ห้างสรรพสินค้าและเคมีภัณฑ์
เมื่อได้ดอกไม้มา ชิงชิง ก็เริ่มสอนทุกคนทำน้ำหอมทันที ซึ่งเถียนเถียนก็เข้ามาเรียนด้วย เพื่อเป็นความรู้
ชิงชิงใช้หม้อกลั่นขนาดกลางในการกลั่นน้ำหอม กลั่นเสร็จ ชิงชิงนำไปใส่ขวดกระเบื้องเคลือบขนาดเล็กเอาไว้ ชิงชิงแบ่งให้ทุกคน กลิ่นละ 1 ขวด เมื่อทุกคนลองดมก็ชอบในความหอม
"อืมม์...หอมมากเลย ชิงชิง"เถียนเถียนพูดขึ้น
"นั่นสิ หอมมาก เจ้าเก่งมากชิงชิง"เหม่ยฮวากล่าวชม
"เจ้าน่าจะทำขายนะ ชิงชิง"ถิงถิงยุให้ชิงชิงทำขาย
"บ่าวไม่ได้คิดถึงขั้นนั้นหรอกเจ้าค่ะ"ชิงชิงพูดขึ้น
"ไม่คิดก็คิดซะ"เถียนเถียนพูดขึ้น"เจ้าทำเถอะชิงชิงข้าจะหุ้นด้วย"
"ข้าด้วย"เหม่ยฮวาสนับสนุน
"ข้าก็ด้วย"ถิงถิงช่วยพูดอีกแรง
"เออ.....บ่าวจะเอาไปคิดดูเจ้าค่ะ"ชิงชิงแบ่งรับแบ่งสู้
"ดี"ทุกคนพูดขึ้นพร้อมกัน
ชิงชิงดีใจที่ทุกคนปรารถนาดีต่อตน แม้แต่ถิงถิงเมื่อแรกนางไม่ชอบใจเท่าไหร่แต่เมื่อมีพฤติกรรมที่ดีขึ้นนางก็จะให้โอกาส
ยามห้าย(21.00-22.59)
ทุกคนเข้าห้องอาบน้ำเข้านอน วันนี้หวงหลงเข้าไปนอนในมิติพร้อมกับเถียนเถียน
เมื่อเถียนเถียนเข้าไปในมิติก็ตกตะลึง
โอ้วว้าว สวรรค์!!!!! นี่มันห้างสรรพสินค้า
แต่เมื่อหันไปอีกด้านก็ยิ้มกว้าง
เยสส!!!! ร้านเคมีภัณฑ์
โอ้วว เงิน เงิน เงิน
เมื่อเดินเข้ามาในห้างก็พบกับสินค้าในโลกก่อนทุกอย่าง มีแม้กระทั่งอาวุธจำพวก ปืน ธนู
เมื่อเดินมาแผนกชุดชั้นในสตรี
ห้างสรรพสินค้าและเคมีภัณฑ์
เมื่อได้ดอกไม้มา ชิงชิง ก็เริ่มสอนทุกคนทำน้ำหอมทันที ซึ่งเถียนเถียนก็เข้ามาเรียนด้วย เพื่อเป็นความรู้
ชิงชิงใช้หม้อกลั่นขนาดกลางในการกลั่นน้ำหอม กลั่นเสร็จ ชิงชิงนำไปใส่ขวดกระเบื้องเคลือบขนาดเล็กเอาไว้ ชิงชิงแบ่งให้ทุกคน กลิ่นละ 1 ขวด เมื่อทุกคนลองดมก็ชอบในความหอม
"อืมม์...หอมมากเลย ชิงชิง"เถียนเถียนพูดขึ้น
"นั่นสิ หอมมาก เจ้าเก่งมากชิงชิง"เหม่ยฮวากล่าวชม
"เจ้าน่าจะทำขายนะ ชิงชิง"ถิงถิงยุให้ชิงชิงทำขาย
"บ่าวไม่ได้คิดถึงขั้นนั้นหรอกเจ้าค่ะ"ชิงชิงพูดขึ้น
"ไม่คิดก็คิดซะ"เถียนเถียนพูดขึ้น"เจ้าทำเถอะชิงชิงข้าจะหุ้นด้วย"
"ข้าด้วย"เหม่ยฮวาสนับสนุน
"ข้าก็ด้วย"ถิงถิงช่วยพูดอีกแรง
"เออ.....บ่าวจะเอาไปคิดดูเจ้าค่ะ"ชิงชิงแบ่งรับแบ่งสู้
"ดี"ทุกคนพูดขึ้นพร้อมกัน
