Marya's POV
Kinabukasan ay maaga akong nagising upang isagawa ang kwentas na pro-protekta sa batang nasa sinapupunan ko.Biglang bumukas ang pinto ng laboratoryo at pumasok Rafael may dalang mga bagong materyales na makakatulong sa aking eksperimento. "Marya, narito ang mga kailangan mo," sabi niya habang inilalapag ang mga ito sa mesa.
"Salamat, Raf," sagot ko, habang sinisimulan kong ayusin ang mga gamit. "Kailangan nating magmadali. Hindi natin alam kung kailan susugod ang mga bampira."
Habang abala kami sa paggawa ng kwentas, naramdaman ko ang bigat ng responsibilidad na protektahan ang aking anak. " Ralf kailangan ko ang tulong niyong dalawa ni Jey Kim," sabi ko, habang tinitingnan siya sa mata.
"Alam ko, Marya," sagot niya, habang hinahawakan ang aking kamay. " Magkasama nating lalabanan ang mga bampirang iyon."
Sa bawat hakbang ng aming eksperimento, naramdaman ko ang pag-asa na makagawa kami ng kwentas para sa kaligtasan ng anak ko na nasa sinapupunan ko.
Habang abala kami ni Rafael sa paggawa ng kwentas, biglang may narinig kaming kaluskos sa labas ng laboratoryo. Napahinto kami at nagkatinginan, nag-aalala sa posibleng panganib na paparating.
"Marya, tapusin mo na ang kwentas," sabi ni Ralf habang kinuha ang isang patalim na nasa mesa. "Ako na ang bahala rito."
Tumango ako at patuloy na nagtrabaho ng mabilis. Naririnig ko ang malalakas na yabag papalapit sa pintuan. Hinihiling kong kayanin namin ang laban na ito.
Bumukas ang pinto at pumasok ang tatlong bampira, naglalaway sa amoy ng dugo. "Dr. Raf, protektahan mo ang sarili mo!" sigaw ko habang pinipilit tapusin ang kwentas.
Nagsimula ang matinding labanan sa loob ng laboratoryo. Si Ralf gamit ang formula na naimbento ko at mas lalo nila itong pinabisa ni Dra. Jey Kim. Ako naman ay nagmamadali upang matapos ang kwentas na siyang magiging kalasag ng aming anak laban sa mga halimaw na ito.
Sa wakas, natapos ko rin ang kwentas. Isinuot ko ito ng mabilis at nagdasal na sana ay magtagumpay kami. " Ralf tapos na! Kailangan nating umalis dito!"
Nagsimula kaming magtulungan upang labanan ang mga bampira at makatakas sa lugar na iyon. Alam naming marami pa kaming haharapin na pagsubok, pero handa kaming harapin ang lahat para sa kaligtasan ng aming anak at ng buong siudad.
Habang naglalaban pa rin si Ralf sa mga natitirang bampira, nagsimulang magtrabaho sina Dra. Jey Kim at Dr. Rafael upang masigurong ligtas ang batang nasa sinapupunan ko. Ilang weeks nalang ay manganaganak na ako. "Hindi tayo papayag na mapahamak si Marya at ang kanyang anak," sabi ni Dra. Jey Kim habang iniinspeksyon ang kwentas.
Naramdaman ko ang pag-asa habang nagkakaisa kaming lahat para sa iisang layunin. Alam kong hindi magiging madali ang laban na ito, pero handa kaming harapin ang lahat ng pagsubok para sa kaligtasan ng lahat.
Nang maitaboy na ang mga bampira, nagpatuloy sina Dra. Jey Kim at Dr. Rafael sa pagsisiguro na ligtas ang aking kalagayan. "Marya, masiguro natin na hindi ka nila maaamoy," sabi ni Dr. Rafael habang iniinspeksyon ang aking kwentas. "Kailangan nating mag-ingat sa bawat hakbang."
