'Had je het contract nou nog gehaald?' Vraagt Olivia direct als ze me ziet.
'Ja, na school ga ik het inleveren.' Ik zet mijn fiets naast die van haar in het rek en leg de ketting er aan.
'Nice. Hoe was het daar?'
'Heel ruim en kleurloos. Alles was crèmekleurig en saai. Maar de twee vrouwen aan de receptie leken me wel aardig. Ze waren super netjes gekleed en beide hadden hun make-up perfect zitten. Het is maar goed dat ik niet als secretaresse hoef te werken, ik pas daar echt niet tussen en zou nooit zo mooi zijn in dezelfde kleding.' Kon ik er maar zo goed uitzien in hun kleren.
'Dude, ik geloof er niets van. We gaan vanavond dus bij mij kleren passen die je nog mooier maken dan die vrouwen.'
'Dat is niet mogelijk.'
'Wacht maar tot ik klaar met je ben.' Olivia loopt richting het schoolgebouw als de bel gaat en lachend volg ik haar. Op de gang duik ik even de vrouwentoiletten in en kijk of mijn lenzen nog goed zitten. Ik had vanmorgen maar wel mijn lenzen in gedaan. Zit niet te wachten op meer mensen die me aanstaren. Terug op de gang verdwijnt mijn goede humeur direct als ik Danny bij het leslokaal zie zitten. Ik hoopte dat hij me vergeten was, maar helaas heeft die klerelijer een goed geheugen als het op mij aankomt.
'Hey, schatje.' Zegt hij alsof hij een relatie met me heeft. Een rilling loopt over mijn rug en mijn hart klopt in mijn keel.
'Ik ga alvast naar binnen. Zie je zo.' Mijn beste vriendin loopt het lokaal in en ik blijf alleen over met Danny. Fuck.
'Heb je het bij je?' Zijn houding verandert naar de normale klootzak dat hij is.
'Wat denk je zelf.' Ik haal de ondoorzichtige plastic zak uit mijn schooltas en duw die hardhandig in zijn gore poten.
'Gewassen?' Vraagt hij nadat hij in de tas gekeken heeft. 'Wat is het toch fijn om al die flappen van vijftig euro te zien.' Ik ben vanmorgen speciaal voor hem nog wezen pinnen. Mensen zeggen vaak dat iets een rib uit hun lijf is. Nou, dit zijn al mijn ribben tegelijk.
'Precies zoals je wilde. En laat me nu met rust, ik heb les.' Woedend loop ik door de deurpost en hoor de viezerik nog zeggen dat hij snel contact met me opneemt. Dat idee maakt me enorm misselijk en ik neem snel plaats naast Olivia.
'Hmm?' Ze kijkt me afwachtend aan.
'Niets, hij moest naar zijn les.' Lieg ik.
'Jammer. Hoe gaat het eigenlijk tussen jullie? Ik heb je al een tijdje niet meer over hem gehoord.'
'Er is eigenlijk niets tussen ons, maar hij denkt dat dat nog wel komt.' Verzin ik in de hoop dat ze stopt met vragen naar hem. Als ik iemand haat is hij het wel. Tot mijn grote opluchting komt de docent binnen en begint met zijn les, waardoor Olivia geen kans heeft andere dingen te vragen. Op sommige momenten zou ik het haar zo graag vertellen, maar ik wil haar niet met mijn problemen opzadelen. En als Danny er achter komt gaat hij haar ook chanteren. Ook heeft hij me al lang duidelijk gemaakt dat ik er met niemand over mag praten omdat het gevolgen zal hebben als ik dat doe. Ik wil niet eens nadenken over waar hij allemaal toe instaat is. Kippenvel verschijnt over mijn hele lichaam en snel concentreer ik me op de les. Helaas duurt het niet lang of ik word afgeleid door mijn trillende mobiel. Als ik op het scherm kijk zie ik dat Danny me whatsappt.
— Ik zie je vanavond bij je thuis.
Dat dacht ik dus niet. —
— Je weet wat de gevolgen zijn.
Flikker een eind op. —
— Tot vanavond.
Laat me met rust. —
— Je maakt me zo geil als je boos bent.
— Negeer me niet!
— Reageer of je hebt een probleem.
Laat me met rust, ik zit in de les. —
Met dat gestuurd te hebben zet ik mijn mobiel op stil en stop hem in mijn tas. Het kan me geen zak schelen of die vieze klootzak nu boos wordt of niet, ik wil opletten.
-
-
'Jullie mogen opruimen.' Zodra de docent dat zegt pakt iedereen zo snel mogelijk zijn spullen in en vliegt de collegezaal uit. Ik kijk of Danny nog terug geappt heeft na mijn laatste bericht. Gelukkig niet. Nu ben ik wel een beetje bang wat hij gaat doen als ik vanavond niet thuis ben. Ik weiger elke dag rekening te houden met de mogelijkheid dat hij me ongevraagd opeist.
'Zullen we in het restaurant eten?' Stelt Olivia voor.
'Ja, laten we dat doen. Lang geleden dat we dat voor het laatst deden.'
'Precies. Let's go.' Ze pakt mijn hand en gaat me voor naar het restaurant. Daar aangekomen pakken we beide een dienblad van de stapel en lopen we langs het koude buffet. Ik heb geen zin in warm eten met dit hete weer. Het is volop zomer en dik 24 graden dagelijks. Met een bord vol verschillende soorten salades en hapjes rekenen we af en zoeken we een plekje op het terras. 'Het is echt heerlijk buiten. In de schaduw dan.'
'Ja, in de schaduw wel. Al zou wat koelere wind ook geen overbodige luxe zijn.' Ik word direct benauwd van de warmte, maar binnen is het bijna net zo heet. Moet maar goed blijven drinken, dat is belangrijk met dit weer.
'Zullen we in de vakantie een paar dagen naar het huisje van mijn ouders aan zee gaan?' Vraagt Olivia uit het niets.
'Ja, doen we. Dat zouden we vorig jaar al doen, maar toen konden we uiteindelijk niet.'
'Dan doen we dat deze keer wel. Ergens aan het einde van de vakantie weer?' Mijn beste vriendin haalt een pen en haar agenda uit haar tas en zoekt het begin van de zomervakantie op.
'Zolang het voor mijn wedstrijd is, vind ik alles goed.' Ik doe aan mixed martial arts en heb al meegedaan aan verschillende nationale wedstrijden. Helaas nog geen enkele gewonnen sinds ik bij de twintig plussers vecht.
'Wanneer was je wedstrijd ook alweer?'
'De laatste zaterdag van augustus.'
'Dan gaan we in het begin of midden van augustus een paar dagen weg. Ik zal het overleggen met mijn ouders.'
'Is goed. Over drie weken hebben we al vakantie. Ik kan echt niet wachten.'
'Ik ook niet. Dit schooljaar duurde erg lang voor mijn gevoel.'
'Voor mij ook.' Ik neem een hap van mijn salade. 'Na de vakantie moeten we nog een half jaar en dan zijn we medische laboranten met een titel.' Het idee alleen al om een titel te hebben geeft me de kriebels om het af te maken.
'Dat mag ook wel na al die jaren dat we hiervoor leren.'
'Het was het waard. We hebben kans op een geweldige baan met goed salaris.'