ประตูทึบห้องสอบสวนคดีพิเศษภายในหน่วยงานข่าวกรองของประเทศอังกฤษที่เพิ่งถูกเปิดอีกครั้ง
" เมดิสัน !! " อีเลฟเวนท์แปลกใจสุดๆ เมื่อเห็นเขาโผล่เข้ามา เพราะว่าตอนนี้เธอกำลังนั่งอยู่กับแฮริสัน
และแฮริสันที่กึ่งนั่งกึ่งยืนอยู่บนโต๊ะภายในห้องสอบสวนก็เลยต้องขยับและเข้าไปยืนอยู่ใกล้ๆ แถวๆ หลังประตู
และเมดิสันที่หันไปมองตาม
" ขอบใจ ! "
" เจ้าหน้าที่แฮริสัน "
" แต่ฉันกำลังคิดว่า...ตอนนี้ "
" เจ้าหน้าที่แฮริสัน !"
" นายควรที่จะรีบกลับไปแพ็คกระเป๋า "
" และก็รีบกลับไปจัดการเรื่อง..... "
" แม่สายลับ ! ของเกาหลีเหนือคนนั้นได้แล้วละนะ " เมดิสันช่วยหันไปย้ำกับเจ้าหน้าที่คริสโตเฟอร์ แฮริสันของตัวเองให้ทำตามหน้าที่
"หึๆ " แฮริสันจำใจฝืนฉีกยิ้มให้กันดูสุดๆ แต่ว่าเขาก็ต้องรีบกลับออกมาจากห้องสอบสวนตามคำสั่งของเจ้าหน้าที่ที่อาวุโสมากกว่า
อิเลฟเวนท์ยังคอยจด ๆ จ้องๆ ไปที่พวกเขา
" เมดิสัน "
" ทำไม ! คุณถึงมาอยู่ที่นี้ได้ ! " เธอที่ยิ่งคิดก็มีแต่จะนึกไม่ถึง
เมดิสันที่ไม่ยอมตอบและยังคงฝืนทำหน้านิ่ง
" เอาเป็นว่า....พวกเรามาเดินไปคุยไปดีกว่านะ "
เมดิสันที่ไม่ได้อยากจะพูดอะไรๆ ด้วยกับเธอทั้งๆ ที่ก็มีกล้องวงจรปิดและเครื่องบันทึกปากคำของผู้ต้องสงสัยเต็มทั่วห้องไปหมด
เพราะฉะนั้นในระหว่างที่เมดิสันกำลังเดินกลับออกมาส่งอิเลฟเวนท์ที่เพิ่งออกจากห้องสอบสวนของหน่วยงานข่าวกรองของประเทศอังกฤษ
" เมื่อกี้.... หัวหน้าของเธอ "
" เพิ่งจะต่อสายตรงมาหาเรา " เมดิสันที่นี้ที่ไป ๆ มาๆ ก็อยากจะเล่าเรื่องพวกนี้ให้ฟัง
" มิน่า !! " อิเลฟเวนท์ฟังไปและยิ้ม
" คาเตอร์ !! "
" เขาถึงได้ใช้ให้คุณมาส่งฉัน" เธอเดินไปพลางและฉีกยิ้มกว้าง
แต่เมดิสันกลับไม่คิดเหมือนกันกับเธอ
" คาเตอร์.! "
" เขานะเป็นพวกบ้าหลักฐาน " เขาบอก
" แล้วนี้ตกลง ! " อิเลฟเวนท์ที่หันมาและก็สงสัยอยู่ดี
" เมดิสัน "
" คุณจะไม่ยอมบอกฉันมาจริงๆ ใช้ไหมว่า... "
"ทำไม... "
" คุณถึงได้ย้ายมาทำงานที่สำนักงานใหญ่ " เธอพยายามจะนึกให้ออก ในขณะที่เมดิสันเอาแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
แต่ทว่าเมดิสันก็ส่ายหน้าไปๆ มาๆ ให้กันดูซะอย่างนั้น
" ก็เพราะเธอนะซี้.... "
" อีเลฟเวนท์ !!! "
" เพราะว่า...รายงานของฉันอวยเรื่องของเธอมากเกินไปหน่อย "
" คาเตอร์ "
" เขาถึงได้เรียกให้ฉัน ! ให้มาช่วยงานที่สำนักงานใหญ่ที่นี้ " เมดิสันเอาแต่บ่น
อิเลฟเวนท์ยิ้มและผงกหัวขึ้นลงตาม
" อุตส่าห์ลงทุนลงแรงหาทางเข้าไปทำงานในเอ็มไอซิกส์แทบตาย !! "
" สุดท้าย.... "
