ห้องประชุมของคณะมนตรีของสหประชาชาติที่เคลมลินซึ่งเป็นห้องโถงขนาดใหญ่ทาสีอำพัน และเพดานตกแต่งด้วยสถาปัตยกรรมบาโรกหลังคารูปโดมโค้งวงกลม และด้านบนพนังก็ยังมีภาพจิตกรรมภาพวาดสีน้ำมันของพระแม่มารีสีฟ้าสดใสโดดเด่นซึ่งอยู่ท่ามกลางเหล่าทวยเทพยาดากิ่งไม้และใบไม้สีทองดูโออ่าหราหรา
และแถวที่นั่งของคณะมนตรีความมั่นคงของสหประชาชาติก็จะประกอบไปด้วย แถวที่นั่งของประเทศสมาชิกถาวรและไม่ถาวร ซึ่งประเทศสมาชิกถาวรทั้งหมดของทางสหประชาชาติมีทั้งหมดจำนวน 5 ประเทศ บวกกับประเทศอีกหนึ่งประเทศสมาชิกที่เพิ่มเข้ามาใหม่ที่เรียกกันว่า กลุ่ม P5+ 1 พร้อมด้วยสหรัฐอเมริกา รัสเซีย จีน อังกฤษ ฝรั่งเศส และ เยอรมันซึ่งประเทศสมาชิกถาวรทั้งหมดกลุ่มนี้จะมีแถวที่นั่งเป็นโต๊ะสี่เหลี่ยมอยู่ในแถวที่นั่งเป็นวงกลมของเหล่าประเทศสมาชิกไม่ถาวรทั้งหมดอีก 10 ประเทศ
หัวหน้าของคณะมนตรีของสหประชาชาติที่เป็นชาวเวเนซุเอลา หัวหน้าของกลุ่มคณะมนตรีความมั่นคงก็จะนั่งเป็นประธานอยู่หัวโต๊ะทางทิศใต้ของกลุ่มประเทศสมาชิกถาวรของกลุ่ม P5 + 1 และประเทศสมาชิกไม่ถาวรของสหประชาชาติทั้ง 10 ประเทศนั้น จะจัดให้อยู่ในรูปแบบของวงกลมและเรียงลำดับที่นั่งตามสีของเก้าอี้ พร้อม ๆ กับคอมพิวเตอร์และไมค์ส่วนตัว
ประเทศสมาชิกไม่ถาวรของสหประชาชาติในปี 2025 นี้ แถวที่นั่งสีน้ำเงินด้านซ้ายสุด เป็นประเทศสมาชิกในกลุ่มแอฟริกา ( Africa Group ) ประกอบไปด้วย อียิป เซเนกัล และแองโกลา
แถวที่นั่งถัดไปเป็นแถวที่นั่งสีเขียว ประเทศสมาชิกไม่ถาวรในภาคพื้นเอเชียแปซิฟิค ( Asia – Pacific ) ทั้งหมด 2 ที่นั่ง คือ เกาหลีใต้ และญี่ปุ่น
แถวที่นั่งถัดไปทางขวา แถวที่นั่งสีแดง ประเทศสมาชิกไม่ถาวรในประเทศแถบยุโรปตะวันตก ( Eastern European ) ประกอบไปด้วย 2 ที่นั่ง นิวซีแลนด์ สเปน
และที่นั่งถัดไปทางด้านขวาแถวที่นั่งของประเทศสมาชิกภาพไม่ถาวรแถวที่นั่งสีม่วง อีกจำนวน 2 ที่นั่ง ประเทศแถบละตินอมริกาและทะเลแคริบเบียน ( Group Latin America and Caribbean State ) อุรุกวัย เวเนซุเอลา
และแถวที่นั่งถัดไปทางด้านขวาสุดของวงกลม แถวที่นั่งสีเหลือง เป็นประเทศสมาชิกไม่ถาวรของสหประชาชาติลำดับสุดท้าย ประเทศในแถบยุโรปตะวันออกและอื่นๆ ( Western European and other ) ทั้งหมดอีก 1 ที่นั่ง นั้นก็คือ ประเทศยูเครน
ช่องทีวีท้องถิ่นของแต่ละประเทศทั่วโลกและรวมถึงของอังกฤษกำลังรายงานข่าวการประชุมของคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติที่เกิดขึ้นที่รัสเซีย และสำนักข่าวหลายๆ แขนงที่ต่างพากันประโคมข่าวกันอย่างครึกโครมไปในทำนองเดียวกันว่า !
