พอตกลงแผนกันเสร็จ มูเอร์ก็บินออกไปหาดินโคลนแล้ว ปาเคอร์อยู่บนหน้าผาเพื่อปกป้องไป๋เฉียงเฉียง
สัตว์ร้ายขนาดยักษ์ยิ่งวุ่นวายมากขึ้นเรื่อยๆ มองลงไปจากหน้าผาเห็นฝูงสัตว์อยู่ด้านล่างแน่นขนัดราวกับมดหมู่ เสียงคำรามสั่นสะเทือนจนเมฆกระจายออก แถมยังมีฝนตกลงมาสองสามหยด
ปาเคอร์มองท้องฟ้าอย่างประหลาดใจสักพัก ส่วนไป๋เฉียงเฉียงพอจะเข้าใจปฏิกิริยาทางฟิสิกส์ที่เกิดขึ้น จึงไม่รู้สึกแปลกใจ
ปาเคอร์ต่างจากมูเอร์ที่มีปีกบินได้ตลอดเวลา ถ้าสัตว์ร้ายขนาดยักษ์ปีนขึ้นมาพวกเขาก็หมดทางรอด ดังนั้นเขาจึงระวังตัวอย่างมากในการลาดตระเวนบนหน้าผา
ไป๋เฉียงเฉียงรู้สึกเจ็บหน้าอกตลอดเวลา เมื่อปาเคอร์ไม่อยู่ในเพิง เธอจึงเปิดเสื้อดู
แผลที่หน้าอกหายสนิทแล้ว เหลือเพียงรอยแผลเป็นสีชมพูอ่อนสองรอย
ไป๋เฉียงเฉียงตกใจ เสื้อสีขาวสะอาดสะอ้าน ถ้าไม่ใช่เพราะรอยแผลเป็นสีชมพูสองรอยบนหน้าอก เธอคงคิดว่าการถูกเคอร์ติสทำร้ายเป็นเพียงภาพหลอน
พลังการรักษาอันทรงพลังของเคอร์ติสติดมาถึงเธอหรือ? น่าแปลกที่เมื่อวานนอนคว่ำยังไม่มีเลือดไหล
