บทที่ 21
เฉินตงหันไปยังร่างของหมาป่าเเสงจันทร์ เเละค้นหาลูกปัดตบะ สีของมันมีสีขุ่น นี่คือลูกปัดระดับต่ำสุดเท่าที่เขาเจอมา
ลูกปัด จำเเนกเป็น สีขุ่น สีเเดง ส้ม เหลือง เขียว น้ำเงิน คราม ม่วง เฉินตงเคยพบลูกปัดสีเเดงเเล้ว ยังฝังเก็บไว้ที่เรือนตนเองอีกด้วย ดังนั้นสีขุ่นนี่ นับว่าต่ำสุดสำหรับลูกปัด เฉินตงกุมลูกปัดในมือ ก่อนจะนั่งลง เขาสัมผัสได้ถึงพลังจากมัน จึงคิดนำมาฝึกฝนพลังของตนเอง ทว่าพอเอาเข้าจริง พลังงานสีขุ่นอันเข็มข้นจากลูกปัด กลับไม่ถุกดูดวับมาเเม้เเต่นิดเดียว ทำให้เฉินตงงุนงงอย่างมาก
เเต่ช่างเถอะ น่าเสียดายผู้ฝึกตนสายมารน่ะ ไม่น่าจะดูดซับพลังในลูกปัดได้กระมัง ไม่มีไน่เหออยู่ บางทีเขาอาจจะมีวิธีใช้ลูกปัดนี้บ่มเพาะต้นอ่อนมารก็เป็นได้
ถึงงั้นลูกปัดนนี้ น่าจะสามารถใช้บ่มเพาะร่างหยินหยางของเขาได้ เเต่ประสิทธิภาพมันคงจะลดลงไม่น้อยทีเดียว เนื่องจากลูกปัดตบะ เหมาะสำหรับผู้ฝึกตนสายพลังชี่มากกว่า
คิดมาถึงตรงนี้ เฉินตงต้องล้วงเอาหยกรูปหงส์ที่มีเพียงครึ่งเดียวขึ้นมา สตรีในโลงน้ำเเข็งจะเป็นเช่นไรหนอ คิดไปพลางมองขึ้นด้านบน เขาหลับตาลงอีกครั้ง พร้อมๆกันเร่งเร้าร่างหยินหยาง
ภาพเสมือนของร่างหยินหยางปรากฏบนพื้น ทว่าช่างเลือนลางยิ่งนัก ต่างจากตอนที่อยู่ในสุสานของไน่เหอ
ร่างหยินหยางเเผ่กลิ่นอายอันเเข็งเเกร่ง สรรพสิ่งโดยรอบล้วนเกิดความผันผวนเล็กน้อย ลูกปัดตบะกลายเป็นผงทันที พลังฟ้าดินที่บีบอัดในนั้นซึบซับเข้าร่างกายของเฉินตงทันที การบ่มเพาะร่างจำพวกนี้ ทุกร่างจะสำเเดงโดยการใช้ร่างกายเป็นหลัก ใช้เพียงร่างกายก็สามารถปลดปล่อยพลังของร่างนั่นๆ ออกมาได้
ร่างหยินหยางนี้ยังไม่สมบูรณ์ ขั้นต่ำ กลาง สูง เเละขั้นสมบูรณ์ ตามความทรงจำที่สตรีในโลงน้ำเเข็งให้มา
ในอดีตจนถึงปัจจุบันไม่มีการบันทึกไว้ว่า ร่างหยินหยางขั้นสมบูรณ์ปรากฏ จึงไม่อาจคาดเดาพลังของมันได้ ทว่าด้วยเพราะเป็นเพียงร่างระดับสูงเท่านั้น พลังของมันต่างจากร่างสวรรค์เเทบจะฟ้ากับเหว เคล็ดวิชาสำหรับบ่มเพาะร่างนี้ จึงไม่มีผู้ใดสนใจ
พลังจากลูกปัดถูกดูดซับ ร่างหยินหยางก็ดูจะเปลี่ยนไปเล็กน้อย ภาพหยินหยางเริ่มชัดเจนขึ้นก่อนลอยขึ้นจากพื้น เเละไปประทับอยู่ด้านหลังของเฉินตง
ความเข้าใจในร่างระดับสูงอันนี้เพิ่มขึ้น เฉินตงเม้มปาก มือขวายื่นชี้ขึ้นฟ้า ส่วนมือซ้ายชี้ลงที่พื้นดิน ภาพหยินหยาง ขาวดำ หมุนวนไปมาจนเสมือนรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน ตอนนั้นองที่เเสงจันทร์พลันถูกร่างของเฉินตงดูดซับไว้ เเละเเปรเปลี่ยนเป็นพลังให้กับร่างนี้
เฉินตงลุกขึ้นยืน พร้อมกันกวาดตามองไปรอบๆ เขามองไปยังต้นไม้ต้นหนึ่ง ขนาดลำต้นไม่ไหวมาก ก่อนจะง้างหมัดซัดเข้าที่ตรงๆ
ปัง
ต้นไม้หักโค่นในการโจมตีครั้งเดียว
ในเเต่ระดับของขั้นพลังจะเพิ่มพลังต่อสู้ขึ้น นั้นก็คือ
ระดับต้น สามร้อยจิน
ระดับกลาง สามร้อยจิน
ระดับปลาย สี่ร้อยจิน!
พลังของเขาเทียบเท่าขั้นหลอมกล้ามเนื้อ ระดับต้น คือ 1,300 ทว่ารวมกับที่เฉินตงบรรลุระดับไร้ที่ติ ทำให้พลังของเขาในปัจจุบันอยู่ที่ 1,800 จิน! เเต่บวกพลังของร่างหยินหยางเข้าไปอีก 500 จิน พลังในตอนนี้ของเฉินตงมีถึง 2,300 จิน! นี่ขนาดยังไม่เค้นพลังมารมาใช้เขายังเเข็งเเกร่งกว่าผู้ฝึกตนขั้นหลอกกล้ามเนื้อทั่วไปซะอีก ไม่สิ ขั้นหลอมกล้ามเนื้อทั่วไป ไม่มีใครสู้เข้าได้เลยในขั้นพลังนี้!
"เดี๋ยวก่อน ข้างั้น หากพลังหยาง ตัวเเทนเป็นดวงอาทิตย์ เช่นนั้นเเสงจากดวงตะวันน่าจะใช้งานได้เช่นกัน!" ดูดวับพลังจากเเสงจากดวงจันทร์ เขายังเเข็งเเกร่งขึ้น 500จิน หากดุดซับเเสงจากดวงอาทิตย์เข้าไป นับไปเลย 500จิน นั่นหมายความว่า ยามที่เขาใช้ร่างหยินหยาง พลันของเขาจะเพิ่มขึ้นเต็มๆก็ 1,000 จิน นี่หมายความว่า เขาสามารถปะทะกับผู้ฝึกตนขั้นหลอมโลหิตทั่วไปได้สบายๆ เลย!
เฉินตงตื่นเต้นอย่างมาก กับตนเองที่เหมือนจะเเข็งเเกร่งขึ้น