การประชุมกลุ่มคณะกรรมการความมั่นคงของสหประชาชาติ กลุ่ม P5 + 1 ที่มีผู้แทนของทางรัฐบาลของสหรัฐ ฝรั่งเศส อังกฤษ รัสเซีย จีน และเยอรมัน ได้พากันเข้าร่วมกันประชุมเรื่องข้อตกลงการจำกัดการคิดค้นด้านพลังงานนิวเคลียร์ตามสนธิสัญญาว่า ด้วยการไม่แพร่ขยายอาวุธนิวเคลียร์ของทางสหประชาชาตินั้นยังคงล้มเหลว !!!
อีกทั้ง...ผู้อำนวยการข่าวกรองของทางสหรัฐก็ยังได้ช่วยยืนยันกับทางสำนักข่าวต่างประเทศหลังจากการประชุมเสร็จสิ้นอีกด้วยว่า !
ขณะนี้....! ข้อรับรองเกี่ยวกับ อนุสัญญาการต่อต้านการก่อการร้ายฉบับสมบูรณ์นั้น อาจจะต้องมีการเพิ่มเติมในหัวข้อของ การปราบปรามอาวุธนิวเคลียร์ !
และถึงแม้ว่า... ข้อกำหนดการปรามปรามและหยุดยั้งการต่อต้านการก่อการร้าย ที่ยังคงได้รับการสนับสนุนโดยรัฐบาลจากทุก ๆ ประเทศที่ไม่ว่าจะเป็นทางตรงหรือทางอ้อมจะยังคงดำเนินไปได้ด้วยดี
แต่อย่างไรก็ตาม...กฎและข้อบังคับของเจ้าหน้าที่ลับของทางสหภาพยุโรปนั้นก็ยังก่อให้เกิดผลเสียต่อการดำเนินการปราบปรามผู้ก่อการร้ายของนานาประเทศทั่วโลก
รอนสัน คาเตอร์ เมดิสัน และก็อิเลฟเวนท์ ที่ทุก ๆ คนเข้ามารวมตัวกันเพื่อดูข่าวภายในห้องพักของโรงแรมที่พอฟังข่าวพวกนั้นจนจบ ทุกๆ คนที่ต่างหันกลับมาเคร่งเครียด
และโดยเฉพาะรอนสัน
" ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า.. ผลจะออกมายังไง "
" พวกเขาก็ยังต้องการให้มีการประชุม "
" เสียเวลาจริง ๆ " รอนสันที่หันมองทุกๆ คนและเอาแต่ส่ายหัว
คาเตอร์ที่ก็แทบไม่เห็นต่าง
" ท่าทีของรัฐมนตรีบางคนในที่ประชุม !! "
" คนพวกนั้นสงวนท่าทีในเรื่องการพัฒนาโครงการยูเรเนียมอยู่ก็จริง ! " คาเตอร์ที่คิดเหมือนๆ กันกับรัฐมนตรีของเขาก่อนจะหันหน้าไปมองที่ผู้ช่วยทั้งคู่
แต่ว่าอิเลฟเวนท์ที่กำลังยืนนิ่งๆ
" จริงๆ แล้ว... "
" โครงการพัฒนายูเรเนียมของบางประเทศ "