Sa tulong ng aming mga kaibigan, nagkaroon kami ng bagong pag-asa. Hindi pa tapos ang laban, pero alam naming hindi kami nag-iisa. Magpapatuloy kami sa pagsulong, isa-isang hakbang, upang protektahan ang aming pamilya at ang buong siudad mula sa mga bampirang naghahasik ng lagim. "Kailangan nating malaman kung saan nanggagaling ang mga bampirang ito," sabi ko, puno ng determinasyon.
"Kumilos na tayo," sagot ni Kane. "Hindi na natin papayagan na muling maghasik ng lagim ang mga halimaw na ito."
"Kailangan nating pagplanuhan ito ng maayos," dagdag ni Dra. Jey Kim.
"Kailangan natin ng impormasyon tungkol sa pinuno ng mga bampira. Kailangan nating malaman ang kanilang kahinaan."
"Handa akong mag-imbestiga," sabi ni Dr. Rafael. "Kilala ko ang ilang mga lihim na pasukan sa kanilang teritoryo. Maaaring makakuha tayo ng impormasyon mula sa loob."
Nag-usap-usap kami at gumawa ng plano upang masigurong ligtas ang lahat. Pinaghandaan namin ang bawat posibleng sitwasyon. Sa bawat hakbang, naramdaman ko ang pag-asa at lakas na nagbibigkis sa amin.
Kinabukasan, nagsimula kaming magpatrolya sa paligid ng siudad. Iba't ibang grupo ng mga tao ang nagbabantay sa mga lansangan, lahat ay handang lumaban para sa kanilang kaligtasan. "Hindi tayo magpapatalo," sabi ni Dr. Ralf habang hawak ang aking kamay. "Magkasama nating haharapin ang lahat."
Sa mga sumunod na araw, unti-unti naming nakuha ang kinakailangang impormasyon. Napag-alaman namin na may lihim na lugar kung saan nagtatago ang pinuno ng mga bampira. "Ito na ang pagkakataon natin," sabi ni Dr. Rafael. "Kailangan nating sugurin ang kanilang base."
Habang patuloy kaming nagpapatrolya sa paligid ng siyudad, unti-unting nakuha ni Dr. Rafael ang kinakailangang impormasyon mula sa lihim na pasukan ng mga bampira. Nalaman namin na ang pinuno ng mga bampira, si Lucian, ay nagtatago sa isang matandang kastilyo sa labas ng siyudad.
"Marya, handa na ba tayo?" tanong ni Dra. Jey Kim habang inilalabas ang mapa ng kastilyo. "Kailangan nating maging maingat at planuhin ito ng mabuti."
"Handa na kami," sagot ko, puno ng determinasyon. "Kailangan nating tapusin ito para sa kaligtasan ng lahat."
Nagkita-kita kami sa isang lihim na lugar upang pag-usapan ang aming plano. "Kailangan nating pumasok sa kastilyo nang hindi napapansin," sabi ni Dr. Rafael. "May ilang lihim na daanan na maaari nating gamitin upang makapasok nang ligtas."
Sumang-ayon kami sa plano at naghanda para sa unang laban naming ito. Bawat isa sa amin ay may kanya-kanyang tungkulin at responsibilidad. Alam naming delikado ito, pero handa kaming harapin ang lahat para sa kaligtasan ng aming pamilya at komunidad.
Nang dumating ang gabi, nagsimula kaming kumilos. Tahimik kaming naglakad papunta sa kastilyo, sinusuyod ang bawat sulok upang masigurong ligtas ang bawat hakbang. Nang marating namin ang pader ng kastilyo, ginamit namin ang lihim na daanan na natagpuan ni Dr. Rafael.
Sa loob ng kastilyo, narinig namin ang mga yapak ng mga bampira na nagbabantay. Dahan-dahan kaming naglakad, tinitiyak na hindi kami maririnig. "Huwag kayong gumawa ng ingay," bulong ni Kane. "Kailangan nating makarating sa pinuno nang hindi tayo napapansin."
Sa wakas, narating namin ang silid kung saan nagtatago si Lucian. Nakita namin siyang nakaupo sa isang trono, naglalaway at handang umatake. "Handa na ba kayo?" tanong ko sa aking mga kasama.
