ตอนนี้หยางเฉินกับหยางเฉินก่อนหน้านี้เป็นคนละคนกันอย่างสิ้นเชิงแล้ว
หยางเฉินคนก่อนได้เห็นการต่อสู้มามากมาย แต่ขาดประสบการณ์การต่อสู้จริง เหมือนกับสมบัติที่ถูกผนึกไว้ แต่ขาดกุญแจเพียงดอกเดียว และการปะทะกับซวีหูก็คือการได้รับกุญแจดอกนั้น เมื่อปลดผนึก ความเข้าใจในการต่อสู้ของหยางเฉินก็ยกระดับขึ้นในทันที
ตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการโต้กลับของเขา
หลังจากมีประสบการณ์การต่อสู้ หยางเฉินก็วิเคราะห์การปะทะที่กำลังจะเกิดขึ้นทันที
เวลาไหนที่เหมาะสมที่สุดในการออกหมัด เวลาไหนที่เหมาะสมที่สุดในการป้องกัน เวลาไหนที่เหมาะสมที่สุดในการโจมตี...
ทั้งหมดนี้ได้กลายเป็นภาพเสมือนในสมองของเขาแล้ว
"รับหมัดนี้" หยางเฉินใช้ "หมัดดึงเมฆ"
"หืม?" ซวีหูเห็นท่าทางของหยางเฉินแล้วก็ตกใจขึ้นมาในใจ
หยางเฉินที่ป้องกันตัวตลอดเวลา กลับเลือกที่จะโจมตีเขาในตอนนี้
ทำให้ซวีหูแสดงรอยยิ้มเย็นชาออกมาทันที: "หยางเฉิน ข้าไม่รู้ว่าเจ้าฝึกวิชาการต่อสู้อะไรมา ถ้าเจ้าป้องกันตัวอย่างเดียว บางทีข้าอาจจะทำอะไรเจ้าไม่ได้จริงๆ แต่ตอนนี้เจ้ากล้าโจมตีข้า ฮ่าๆ หยางเฉิน วันตายของเจ้ามาถึงแล้ว"