" เป็นผลแพร่ขยายมาจากการพัฒนาโครงการนิวเคลียร์ของทางเกาหลีเหนือ "
" แต่ก็คงจะเป็นเพราะ... ! "
" ทางเกาหลีเหนือเองนั้นรู้ดีว่า.....โครงการพัฒนานิวเคลียร์ของพวกเขาที่ยังคงมีข้อจำกัด ! " และเธอก็ยังจะพยายามที่จะหาข้อสมมติฐานเหล่านั้น
" และการจะมองหาใประเทศที่มีศักยภาพสูงในด้านฐานการผลิตและพัฒนายูเรเนียมได้อย่างมีประสิทธิภาพ "
" เห็นทีตอนนี้... ! "
" พวกเขาก็คงกำลังตามหาประเทศที่ไว้ใจได้มากที่สุดอยู่ " แต่ว่าเธอก็สันนิฐานให้พังเพียงครึ่งเดียว
เพราะฉะนั้นเมดิสันที่อยากจะช่วยเธอ
" ไก่เห็นตีนงู ! งูเห็นนมไก่ ! " และยังจะช่วยกันวิเคราะห์
" เพราะถ้าหาก...เกาหลีเหนือพัฒนาโครงการนิวเคลียร์ไปจนถึงขั้นขีดสุดได้เมื่อไหร่ ! "
" สงครามของอาวุธนิวเคลียร์ก็จะปะทุขึ้นแน่ ! " เมดิสันที่กล้าออกความเห็น
แต่เธอที่ก็ไม่ได้เห็นด้วยไปซะทั้งหมด
" เว้นเสียแต่ว่า..." และเธอก็หันไปมองที่รัฐมนตรีกลาโหม
" พกเราจะสามารถทำให้ทั่วโลกรู้ว่า การพัฒนาพลังงานนิวเคลียร์ไม่ใช่แค่อาวุธ แต่สามารถทำเรื่องอื่นๆ ได้อีก " เธอค่อยๆ อธิบาย
" แล้ว...ระเบิดนิวเคลียร์ของเกาหลีใต้ที่หายไป !! " คราวนี้ที่คาเตอร์กำลังมองจับผิดเธออยู่
"ก็แค่แพะรับบาป !! " และเธอที่จำเป็นต้องตอบ
"ถ้าหากว่า...มีระเบิดเกิดขึ้นมาที่ไหนสักแห่ง !! " คาเตอร์ที่ไม่ยอม
" แต่ถ้าหาก ! แผนการระเบิดของพวกเขาไม่เป็นผลสำเร็จละ " และเธอก็แค่ตอบ
" พวกเขาก็ยังจะคงเดินหน้าเต็มกำลัง !! " และเธอก็ยอมบอกถึงเรื่องที่สำคัญมากกว่านั้นออกไปด้วย
เมดิสันที่กำลังตั้งอกตั้งใจฟัง
" และการที่..."
" วอร์ริงตัน พยายามจะเข้ามาช่วยพัฒนาโครงการดาวเทียม " เมดิสันที่ก็แค่อยากจะฟังความเห็น
อิเลฟเวนท์ที่หันไปมองทางรอนสันและคาเตอร์
"วอร์ริงตัน ! จะไม่ใช่แค่อยากควบคุมสัญญาณดาวเทียมจากทั่วโลก ! "
" แต่สำหรับ..เขา !! ."
