไข่จากรังนกใส่เข้าไป
"เฮ้ย เคอร์ติส อย่าเอาสิ!" ไป๋เฉียงเฉียงเขย่าต้นไม้ เคอร์ติสขยับนิดเดียวต้นไม้ก็สั่นไหว แต่เธอกลับไม่สามารถทำให้ต้นไม้ขยับได้เลย
เคอร์ติสใช้หางงูพันกิ่งไม้ ลำตัวท่อนบนห้อยลงมา ห้อยหัวลงมองหน้าไป๋เฉียงเฉียง ผมยาวปลิวไสวในอากาศ
"ไม่ต้องกลัวหรอก นี่เป็นไข่ของนกปีกสั้น ปกติแล้วมันฟักไม่ได้ และพวกมันออกไข่วันละฟองด้วย ถ้าเธอไม่กิน พวกมันเองก็จะจิกทำลายเปลือกไข่กินเอง"
ออกไข่วันละฟอง นี่มันไก่หรือเปล่านะ?
ขณะที่ไป๋เฉียงเฉียงกำลังคิดแบบนั้น ก็ได้ยินเสียงปีกกระพือมาจากอากาศ เธอหันไปตามเสียง เห็นไก่ป่าตัวหนึ่งสีสันสดใสบินตรงไปที่รังนก แล้วจิกหางของเคอร์ติสอย่างบ้าคลั่ง
นกปีกสั้นไม่ใช่ไก่อย่างที่ไป๋เฉียงเฉียงจินตนาการ มันบินได้สูงมาก แต่ลำตัวค่อนข้างหนัก ลอยอยู่กลางอากาศเหมือนวัวกระทิงพุ่งชน ไม่มีความเบาสบายอิสระเหมือนนกทั่วไป
ลำตัวโดยรวมเป็นสีน้ำตาลดิน แซมด้วยลายสีฟ้าสดใส หางยาวเรียว สีสันสวยงาม ดูคล้ายนกยูงอยู่บ้าง
