มูเอร์บินอยู่บนท้องฟ้า มองลงมาเห็นผืนป่าที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตาเบื้องล่าง
ควันสีดำลอยขึ้นมาจากป่าเขา แม้จะมีลมพัด แต่ควันก็ไม่กระจายไป เห็นได้ชัดว่าเป็นควันสัญญาณ
มูเอร์จ้องมองอยู่ครู่หนึ่ง แล้วบินไปทางนั้น
ที่จุดที่ควันลอยขึ้นมา มีเพียงเสือดาวหนุ่มที่เพิ่งโตเต็มวัยตัวหนึ่ง กำลังคอยเติมเชื้อเพลิงเข้ากองไฟไม่หยุด
มูเอร์เกาะอยู่บนกิ่งไม้ใกล้ๆ มองไปรอบๆ แล้วเปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์พูดว่า "มีแค่เจ้าคนเดียวเหรอ? พ่อเจ้าไม่ได้มาด้วยเหรอ?"
ปาเคอร์เงยหน้าขึ้นทันที พูดอย่างตื่นเต้นว่า "ในที่สุดก็เจอคุณแล้ว พ่อผมยังไม่กลับเมือง คุณพบร่องรอยของชิงชิงหรือยังครับ?"
ปาเคอร์ยังถือมูลสัตว์ที่ใช้เผาไฟอยู่ในมือ ไม่รู้ว่าไม่ได้พักผ่อนมานานเท่าไหร่แล้ว ทั้งตัวดูทั้งเหนื่อยล้าและอ่อนระโหย แต่ดวงตาที่มองมูเอร์ยังคงเปล่งประกาย
"ผมตามรอยที่คุณทิ้งไว้มาตลอดทาง เป็นยังไงบ้างครับ? คุณพบร่องรอยของชิงชิงหรือยัง?" ปาเคอร์ถามอย่างร้อนรน