" วอร์ริงตันน่าจะต้องการครอบครองโครงการพัฒนายูเรเนียมทั้งหมด "
" คน ๆ นี้ นอกจากที่จะเป็นเจ้าพ่อแห่งการสื่อสารแถวหน้าของยุโรป! "
" และที่สำคัญ...วอร์ริงตันก็ยังจะเป็นนักฟิสิกซ์ที่เก่งมากที่สุดคนหนึ่ง ." เธอที่ ๆ วิเคราะห์อยู่ก็อดใจหายตาม ๆ กันไปด้วย
" เพราะถ้าหากว่า. เทคโนโลยีของเขา "
" สามารถที่จะเปลี่ยนแปลงเป็นอาวุธอะไรก็ได้ !! " เธอที่หยุดวิเคราะห์ไปซะดื้อๆ จนพลอยทำให้คนอื่นๆ ต้องหันกลับมาคิดทบทวนตาม
เมดิสันที่พอสังเกตเห็นว่าอิเลฟเวนท์หยุดพูดลงไปแบบนั้น
" พวกเราทุกคนพักก่อนดีกว่า " เมดิสันที่พยายามจะช่วยอิเลฟเวนท์อีกครั้งและชวนเธอให้ออกมาสูดอากาศกันข้างนอก
แต่ว่าในระหว่างที่คาเตอร์กำลังยืนมองเมดิสันที่กำลังพาอิเลฟเวนท์กลับออกไป ในะหว่างนั้นคาเตอร์ที่ก็ยังไม่ค่อยพอใจในท่าทีของอิเลฟเวนท์จนต้องหันไปบอกับรัฐมตรีกลาโหม
" อีเลฟเวนท์.. ! " คาเตอร์แสดงสีหน้ากังวล
" เธอดูเป็นเหมือนพวกนักวิเคราะห์ก็จริง "
" แต่ว่า ! "
" เธอก็ยังเคยเป็นจารชนมาก่อน !! "
" และเธอก็ยังเป็น นักจารชนที่.... "
" ....อันตรายมากที่สุด !! " คาเตอร์ทยังคงคลางแคลงใจเกี่ยวกับประวัติของเธอ
และรอนสันที่เดินกลับไปและนั่งลงที่โต๊ะทำงานภายในห้องของโรงแรม และเหมือนมีอะไรบางอยากจะพูดให้คาเตอร์ได้รับรู้เอาไว้
" อีเลฟเวนท์ ! "
" จริงๆ แล้ว "
" เธอ ! ก็เป็นแค่... นักวิเคราะห์คนหนึ่ง " รอนสันกำลังนึกหวนถึงความหลัง
" พวกเราเจอเธอครั้งแรก !! "
" ก็ตอนที่ติดตามท่านรองนายกรัฐมนตรีของอังกฤษ ไปร่วมการประชุมที่ประเทศไทยเมื่อหลายสัปดาห์ก่อน " คราวนี้ที่รอนสันเผลอยิ้มๆ ออกมา
" แต่ว่า...ก่อนที่พวกเราจะเดินทางไปที่นั้น "
" มีใครบางคน !!
" ช่วยแนะนำให้เราลองไปทานอาหารที่บ้านของเธอด้วย "
" อีเลฟเวนท์ "
" เธอได้ช่วยแสดงฝีมือทำอาหาร แล้วก็... "
" วันหลัง ! คุณก็ลองวานให้เธอ "
" ลองทำอาหารให้ชิมดูซี้... " และเผลอ ๆ รอนสันที่ก็แค่อยากจะชวนคาเตอร์ไปพลางๆ ด้วย
" ได้ลองชิมฝีมือเธอแล้ว "
" คุณอาจจะติดใจรสมือของเธอยิ่งกว่าพวกเราก็ได้..! "
" คาเตอร์ !! " รอนสันเอาแต่ยิ้มๆ
" แล้วใคร..... " แต่เป็นคาเตอร์ที่ยังคงสงสัยอยู่ดี
" เป็นคนที่แนะนำเธอ...ให้พวกเรา !! " และก็ยังตั้งอกตั้งใจฟังสิ่งที่รัฐมนตรีกลาโหมของตัวเองตัองการจะพูดต่อ
แต่ที่อยู่ๆ รอนสันที่ก็กลับหันมานั่งและทำหน้าเคร่งครึมลงไป
" คนที่.... "
" แนะนำเธอให้กับพวกเรานะเหรอ "
" ก็คือ..."