ชิงชิงดีใจที่ทุกคนปรารถนาดีต่อตน แม้แต่ถิงถิงเมื่อแรกนางไม่ชอบใจเท่าไหร่แต่เมื่อมีพฤติกรรมที่ดีขึ้นนางก็จะให้โอกาส
ยามห้าย (21.00-22.59)
ทุกคนเข้าห้องอาบน้ำเข้านอน วันนี้หวงหลงเข้าไปนอนในมิติพร้อมกับเถียนเถียน
เมื่อเถียนเถียนเข้าไปในมิติก็ตกตะลึง
โอ้วว้าว สวรรค์!!!!! นี่มันห้างสรรพสินค้า
แต่เมื่อหันไปอีกด้านก็ยิ้มกว้าง
เยสส!!!! ร้านเคมีภัณฑ์
โอ้วว เงิน เงิน เงิน
เมื่อเดินเข้ามาในห้างก็พบกับสินค้าในโลกก่อนทุกอย่าง มีแม้กระทั่งอาวุธจำพวก ปืน ธนู
เมื่อเดินมาแผนกชุดชั้นในสตรียิ่งุถูกใจรีบหยิบไป 2-3 ชุด ก่อนจะไปหยิบผ้าอนามัยมา 2-3 ห่อ
เดินมาดูแผนกเครื่องสำอางก็รีบหยิบเอาพวก แป้ง ลิปสติก ชุดเซ็ทเครื่องสำอางมาจำนวนหนึ่งก็รีบออกจากมิติ ออกมานอนพักผ่อน
ส่วนร้านเคมีภัณฑ์นั้นเถียนเถียนตั้งใจเอาไว้ว่าจะสำรวจในวันพรุ่งนี้
ปลายยามเหม่า (05.00-06.59)
ทุกคนก็ตื่นขึ้นมาทำกิจวัตรประจำวันของตนเอง ก่อนจะกระจายตัวออกไปเก็บดอกไม้มาให้ชิงชิงทำน้ำหอม และนำต้นพันธุ์มาให้ชิงชิงนำไปปลูก เพื่อเก็บไว้ขยายพันธุ์
ชิงชิงนำต้นพันธุ์ที่พวกทหารที่ตามมาคุ้มครองเก็บมาให้เข้าไว้ในแหวนมิติ
เมื่อเก็บดอกไม้จนหมดป่าทั้งหมดก็ออกเดินทางต่อทันที ไม่ว่าผ่านไปกี่ป่า ทุกคนก็เก็บดอกไม้หอมๆมาเก็บไว้ทำน้ำหอม บางครั้งก็เจอสมุนไพรดีๆ
เถียนเถียนยังไม่มีเวลาเข้าไปดูร้านเคมีภัณฑ์เลย
ชาวบ้านก็พากันสงสัยว่าพวกเขาเอาดอกไม้ไปทำอะไร
เมื่อมาถึงป่าแห่งหนึ่ง เถียนเถียนก็เจอสมุนไพรหลายอย่างวันนี้ก็เช่นกัน
"ชิงชิง เราไปหาสมุนไพรกัน"เถียนเถียนชวชิงชิงไปหาสมุนไพร
"เจ้าค่ะคุณหนู"ชิงชิงพูด"เราชวนถิงถิงไปด้วยนะเจ้าคะ"
"อืมม์...งั้นข้าจะไปชวนเหม่ยฮวานะ"เถียนเถียนตกลง
ทั้งคณะเดินเข้าไปในป่าทุกคนตั้งใจจะเดินเข้าไปในป่าชั้นใน เดินมาสักพัก เถียนเถียนก็หันไปเจอต้นไม้ผุๆ ก็รีบเดินเข้าไปดูก็พบเข้ากับเห็ดหลินจือแดงจึงชวนทุกคนมาช่วยกันเก็บ เก็บตอนี้เสร็จหันไปอีกด้านก็เจอ 2 ท่อน ที่นอนนิ่งอยู่บนพื้นจึงรีบเดินไปเก็บ
เดินเข้าไปอีกก็เจอดงโสม จึงลองขุดขึ้นมาดู เมื่อหัวโสมพ้นดินก็ตกตะลึง
"หัวใหญ่มาก!!!! ไม่แน่ว่าอาจจะเป็นโสมร้อยปีก็เป็นได้นะเจ้าคะ" ถิงถิงได้สติก่อนใครเอ่ยขึ้น
"ของข้าก็พอๆกับของคุณหนูเลย"ชิงชิงถึงกับอึ้ง
"....."เหม่ยฮวาถึงกับพูดไม่ออกเมื่อของตนได้พ้นดินขึ้นมาแล้ว
เพราะว่ามัน!!!!!!