Tumango sila, puno ng determinasyon. "Lalaban tayo hanggang sa huli," sabi ni Dra. Jey Kim habang hawak ang kanyang patalim.
Sa isang iglap, sinugod namin si Lucian. Nagsimula ang matinding labanan sa loob ng silid. Gamit ang mga kwentas at patalim na ginawa namin, inatake namin ang mga bampira na nagtatanggol kay lucian. Alam naming delikado ito, pero handa kaming harapin ang lahat para sa kaligtasan ng lahat.Habang patuloy kaming lumalaban, naramdaman ko ang pag-asa at lakas na nagbibigkis sa amin. Alam kong hindi magiging madali ang laban na ito, pero handa kaming harapin ang lahat para sa kaligtasan ng aming pamilya at ng buong siyudad.
Nang magtagpo ang aming mga armas, naramdaman ko ang bigat ng bawat galaw. Hindi kami sumuko, at sa bawat sugod at depensa, naramdaman ko ang pagkakaisa at determinasyon ng bawat isa sa amin. Ang mga bampira ay hindi basta-basta bumigay, pero hindi rin kami nagpatinag.
Sa wakas, nakaharap namin si Lucian. Ang kanyang mga mata ay puno ng kasamaan, pero hindi kami natakot. "Ito na ang pagkakataon natin," sabi ni Dra. Jey Kim habang inihahanda ang kanyang patalim.
Sumugod kami kay Lucian gamit ang lahat ng aming lakas at tapang. Sa bawat suntok at sabak, naramdaman ko ang pag-asa na malapit na kaming magtagumpay. Sa isang malakas na pag-atake, natamaan namin ito ngunit natakasan kami nito.
"Habang patuloy na sumasakit ang tiyan ko, naramdaman ko ang pagmamadali at pag-aalala ng aking mga kaibigan. "Kailangan nating magmadali," sabi ni Dr. Rafael habang inaayos ang mga gamit sa kotse. "Hindi na tayo aabot sa ospital."
"Huminga ka ng malalim, Marya," sabi ni Dra. Jey Kim habang hinahanda ang mga kagamitan para sa panganganak. "Kaya natin ito."
Habang nasa loob ng kotse, naramdaman ko ang matinding sakit at kaba. "Lalabas na siya," sabi ko, puno ng emosyon. "Kailangan nating maging maingat."
Nagsimula ang proseso ng panganganak, at sa bawat paghinga at pag-ire, naramdaman ko ang suporta at pagmamahal ng aking mga kaibigan. "Kaya mo 'yan, Marya," sabi ni Dr. Rafael habang inaasikaso ang lahat. "Malapit na."
Sa wakas, narinig ko ang unang iyak ng aking anak. "Nandito na siya," sabi ni Dra. Jey Kim habang hawak ang sanggol. "Malusog siya, Marya."
Naramdaman ko ang pagluwag ng tensyon at ang saya sa aking puso. "Salamat," sabi ko habang pinagmamasdan ang aking anak.
"Salamat sa inyong lahat."
Matapos ang mapanganib na panganganak at ang pagtakas ng pinuno ng mga bampira, nagpatuloy kami sa pagpapalakas ng seguridad at pagkakaisa ng aming grupo. Alam naming kailangan naming maging handa para sa anumang posibleng pag-atake mula sa mga bampira.
" Ang gwapo ng anak mo, Marya!" namamanghang sambit ni Dra. Jey Kim habang nakatingin sa anak ko.
Hinubad ko ang kwentas at ipinasuot ito sa aking sanggol. Ito ang magiging proteksyon niya laban sa mga bampira at sa ama niya.
" Proprotektahan kita anak, kahit kapalit man ng buhay ko." Bulong ko sa aking anak.
Habang nagpapahinga kami sa loob ng kotse, naramdaman ko ang pagmamahal at suporta ng aking mga kaibigan. Alam kong marami pa kaming haharapin na pagsubok, pero sa tulong ng isa't isa, handa kaming harapin ang lahat.