" คนที่....! "
" มีตำแหน่งที่ยิ่งใหญ่กว่าพวกเราทุกคนหลายร้อยเท่า... " รอนสันที่พูดถึงคน ๆ นี้กี่ครั้งก็มีแต่ที่จะรู้สึกรักและเคารพ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก !!!
อิเลฟเวนท์เพิ่งจะเปิดประตูห้องพักของตัวเอง และเธอที่กำลังมองเห็นว่า ฟิวส์ ลุกค์กำลังยืนรออยู่หลังประตู และก็กำลังถือไม้แขวนเสื้อสูทอยู่สองสามชุดทั้งสีดำ สีเทาและก็สีกรมท่า
ลุกสค์พอเห็นเธอสวมชุดคลุมอาบน้ำอยู่เหมือนๆ กันถึงกับยิ้ม
" เสียใจด้วยเรื่องการประชุมวันนี้ !! " แต่เขาก็ยังช่วยปลอบใจเธอออกไปก่อน
เธอพยักหน้า
" ที่จริงแล้ว.. .. ! "
" ...ก็ไม่ได้เหนือความคาดหมาย " เธอตอบ
แต่ว่าลุกค์ที่คอยหอบหิ้วสูทพวกนั้นและคอยเดินตามหลังเธอกลับเข้าไปในห้องพัก
" พอดีว่า ! "
" ฉันรู้มาว่า...เธอมีเพื่อนเป็นนักดีไซน์เนอชื่อดัง ! "
" ถ้าหากว่ามันจะไม่เป็นการรบกวนกันมากจนเกินไปนัก " เพราะว่าเขาที่ก็แค่อยากจะขอความช่วยเหลือกันจริงๆ เท่านั้น แต่ว่าเธอก็ยังหันมาและยืนกอดอกมองหน้าของเขาซ้ำๆ
" อีเลฟเวนท์ !! "
" ไม่เอาน่า.. " เขาเดินตามและขอร้อง แต่ว่าอิเลฟเวนท์ก็กลับเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ
เขาที่มัวแต่ยืนรอ จนต้องแกล้งทำท่าทีว่าจะหอบชุดสูททั้งหมดกลับห้องไปซะคงจะดีกว่า แต่พอเห็นอิเลฟเวนท์เดินมีดโกนหนวดรออยู่ที่หน้าประตูห้องน้ำและก็ยังส่งยิ้มให้
" ถ้างั้นก็.... ! "
" ไม่อยากจะรบกวนกันเลยจริงๆ ให้ตาย !! " ลุกค์รีบโยนเสื้อผ้าพวกนั้นลงบนโซฟาทันที และรีบตามอิเลฟเวนท์กลับเข้าไปในห้องน้ำของพวกเธออย่างว่าง่าย
ลุกค์ยืนอยู่ใกล้ๆ กับอ่างล้างหน้าและก็ยังมีกระจกบานใหญ่อยู่ข้างหลังของพวกเขา แต่ว่าอิเลฟเวนท์กำลังถือมีดโกนหนวดสแตนเลสในมือข้างหนึ่ง และเขากับเธอก็แค่สวมแค่ชุดคลุมอาบน้ำอยู่ด้วยกันสองต่อสอง
แต่ว่าอิเลฟเวนท์ก็ขยับเข้ามาชิดๆ และยังคอยช่วยชะโลมครีมโกนหนวดไว้ใต้คาง และมีดในมือของเธอก็กำลังขยับมีดขึ้น ๆ ลง ๆ ไปทางซ้ายทีขวาที
และทันทีทีสายตาของเขาที่เผลอมองลงต่ำจนมองเห็นผิวพรรณที่ผุดผ่องบนใบหน้าของอิเลฟเวนท์และลำคอชูงามระหงส์พวกนั้น จนกระทั่งยิ่งมองเรื่อย ๆ อิเลฟเวนท์ก็ดูไม่เหมือนสุดยอดจารชนหญิงทั่วไป ที่ ๆ พวกเธอต้องคอยอกไปทำภารกิจทรโหด คอยตากแดด ท้าทายลม ฝน อย่างพวกเขาๆ เราๆ
และบางครั้งที่ฝ่ามือของอิเลฟเวนท์ก็ยังเผลอโดนที่ลำคอของเขาเข้า และแค่เพียงปลายนิ้วนิ่มๆ ของเธอที่สัมผัสถูกเนื้อต้องตัวก็ช่างแสนจะดูนุ่มนิ่มคล้าย ๆ กับฟองสบู่นุ่มๆ ที่ทั้งนุ่มทั้งหอม ช่วงแขนของเธอเคลื่อนไหวไปมาราวกับกิ่งไม้ในช่วงฤดูใบไม้ผลิ...