หัวใหญ่กว่าเพื่อนเล็กน้อย
ฝั่งถิงถิงก็เช่นกัน
"หัวพอๆกันเลย"เถียนเถียนรำพึง"รีบขุดเถอะ"
"อืมม์"ทุกคนพูดพร้อมกัน
ทั้ง 4 คนเก็บสมุนไพรจนหมดแล้วจึงนั่งพักกินอาหารกลางวัน
"เถียนเถียน เจ้าจะทำอย่างไรกับสมุนไพรพวกนี้หรือ" เหม่ยฮวาเอ่ยถาม
เถียนเถียนยิ้มน้อยๆก่อนจะถามกลับไปว่า
"พวกเจ้ารู้จักโรงประมูลหรือไม่เล่า"
" โรงประมูล!!!!!" ทุกคนพูดขึ้นพร้อมกันด้วยความตกใจ
"ใช่! ข้าจะเก็บไว้ก่อน ค่อยนำไปประมูล กับโรงประมูล"เถียนเถียนอธิบาย
"อ๋อ....ข้าเข้าใจแล้ว"ถิงถิงพูดขึ้น"พี่สาวท่านไม่ต้องการเอาไปขายให้กับร้านขายยาเพราะว่ามันได้น้อยกว่าการนำไปประมูลใช่หรือไม่"
"ถูกต้อง"เถียนเถียนชมถิงถิงที่เข้าใจทะลุปรุโปร่ง
"การที่เราเอาเข้าไปร่วมประมูล เราย่อมต้องได้เยอะกว่าร้านขายยา เราอาจจะได้มากว่าพันตำลึงทอง เป็นไปได้" ชิงชิงเสริม"ใช่หรือไม่เจ้าคะคุณหนู"
"ใช่! ชิงชิงเจ้ารอบรู้นัก เจ้าเป็นสาวใช้แน่หรือ" เถียนเถียนถาม
" เอ่อ...บ่าวก็ไม่แน่ใจเจ้าค่ะ ตอนฮูหยินพบบ่าว บ่าวก็จำอะไรไม่ได้แล้วเจ้าค่ะ"ชิงชิงตอบ
"จำไม่ได้งั้นหรือ"เถียนเถียนครุ่นคิดก่อนจะถามต่อไป"ชิงชิง ตอนท่านแม่เจอเจ้า เจ้ามีสิ่งใดติดตัวมาด้วยหรือไม่"
"มีเจ้าค่ะ"ชิงชิงตอบ
"อะไรหรือ"เหม่ยฮวาถาม
"เป็นป้ายหยกอะไรสักอย่างเจ้าค่ะ"
"เอามาให้ข้าดูหน่อย"เถียนเถียนขอดูป้ายหยกของชิงชิง
"เจ้าค่ะ"ชิงชิงส่งป้ายหยกให้เถียนเถียนดู
"หืมมม....หลินหรือ"เถียนเถียนเจออักษรที่สลักอยู่บนป้ายหยก"เจ้าใช้แซ่หลินหรือ ชิงชิง"
"เจ้าค่ะ ฮูหยิน ท่านให้ชิงชิงใช้แซ่ตามป้ายหยกเจ้าค่ะ"ชิงชิงอธิบาย
"ถ้าเจ้าจำอะไรได้ก็ควรไปหาญาติพี่น้องของเจ้านะ ชิงชิง หากเจ้าอยากรับใช้ข้าต่อ ข้าก็ไม่ห้าม"
" เจ้าค่ะคุณหนู ชิงชิงจะไปเยี่ยมพวกเขาบ้างเท่านั้นเจ้าค่ะ"
"เอ่อ....ข้าว่าเรากลับกันก่อนดีมั้ย ก่อนที่มันจะมืด"ถิงถิงบอกทุกคน
