อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้หยางจินเหอรู้สึกสบายใจคือการต่อสู้ระหว่างหยางเฉินและซวีหูได้กลายเป็นการกดดันฝ่ายเดียวจากหยางเฉินแล้ว
ใช่แล้ว ตอนนี้หยางเฉินได้กดดันซวีหูอย่างสมบูรณ์แล้ว
เมื่อเทียบกับหยางเฉิน จิตใจของซวีหูแย่กว่ามาก
ในใจลึกๆ ซวีหูรู้สึกว่าไม่มีใครในตระกูลหยางที่เป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้ และความรู้สึกเหนือกว่านี้ทำให้เขารู้สึกว่าพวกอัจฉริยะไร้ค่าของตระกูลหยางไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับเขาเลย นอกจากนี้ เจ้าของบ้านที่สามก็กำลังดูอยู่ด้านหลัง ทำให้เขาอยากแสดงฝีมือจริงๆ
ดังนั้น เมื่อโจมตี ซวีหูจึงใช้ท่าสังหารโดยไม่ยั้งมือเลย
แต่ตอนนี้เขาพบว่าหยางเฉินไม่ใช่กระดูกที่เขาสามารถกัดได้เลย
เขาเริ่มร้อนรน
ยิ่งร้อนรน การป้องกันของซวีหูก็ยิ่งเต็มไปด้วยช่องโหว่
ใช่แล้ว เขาปะทะกับหยางเฉิน และไม่รู้ว่าทำไมหยางเฉินถึงต้องซ่อนความสามารถไว้ตั้งแต่แรก คอยป้องกันตลอดเวลา แต่ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว การโจมตีของหยางเฉินเป็นระเบียบเรียบร้อย สามารถกดดันเขาได้ในคราวเดียว ไม่ให้โอกาสหายใจเลย