ช่วงลำคอ...ของเธอที่เรียวยาวอย่างกับพญานกยูง ที่ราว ๆ กับว่า...พวกมันพร้อมที่จะโงนเงน และแผ่ขยายปีกลงมาทับลงตรงที่แผงหน้าอกของเขาได้ทุกเมื่อเชื่อวัน...
ดวงตา....ที่เป็นประกายของเธอ ที่ช่าง....วิบ วับ เป็นประกาย ราวกับมองเห็น...หยาดฝนในท่ามกลางฤดูหนาวในตอนกลางคืนอันเหน็บหนาว แต่ทว่า....ก็ยังอยู่ภายใต้แสงบริวารของ ดวงดารา และจันทรา...
กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของ...เส้นผมของอิเลฟเวนท์ที่เขาก็ยังจะเผลอดมกลิ่นเข้าให้ และกลิ่นของดอกกุหลาบสีชมพูอ่อนๆ ที่ปลิวมากระทบชิวหา...ทำให้จิตใจอ่อนระหวยรวยแรงได้อย่างเป็น.....ที่สุด..
และจนเขาเผลอมองลงไปที่ริมฝีปากสีเนื้อในของผลมะเดื่อ ที่จะมีสีชมพูก็ไม่ชมพู.... จะแดงก็ไม่แดงสด... ความโค้งงามของริมฝีปากที่ดูราว ๆ กับคลื่นทะเลในช่วงฤดูร้อน..
คลื่น....ที่คอยแต่จะซัดถาโถมที่เข้าหาชายฝั่งที่หยาบกระด้าง..... .
และถ้าหากว่าเขาพยายามที่จะมองลงต่ำไปกว่านี้ก็เป็นที่ๆ ที่พวกมันดันมีชุดคลุมอาบน้ำสีขาวๆ เข้ามาคอยขัดขวางทัศนะวิสัย
" ที่แท้ก็...ซ่อนรูป !! " ลุกส์เผยความคิดจนเสียงดัง
อิเลฟเวนท์ยังคงถือมีดอยู่ในมือก่อนที่จะใช้มืออีกข้างช้อนคางของเขาขึ้นอีก
" แต่ว่า.. คมมีด ! "
" พวกมันไม่เคยซ่อน ! ความคม... !! " เธอบอก
เพราะฉะนั้นเขาถึงกับต้องยอมหลบสายตาของอิเลฟเวนท์ที่กำลังมองแบบเตือน เพราะถ้าหากว่าเขาเผลอเข้าไปแตะอะไรเธอเข้าของอื่นๆ ภายในร่างกายก็คงจะไม่ได้มีโอกาสกลับขึ้นมามองโลกอีกแหงๆ
" จริงซิ !! "
" คุณชอบทานอะไร ! " และกับถึงเปลี่ยนเรื่องคุย
"ฉันชอบทานผัก และก็ยำผลไม้ทั่วไป " เธอที่อยู่ในระหว่างโกนหนวดให้ก็ตอบไปด้วย
" ทานผัก...อันนี้ " เขาพยักหน้า
" ก็พอเข้าใจ "
" แต่ว่า...ยำผลไม้ " เขาที่ยิ่งคิดก็ยิ่งจะคิดไม่ออก
" คนไทยเราชอบทานอาหารรสจัด " เธอเล่าต่อ
" ฉันแค่ไม่ชอบทานผลไม้ที่มีรสเปรี้ยวนะ ! " และเธอก็ยังคอยบอกเล่าเก้าสิบ
เขาพยักหน้าอีกและสลับทำหน้าจริงจังใส่