" ฉันก็เป็นต้นเหตุ ทำให้คุณตกงานจนได้ " สุดท้ายก็หันมาบ่นตัวเธอเองให้เมดิสันฟัง
เมดิสันส่ายหัวอีกสักทีสองที
" ที่ฉันมีทุกวันนี้. "
" ก็เพราะ...เธอ "
" อีเลฟเวนท์ !! " เมดิสันยังสารภาพและพร้อมที่จะหันมาเล่าต่อ
" เพราะเหตุการณ์ที่...ซีเรีย "
" พวกมัน ทำให้พวกเรานึกอะไรขึ้นมาได้หลายอย่าง " เมดิสันหันมายิ้ม ๆ ให้กันอย่างจริงใจ และอิเลฟเวนท์ก็ยังหันมาและสวมกอดแขนของเขาเอาไว้
และดูท่าทางเมดิสันก็อยากจะปฏิเสธ
" นี่ๆ หยุดหว่านเสน่ห์ให้ฉันสักทีเหอะน่า.!! " เขาปฏิเสธยืนกระต่ายขาเดียว
" เพราะถึงยังไงๆ ฉันก็มีภูมิคุ้มกัน "
" สำหรับคนอย่างเธออย่างดีแล้วละนะรู้ไหมห๊ะ "
" อีเลฟเวนท์ !! " เมดิสันตัดพ้อปนบ่นๆ ให้เธอฟัง
แต่อิเลฟเวนท์ก็ไม่ได้ฟังเมดิสัน และยิ่งกอดแขนของเขาเอาไว้ให้แน่น ๆ และมิหนำซ้ำเธอก็คอยจ้องจะยิ้มหวานหว่านเสน่ให้อีกต่างหาก
เมดิสันก็เลยได้แต่ต้องยอมปล่อยให้เลยตามเลย จนกระทั่งเดินออกมาส่งอิเลฟเวนท์จนถึงที่หน้าตึก และมองเห็นรถยนต์ยี่ห้อหรูหราคันที่สีขาว ๆ ตรงหน้าพวกเขา
" นี่ ! "
" รถคันใหม่ของเธอ สำหรับเอาไว้ใช้ที่ในอังกฤษ "
" และก็... เอกสารที่เอาไว้ใช้สำหรับผ่านแดนเข้าไปในทวีปยุโรป " เมดิสันช่วยพายมือให้กับเธอ และยังคอยบอกให้รีบเดินกลับไปขึ้นรถของตัวเองได้แล้ว
อิเลฟเวนท์ที่ได้แต่หันไปจด ๆจ้องๆ เพื่อนที่เป็นเจ้าหน้าอังกฤษ และพวกเขาก็เข้ามาช่วยเปิดประตูรถให้เธอด้วยซ้ำ
" และส่วนรถนี่ !! " และเมดิสันในะระหว่างที่เปิดประตูก็ยังต้องอธิบายให้ฟังกันซะอย่างยาวเหยียดไปด้วยว่า
" พวกคนในเอ็มไอซิกส์...!! "
" พวกเขาคงต้องการอยากที่จะติดสินบน "
" เธอเอาไว้ล่วงหน้า " เมดิสันเที่หมือนโดนบังคับจากใครหลายๆ คนให้บอกกับเธอออกไปแบบนี้
แต่ว่าอิเลฟเวนท์ก็แค่ส่งยิ้มหวานๆ กลับมา
" ขอบใจคุณมาก ๆ นะ ทอม !! " เธอที่ยิ้มแล้วยิ้มอีก
แต่เมดิสันกลับส่ายหน้าให้กันอีกอยู่ดี
" ก็จะให้ทำไงได้ !! " เมดิสันที่ยังคงใช้น้ำเสียงประชดประชันกันต่อไปอยู่เรื่อยๆ
" อันที่จริง.. .... "
" ฉันก็อยากจะให้เธอขับรถที่ธรรมดา ๆ เหมือนชาวบ้านเค้า "
" แต่ว่า... "
" ฉันก็แค่...กลัวว่า ๆ คันเร่งของรถพวกนั้น "
" มันจะหักคารองเท้า ! ตั้งแต่.... "
" เธอยังขับไม่พ้นหน้าตึกของเรานี่ซะก่อน..! " เมดิสันที่กล้าหันมานินทาให้ฟังกันสด ๆ ไปเลย
อิเลฟเวนท์กำลังหัวเราะชอบใจ แต่ในขณะที่เธอจะหันกลับไปขึ้นรถ
" นี่ ! อีเลฟเวนท์ " เมดิสันก็เรียกเธออีก
"ฉันเกือบจะลืมเรื่องสำคัญไปอย่างหนึ่ง " และเขาก็กำลังรีบร้อนค้นหาของๆ ในกระเป๋าเสื้อสูทสีดำ และหยิบเอากระดาษโน้ตแผ่นเล็ก ๆ ออกมายื่นให้
" นี่คือ..."
