Ik zet mijn fiets in de stalling naast het advocatenkantoor en maak het kettingslot vast om het achterwiel. In een raam aan de zijkant van het pand kijk ik of ik er netjes genoeg uitzie en ga dan via de voorkant van het gebouw naar binnen. De glazen schuifdeuren gaan open als ik er bij in de buurt kom en ik loop er tussendoor, de hal in. Nog voordat ik goed om me heen kan kijken, komt er een blonde vrouw naar me toe. Haar hoge hakken klikken op de crème witte tegels.
'Mevrouw Dijkstra, wat fijn dat je er bent.' De vrouw reikt haar hand naar me uit en ik neem die aan, schud kort haar hand. 'Ik ben Lisa de Vries, secretaresse van meneer Ramakers. Je komt voor het contract neem ik aan?' Ze blijft even in mijn ogen kijken omdat ze de kleurverschillen opgemerkt heeft.
'Eh, ja.' Ik ben een beetje overdondert door de knappe vrouw voor me, in haar grijze, strakke kokerrok, witte blouse en perfect zittende make-up. Als ik om me heen kijk zie ik links van me nog een blonde vrouw aan de balie zitten. Aan beide kanten van de balie is een gang met aan weerszijden deuren. Dat zijn vast de kamers waar de advocaten gesprekken hebben met hun cliënten. Her en der staan grote, groene planten met grote bladeren op de grond, die voor contrast zorgen in de bijna kleurloze aankomsthal. Lisa loopt naar de lege plaats achter de balie en zoekt in verschillende lades.
'Pascal, weet jij waar het contract voor mevrouw Dijkstra ligt?'
'Ligt die daar niet bij?' De andere vrouw staat op van haar stoel en helpt haar collega zoeken.
'Ik heb het al. Iemand heeft het onder de verkeerde letter gesorteerd.' Lisa staat op met een envelop van A4 formaat in haar hand en komt weer naar mij toe. 'Sorry dat je even moest wachten.' Ze geeft me de envelop. 'We hopen je hier snel weer te zien.' Vriendelijk lacht ze en na me nog een hand gegeven te hebben neemt ze afscheid van me. Ik bedank haar en verlaat het gebouw, terwijl de vrouw netjes blijft wachten tot ik uit haar zicht ben.
-
-
Thuis plof ik met een beker bruisend water op de bank, naast Skitty die ik een zachte aai geef, en bekijk de envelop. Op de voorkant staat de naam van het bedrijf gedrukt en daaronder mijn naam geschreven in een netjes handschrift. Al zijn de letters hakerig en hebben lange steeltjes. Een typisch handschrift van een man op leeftijd die een hoge functie heeft. Mijn huisarts heeft een handschrift wat hier wel een beetje op lijkt, ook met van die lange uithalen en platte letters. Genoeg naar het handschrift gekeken, ik wilde het contract lezen. Ik open de envelop en haal het pak papieren er uit. Jeetje, wat een pakket. Dit moet ik allemaal gaan lezen? Het zijn minstens vijftien bladzijden! Dit gaat nachtwerk worden ben ik bang. Ik neem een flinke slok van mijn prikkelende water en begin met het lezen van de eerste pagina. Alle standaard dingen als het aantal uren dat ik ongeveer per week moet werken: dat zijn er tussen de twaalf en veertien, waarvan doordeweeks twee uren per dag na school. Hoeveel ik per uur betaalt krijg: vijftien euro per uur en op zaterdag zelfs twintig euro per uur. Holy fuck! Die meneer Ramakers heeft genoeg geld als hij me zoveel wil betalen. Zou hij al zijn werknemers veel meer dan het minimum betalen? Verder gaan er lange lappen tekst over werktijden, werkzaamheden die vooral schoonmaken zijn, dat ik kan kiezen tussen wekelijkse en maandelijkse betaling en een erg lang stuk over algemene kleding- en gedragsvoorschriften. Ook zijn er nog een paar gegevens die ze niet van me hebben en ik vul ze in waar nodig. Nadat ik dat gelezen heb, vallen mijn ogen ongeveer dicht en heb ik totaal geen zin meer om het laatste deel te lezen. Ik zet mijn handtekening op de pagina's waar nodig en stop het pakket terug in de envelop. Met een zucht weet ik mezelf van de bank te krijgen en slenter naar de keuken om te kijken wat ik voor avondeten wil, om tien uur in de avond. Soep met brood is het makkelijkste wat ik me nu kan bedenken. Ik zet de waterkoker aan en voordat het water eindelijk kookt, pak ik twee sneetjes brood en besmeer die met roomboter. Daarna leeg ik een zakje instant soep in een mok en gooi het gekookte water er op. Met de hete soep en de broodjes ga ik weer op de bank zitten en kijk nog even naar mijn favoriete serie terwijl ik mijn soep naar binnen werk en Skitty op mijn schoot gaat liggen. Ze is een schatje. Als de aflevering afgelopen is, is mijn soep ook op en maak ik me klaar om op bed te gaan. Na mijn tanden gepoetst en gespoeld te hebben met mondwater ga ik naar mijn slaapkamer en kleed ik me uit. In een slipje en bandeau topje ga ik in bed liggen en zet mijn wekker voor morgenvroeg. Ik zie dat Olivia me nog een whatsapp bericht gestuurd had vanavond. Of ik het contract nog opgehaald had. Daar ga ik nu niet meer op antwoorden. Het is net zo makkelijk om dat morgen op school te zeggen. Ik leg mijn mobiel weg en sluit mijn ogen.