"แล้วคุณทำอาหารเป็นหรือเปล่า !! " เขาถาม แต่พอเธอเงยหน้ากลับขึ้นมามองเขาแบบจริง ๆ จัง ๆ
" เปล่า !! " เขารีบแก้ตัวออกไปก่อน
" คือ..ผมกำลังคิดว่า ผู้หญิงในยุคดิจิทัล "
" พวกเธอก็น่าจะจิ้มเก่ง ! กว่าทำเอง "
" อะไรทำนองนั้น " และเขาที่ไม่อยากทำให้อิเลฟเวนท์เข้าใจผิด
" หึ ๆ " เธอหัวเราะในลำคอออกมาเบาๆ
"ฉันชอบอ่านหนังสือ "
" และฉัน ก็ทำอาหารเป็น !! "
" เอาไว้ "
"ถ้าคุณว่างๆ ก็ลองไปเที่ยวที่ประเทศของฉันดูบ้างซิ ! "
" คุณจะได้ไปพักที่บ้านของฉัน "
" และฉันก็จะให้คุณลองชิมฝีมือทำอาหารของฉันด้วย " เธอเล่า
" อืมหึ ! " เขาพยักหน้ารอ
" อยากไปใจจะขาดรอน ๆ แล้วแบบนี้ ! "
" และที่...บ้านของฉัน ! " เธอเล่าต่อ
" ที่ชั้นใต้ดิน. "
" มีห้องเก็บไวน์ " และพอเธอเล่าไปก็ยิ้มไป
" ประเด็นหลังนี่ " เขาพยักหน้ายิ้มๆ
" น่าสนใจมากยิ่ง ๆ ขึ้นไปอีก.. "
" มิน่า..... "
" คุณถึงได้..มีผิวที่สุขภาพดีแบบนี้ "
"เพราะคุณทานผักและผลไม้แบบนี้นี่เอง "
" อย่าว่ากันนะ " เขาที่เผลอชื่นชมอิเลฟเวนท์ไม่หยุดปาก ทั้งคำพูดและแววตา
เธอเริ่มเขยิบออกมาให้ห่างๆ และยังจะคอยถือมีดโกนขึ้นมา
" นี่ยังไม่ถึงเวลา..... "
" หว่านเสน่ห์ให้ฉันนะ ! "
" ลุกค์ " เธอเตือน
" เปล่า !!! " เขารีบปฏิเสธกันเสียงสูง
"และอีกอย่าง.... "
" ผม ก็ไม่ได้ชอบผู้หญิงที่มีแฟนแล้ว !! "
" แต่ถ้าหากว่า...แฟนของเธอเผลอขึ้นมาเมื่อไหร่ ! "
" อันนี้ก็ช่วยไม่ได้จริง ๆ " เขาที่ถึงจะปฏิเสธยังไง แต่ก็แอบที่จะหว่านพืชหวังผล
อิเลฟเวนท์ที่ไปๆ มาๆ เธอก็ทำได้แค่หัวเราะกลบเกลื่อนกันไปก็เท่านั้น เพราะเธอเองก็รู้และรู้ดีอยู่เสมอว่า...คนอย่าง ฟิวส์ ลุกค์พูดจริงและน่าจะกระทำจริงทุกๆ คำพูด
หลังออกจากห้องน้ำมาแล้ว แต่ว่าอิเลฟเวนท์ที่ยังช่วยเข้าไปยืนผูกเนกไทให้กับลุกค์ และเธอก็ยังเลือกหยิบชุดสีเทาๆ ให้สวมแทนชุดอื่นๆ พวกนั้นของแบรนด์เพื่อนสาว
" ตัวเธอ...หอมจัง !! " เขาที่มันก็อดไม่ได้จริงๆ ที่พอเวลาได้อยู่ใกล้ๆ อิเลฟเวนท์แบบถึงเนื้อถึงตัวได้แบบนี้
แต่ก็ดูเหมือนๆ อิเลฟเวนท์ก็แอบยิ้ม
" ก็ถ้าหาก...."