" รูปของลูกสาวของฉัน "
" และก็วัน เดือน ปีเกิดของเธอ " เมดิสันประหม่านิดหน่อยในตอนที่พูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา แต่อิเวฟเวนท์กลับหันมาและเตือนเขาด้วยสายตา
" ฉันรู้ๆ " เมดิสันที่ต้องรีบปฏิเสธเธอทันที
" แต่ว่า ! "
"ฉัน.. ก็แค่อยากจะให้เธอช่วยถือซะว่า ! "
" ตั้งชื่อ..ให้กับลูกสาวของฉัน "
" เพื่อ...ให้เป็นของขวัญวันเกิดสำหรับเธอ "
"ฉันคิดว่า...แบบนี่ก็น่าจะไม่ผิด ! ใช่ไหม " จนแล้วจนรอดเมดิสันที่ยังไงๆ ก็ยังอยากที่จะได้รับความช่วยเหลือจากเพื่อนของพวกเขาคนนี้อยู่ดี
อิเลฟเวทน์ที่ก็แค่หันกลับมาและยิ้มๆ และรับของไป แต่พอเธอจะก้าวขึ้นรถกลับขึ้นไปจริงๆ เมดิสันก็กลับเข้ามายืนขวางที่ประตูรถเอาไว้อีกจนได้
" จริงซิ !! " เมดิสันที่ยังอดหันมาทำหน้าสงสัยด้วยไม่ได้
"ว่า " อิเลฟเวนท์พยักหน้า
" แล้วเรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับหนุ่มเกาหลีคนนั้น !! " เมดิสันที่รีบคว้าโอกาสเปิดประเด็นก็ตอนที่เจอเธอตัวเป็นๆ เพราะอยากจะรู้ว่า
" ตอนนี้พวกเธอไปถึงไหนกันแล้ว !!! "
" หือ.... !!! " อิเลฟเวทน์ยืนอึ้งไปหลายวิ ! และถึงกับขนาดต้องรีบเอาตัวเองกลับเข้าไปนั่งหลบหลังพวงมาลัยและปิดประตูรถหนีเมดิสัน
เพราะฉะนั้นเมดิสันก็เลยทำท่าว่าจะตะโกนให้เธอได้ยินซะให้ได้
" นี่ !! อีเลฟเวนท์ !! "
" พวกเราว่าเจ้าหน้าที่หน่วยงานข่าวกรองของเกาหลีใต้คนนั้น !! "
" เขาก็ดูเหมาะสมกับเธอดีนะ "
" เพราะเท่าๆ ที่พวกฉันได้ดูกันมาแล้ว.. !! "
" ลีลาของพวกสายลับเกาหลี !! "
" ลีลาของพวกเขาก็สะเด็ดสะเด่าน่าดูเลยทีเดียว... !!! " เมดิสันพยายามเหลือเกินที่อยากจะแกล้งเธอให้สำเร็จให้ได้
บรื้นๆๆๆๆๆ !!!!
เสียงเบิร์นยางของรถซุปเปอร์คาร์ทรงสปอร์ตสีขาวๆ ที่วิ่งด้วยความเร็วได้ถึงราวๆ 410 กิโลเมตรต่อชั่วโมง !
และพวกมันเพิ่งพุ่งทะยานผ่านหน้าอาคารสำนักงานใหญ่หน่วยข่าวกรองของประเทศอังกฤษที่เป็นตึกสำนักใหญ่ที่มีชื่อแบบเต็มๆ ว่า " Secret Intelligence Service " อาคารสำนักงานใหญ่สีขาวๆ ฟ้า ๆ ตึกกระจกสูงระฟ้าที่ติดกับริมแม่น้ำเทมส์ !