Isang linggo ang nakalipas habang naglalakbay kami pabalik, dama ko ang kaluwagan at saya sa pagdating ng bagong miyembro ng aming pamilya. Habang inaalagaan si baby, patuloy kaming nagpupulong nina Dra. Jey Kim at Dr. Rafael upang pag-usapan ang mga susunod naming hakbang.
"Mahalaga na mapanatili nating ligtas ang ating pamilya habang patuloy tayong lumalaban sa mga bampira," sabi ni Dr. Rafael habang iniinspeksyon ang lugar. "Kailangan nating pag-isipan ang lahat ng posibleng paraan upang matalo sila."
"Alam ko," sagot ko habang hinahawakan ang kamay ng aking anak. "Hindi tayo pwedeng magpabaya. Kailangan nating maging handa sa anumang pagkakataon."
Sa mga susunod na araw, nagpatuloy kaming magplano at maghanda para sa mga susunod na hakbang. Pinag-aralan namin ang mga bagong impormasyong natanggap namin tungkol sa mga bampira at pinag-usapan ang mga posibleng estratehiya upang mapigil ang kanilang mga plano.
"Mahalaga na mapanatili nating ligtas ang ating pamilya habang patuloy tayong lumalaban," sabi ni Dra. Jey Kim habang tinatapos ang isang mapa ng teritoryo ng mga bampira. "Kailangan nating matiyak na hindi sila muling makakaatake."
Habang patuloy kaming nagplano at nag-ensayo, naramdaman ko ang suporta at pagmamahal ng aking mga kaibigan at pamilya. Alam kong hindi magiging madali ang laban na ito, pero handa kaming harapin ang lahat ng pagsubok upang mapanatili ang kaligtasan ng lahat.
Sa mga sumunod na araw, naglatag kami ng mga bagong plano at estratehiya upang mapigilan ang kanilang muling pag-atake. Nakipag-ugnayan kami sa mga lokal na awtoridad at iba pang mga grupo na handang tumulong sa aming laban. "Kailangan nating magtulungan upang masigurong ligtas ang lahat," sabi ni Dra. Jey Kim habang inilalatag ang mga plano.
"Handa tayong harapin ang anumang hamon," sabi ni Dr. Rafael habang tinitingnan ang mga ulat mula sa mga nagbabantay. "Kailangan nating alamin kung nasaan ang pinuno ng mga bampira at tapusin ito nang minsanan."
Habang patuloy kaming naghahanda, naramdaman ko ang suporta at pagmamahal ng aking mga kaibigan at pamilya. "Marya, kailangan nating magpahinga at alagaan ang ating sarili," sabi ni Kane habang karga ang aming bagong panganak. "Malaki ang laban na ito, pero handa tayong harapin ito."
Sa bawat araw, sinisiguro naming ligtas ang lahat ng miyembro ng aming komunidad. Nagkaroon kami ng mga training sessions at drills upang masigurong handa ang lahat sa anumang posibleng pag-atake. "Mahalaga na maging handa tayo sa lahat ng oras," sabi ni Dr. Rafael habang tinuturo ang mga tamang taktika sa pakikipaglaban.
Isang gabi, habang nagbabantay kami, natanggap namin ang balita na natukoy na ang bagong kinaroroonan ng pinuno ng mga bampira. "Kailangan nating kumilos agad," sabi ni Dra. Jey Kim habang naghahanda ng mga gamit. "Ito na ang pagkakataon natin upang tapusin ang laban na ito."
Nagtipon kami ng mga tauhan at sinimulan ang paglalakbay patungo sa bagong kinaroroonan ni Lucian. Alam naming delikado ito, pero handa kaming harapin ang lahat ng pagsubok para sa kaligtasan ng aming pamilya at komunidad.
Habang papalapit kami sa kanilang bagong base, naramdaman ko ang matinding tensyon at kaba. Pero alam kong kailangan naming maging matatag at hindi magpabaya. "Handa na ba kayo?" tanong ni Kane habang tinitingnan ang bawat isa sa amin.
"Tara, tapusin na natin ito," sagot ni Dra. Jey Kim. "Para sa kinabukasan ng ating pamilya at komunidad."