ไป๋เฉียงเฉียงมองม่านน้ำตกอย่างเงียบๆ สักพัก เมื่อไม่เห็นเคอร์ติสกลับมา เธอจึงรีบเดินไปที่ริมน้ำ
ถ้าไม่หนีตอนนี้ จะรออะไรอีก?
ไป๋เฉียงเฉียงใช้มือทดสอบแรงของน้ำตก พอยื่นมือเข้าไปในน้ำตกเท่านั้น เกือบจะถูกน้ำซัดตกลงไปทั้งตัว
เธอถอยหลังไปสองสามก้าว กัดฟัน สูดหายใจลึก แล้ววิ่งพุ่งออกไป
"ตูม!"
น้ำในทะเลสาบกระเซ็นเป็นละอองใหญ่ ผ่านไปสักพัก จู่ๆ ก็มีศีรษะโผล่ขึ้นมา
ไป๋เฉียงเฉียงถ่มน้ำออกมา หายใจหอบถี่
ตอนเข้าไปเธอยังไม่ทันสังเกต พอกระโดดลงไปถึงรู้ว่าถ้ำหินอยู่สูงกว่าผิวน้ำมาก การตกจากที่สูงทำให้เธอจมลงไปถึงก้นน้ำ น้ำตกยังคงเทลงมาไม่หยุด ทำให้การลอยตัวขึ้นเป็นเรื่องยากมาก โชคดีที่เธอว่ายน้ำเป็น ไม่อย่างนั้นคงจมน้ำตายแน่
ไป๋เฉียงเฉียงไม่กล้าหยุดพัก ว่ายน้ำขึ้นฝั่งอย่างหอบแฮ่ก พอขึ้นมาได้ก็วิ่งทันที
เธอไม่สนใจสัตว์ร้ายและแมลงพิษในป่าแล้ว มีอะไรจะน่ากลัวไปกว่าตกอยู่ในเงื้อมมือของสัตว์เร่ร่อน? ถ้าหนีกลับไปได้ก็นับว่าโชคดี ตายก็ไม่เสียดาย