บ้านเลขที่ 10 บนถนนดาวนิ่ง ใจกลางกรุงลอนดอนประเทศอังกฤษ
ผู้ชายชาวอังกฤษอายุราวๆ 50 ต้น ๆ ผมสีทองที่นั่งอยู่เก้าอี้ทำงานภายในห้องที่ตกแต่งอย่างหรูหรา และป้ายชื่อบนโต๊ะทำงานกำลังบอกตำแหน่งกับชื่อของเขาเอาไว้ด้วยว่า " Prime Minister Edward Wilson "
และผู้ชายชาวอังกฤษอีกคนที่ตัวสูงใหญ่ผิวสีเข้มผมดกที่ๆ ยืนอยู่ฝั่งตรงกันข้าม พวกเขาสองคนที่หันหน้าและมองผนังห้องที่เป็นกระจกฝั่งตะวันออก เพราะว่าผนังกำแพงมันได้กลายเป็นหน้าจอประมวยผลแบบ Invisible Glass ใช้พนังห้องแทนหน้าจอโทรศัพท์และพูดคุยกับคาเตอร์จากสำนักงานของหน่วยของกรองของอังกฤษแบบเรียลทาร์ม
" ผมไม่อยากจะเชื่อท่านเลยจริง ๆ " คาเตอร์ยังคงนั่งหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่บนโต๊ะทำงานภายในสำนักงานใหญ่ของหน่วยของกรอง
" ว่า ! "
" ท่านซึ่งเป็นถึงนายกรัฐมนตรีอังกฤษ "
" ยังจะเชื่อเธออยู่อีก !!! "
" ขอประทานโทษที่..ผมต้องพูดออกไปแบบนี้ !! "
" แต่ทั้งนี่ทั้งนั้น.ก็เพื่อความมั่นคงภายในของประเทศ " คาเตอร์ในฐานะหัวหน้าที่ดูแลงานด้านหน่วยงานความมั่นคงที่ยังต้องคอยห้ามท่านผู้นำสูงสุด
แต่ทางฝ่ายของท่านนายกรัฐมนตรีของพวกเขาที่ก็ยังจะขอยืนยันคำเดิม
" ผมคิดว่า....." นายกรัฐมนตรีเริ่มที่จะอธิบายอย่างช้าๆ
" พวกเราเสียเวลาเกี่ยวกับคดีโจรปล้นธนาคารครั้งนี้มามากพอแล้วนะ "
" คาเตอร์ !! " และนายกรัฐมนตรีของเขาที่ก็แค่ไม่ได้อยากที่จะต้องมาคอยทะเลาะกันด้วยเรื่องนี้
" และส่วนเรื่อง...เฮนดริกส์ "
" เมื่อถึงเวลา....พวกคุณก็คงจะรู้เหตุผลนั้นว่า ทำไม !! " นายกรัฐมนตรีของเขาก็ไม่ได้ที่จะปฏิเสธไปซะทีเดียว
คาเตอร์ที่ยังคงหันมาตั้งหน้าตั้งตามท่านผู้นำของตัวเองต่อไป
" กระผม "
" ไม่ทราบว่า....ทำไม ! "
"ท่านถึงต้องคอยออกหน้าแทน ! "
"หัวหน้าทีมนักวิเคราะห์ของหน่วยงานความมั่นคงของไทยคนนี้ "
".จน !! มากมายถึงขนาดนี้ !! " คาเตอร์ที่ยังคอยตั้งข้อสงสัยกันไปต่างๆ นานา
" แต่ว่าท่านนายกเองก็คงทราบเรื่องนี้ดี เรื่องที่ !! "
" เธอ ! "
" อีเลฟเวนท์พยายามที่จะปฏิเสธความร่วมมือกับทางเรามาโดยตลอด " และคาเตอร์ยังคงคอยแต่ที่จะหันมาคอยถกเถียงกับท่านผู้นำสูงสูด
แต่นายกรัฐมนตรีของเขากลับยืนยันที่จะไม่เห็นด้วย
" หัวหน้าคาเตอร์ " เอ็ดเวิร์ดในฐานะนายกรัฐมนตรีที่ยังคงปฏิเสธ
" คุณช่วยกรุณาเบาเสียงของคุณกับผมลงหน่อย !! " และที่ยังคงต้องใช้ความเป็นนายกรัฐมนตรีคอยหันหน้ากลับไปคุย
" จริงอยู่ ! "
" เรื่องที่ "
" เธอเอง...ได้พยายามที่จะปฏิเสธความสัมพันธ์กับทางหน่วยงานข่าวกรอง แต่ทว่า..."