" คุณมีจิตใจที่สะอาด และบริสุทธิ์ !! "
" คุณก็จะเป็นเหมือนฉัน " เธอมองหน้าเขา
" ลุกค์"
" คุณรู้ไหมว่า...ทำไม ! "
" ฉันถึงได้เลือกชุดสีเทานี้ให้สำหรับคุณ " และอยู่ๆ เธอก็ตั้งคำถาม และเขาที่หันมาสนใจคำพูดพวกนั้นของเธอทันที
"ก็เพราะว่า....."
" คุณ ! เป็นผู้ชายสีเทายังไงละ " เธอสารภาพ
"แบบนี้เอง " และเขาก็แค่พยักหน้ารับรู้
" เอาเลย.. "
" ตอนนี้. "
"เธอ..อยากที่จะวิเคราะห์อะไร ! ตรงไหน !! ของฉัน "
" ก็เชิญเธอ "
" ทำให้สาแกใจ ! เธอเลย " แต่ก็ไม่วายที่จะหว่านเสน่ห์ให้กันต่ออยู่เรื่อยๆ
เธออมยิ้มและยังจะหันมาผูกเนกไทรัดคอเขาจนแน่น
" หยุดได้แล้วน่า... " เธอยังคอยเตือนแต่อดหุบยิ้มตามด้วยไม่ได้
" ให้ตายเหอะน่า !! " และเขาก็ยังต้องคอยแสร้างยิ้มกลบเกลื่อนตาม ๆ กันไปด้วย
" อีเลฟเวนท์ !! "
" นี่ !!! "
" ฉันอยากให้เธอ ! วิเคราะห์ที่ร่างกายของฉันนะ !! "
" ไม่ใช่ "
" ให้เธอ.มาวิเคราะห์ที่หัวใจของฉัน "
" มันเหมือนกันซะที่ไหน !! " และเขายังมัวเอาแต่เถียงไม่หยุด
และเธอที่คงต้องปล่อยเนคไทลงและก็ขยับถอยห่างออกมา และเธอก็ยังคอยช่วยอยู่ดูว่าทุกๆ อย่างเรียบร้อยดีสำหรับพวกเขาจริงๆ หรือเปล่า
" ไปทำงานได้แล้วนะ "
" ลุกค์ " เธอเตือนสติของเขาอีกที
" ก็ได้ ๆ รู้แล้ว ๆ " เพราะฉะนั้นเขาก็เลยจำเป็นต้องยอมถอย และก็แสร้างทำทีว่าจะเดินกลับ
" อ่อ !!! " แต่ว่าอยู่ๆ เขาก็ดันเผลอเกือบลืมไปเรื่องหนึ่ง
" แล้วก็...ลีลาของเจ้าหน้าที่หน่วยสืบราชการลับของเกาหลีใต้คนนั้น !! "
" ฉัน..ต้องขอยกนิ้วให้เลย "
" ลีลาของเขานี่มัน.. "
" สุดๆ "
" เธอนี่มัน..ตัวแม่จริงๆ " ลุกค์ยกนิ้วให้เธอในระหว่างที่จะเดินกลับออกมาจากห้อง
แต่พอเขาแอบหันไปมองก็เห็นอิเลฟเวนท์ยืนหน้าแดง ๆ เหมือนลูกแอปเปิ้ล เพราะฉะนั้นเขาถึงได้เดินกลับออกไปจากห้องของเธอได้อย่างสบายใจขึ้นสักที