" แต่ว่า...คดีของผู้ก่อการร้ายที่แล้ว ๆ มา "
" อีเลฟเวนท์... ! "
" เธอเองก็มีส่วนร่วมมาโดยตลอดไม่ใช่หรือยังไง "
" ทั้งคดีระเบิดรถไฟใต้ดิน เรื่อยมาจนกระทั่ง..เมื่อเดือนกันยายนปีที่แล้ว " จนกระทั่งอธิบายให้พวกเจ้าหน้าที่ของเขาได้ฟังจนจบ
แต่ทว่าถึงยังไงซะคาเตอร์ก็ยังดูเหมือนๆ ไม่อยากที่จะเชื่อ
" แต่ว่า " คาเตอร์รีบโต้แย้ง
" ทำไม "
" มาจนถึงป่านนี้....เธอ ! "
" อีเลฟเวนท์ "
" เธอก็เพิ่งจะตัดสินใจให้ความร่วมมือ "
" ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านั้น "
" คนของเราก็แทบที่จะต้องไปคอยคุกเข่า กราบแทบเท้าของเธออยู่แล้ว !! " คาเตอร์ที่ยังไม่เข้าใจเหตุผลของท่านนายกรัฐมนตรีของพวกเขา
และไม่ว่าจะยังไงนายกรัฐมนตรีของพวกเขาที่ก็กำลังดูเหมือนๆ อยากหันมาและปฏิเสธเขาอยู่ดี
" เธอ...! "
" ไม่ได้.. "
" ปฏิเสธเรา! คาเตอร์ " และเอ็ดเวิร์ดที่ยังคงเข้าข้าง
"อีเลฟเวนท์.. .ไม่เคยปฏิเสธเรา "
" แต่ที่...เธอนั้นไม่ยอมรับข้อเสนอของพวกเราออกมาตรงๆ ก็เพียงเพราะ .. "
" เรื่องของ...ความสัมพันธ์ของประเทศที่แสนจะเปราะบาง !! "
" คาร์เตอร์ !! " และเอ็ดเวิร์ดที่พยายามมองไปทางหัวหน้าหน่วยข่าวกรองของตัวเองอย่างเข้าอกเข้าใจ
แต่ว่าคาเตอร์จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ยอมเชื่อ
" แต่รู้สึกว่า...!" และพลอยที่จะปฏิเสธกันเสียงแข็ง
" เหตุการณ์....ที่เกิดขึ้นมาในครั้งนี้ "
" ทางหน่วยงานความมั่นคงของไทย ! ที่ดูเหมือน...."
" พวกเขา !! ที่จะกำลังพยายาม ๆ ที่อยากจะตั้งข้อตกลงอะไรบางอย่างกับประเทศอังกฤษ "
" และยังอยู่ในขณะที่... "
" เรา !! กำลังจะเริ่มการประชุมใหญ่ของสหประชาชาติ !! " และก็เถียงความคิดเห็นของผู้นำสูงสุด
แต่ทว่าเอ็ดเวิร์ดก็ยังคงตั้งหน้าตั้งตาอธิบาย
" ผมรู้ ๆ ว่า...พวกคุณมีปัญหาเรื่องส่วนตัวของเธอ "
" คาเตอร์ ! "
" แต่การที่... หน่วยงานด้านความมั่นคงของไทยได้คอยให้ความช่วยเหลือทางฝ่ายเรามาทางกระทรวงกลาโหมมานั้น ! "
" แทนที่.....จะเป็นหน่วยงานที่รับผิดชอบด้านความมั่นคงโดยตรงนั้น "
" ทำไม! "
" ผมถึงจะไม่ยอมเข้าใจพวกคุณ ! " และยังช่วยพูดแทนความเข้าใจของคาเตอร์
" เธอ...เป็นเพียงหนักวิเคราะห์ ! คาเตอร์ !! "
" ถ้าหากว่า...พวกคุณจะบีบบังคับให้เธอทำมากกว่านั้น ! "
" นั่นก็แสดงว่า... "
" คุณพยายาม !!! "
" ที่จะทำให้เธอ ! ทรยศและหักหลังประเทศชาติของตัวเองให้ได้.. !! " นายกรัฐมนตรีของพวกเขาก็ยังมีเหตุผลที่น่าเชื่อถือบอกกลับไปด้วยอีกว่า.. !
" และผมก็เชื่อว่า "
" พวกคุณก็คงจะไม่อยาก ทรยศและหักหลังประเทศ "
" และพระราชินีเหมือนกัน !! " นายกรัฐมนตรีอังกฤษอย่างเอ็ดเวิร์ดที่กำลังพูดในฐานะนายกรัฐมนตรี และถึงแม้ว่าเจ้าหน้าทั้งสองคนของเขาจะยังคงลังเลต่อความคิดนี้ก็ตาม