"จริงด้วย คุยกันเพลินไปเลย" เหม่ยฮวาพูดขึ้น
"อืมม์ งั้นก็กลับกันเถอะ"เถียนเถียนรีบชวนทุกคนกลับ
ยามซวี (19.00-20.59)
เถียนเถียนเข้ามิติเพื่อมาดูร้านเคมีภัณฑ์ว่ามีอะไรบ้าง เดินดูสักพักก็หยิบอุปกรณ์ทำสบู่ แชมพู ยาสีฟัน ออกมาพร้อมกับเตาแก๊สขนาดเล็กมุ่งหน้าสู่บ้านหลังน้อยในมิติ เตรียมทำสบู่ก่อนเป็นอันดับแรก เถียนเถียนทำสบู่ออกมาจำนวนมากทั้งสบู่ก้อน สบู่เหลว เถียนเถียนใส่น้ำหอมที่ชิงชิงทำผสมลงไปในสบู่ด้วย กลิ่นที่ได้จึงหอมฟุ้ง กระจายไปทั่ว ก่อนจะทำแชมพูและยาสีฟัน ตามลำดับจนเสร็จก่อนจะออกไปนอนในห้องนอกมิติ
ยามเหม่า (05.00-06.59)
เถียนเถียนลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว โดยมีชิงชิงคอยดูแลเสื้อผ้าให้รอคุณหนูอายน้ำเสร็จ สักพักชิงชิงก็ได้กลิ่นหอมๆ ลอยออกมาจากห้องอาบน้ำ
"หืมมม...กลิ่นอะไรหอมเหมือนน้ำหอมของข้าเลย แต่ข้าทำให้คุณหนูไว้แตะแต้มตามร่างกายเท่านั้นนี่นา"ชิงชิงรำพึงพลางเดินเข้าไปในส่วนห้องอาบน้ำก่อนจะตกตะลึง
มันมีฟองอยู่เต็มอ่างอาบน้ำของคุณหนูของตน
"คุณหนู!!!! นี่มันเกิดอะไรขึ้นเจ้าคะ"ชิงชิงสนใจฟองที่เต็มอ่างไปหมด
" แล้วนี่ทำไมกลิ่นมันเหมือน กลิ่นน้ำหอมที่บ่าวทำมากเลยนะเจ้าคะ" ชิงชิงถาม
"ก็กลิ่นน้ำหอมของเจ้าไงชิงชิง ข้าทำสบู่ไว้อาบน้ำ ข้าก็เลยลองเอาน้ำหอมของเจ้ามาผสมดู ห๊อม หอม" เถียนเถียนอธิบาย
"มันทำแบบนี้ได้ด้วยหรือเจ้าคะ"ชิงชิงแปลกใจ
"ได้สิ"เถียนเถียนตอบ"อ้อ...เจ้าช่วยทำน้ำหอมให้ข้าเพิ่มด้วยนะชิงชิง ข้าว่าจะทำสบู่ขาย"
"เจ้าค่ะคุณหนู"ชิงชิงตาเป็นประกาย
"เดี๋ยวข้าจะเอาให้เจ้ากับทุกคนเอาไปทดลองใช้กันก่อนนะ บอกทุกคนให้ข้าด้วยว่าข้ามีอะไรใหม่ๆมาให้ลอง"
"เจ้าค่ะ บ่าวจะไปเดี๋ยวนี้"ชิงชิงรีบไปบอกทุกคน
ยามเฉิน (07.00-08.59)
ทุกคนมารอเถียนเถียนอยู่ด้านล่างของโรงเตี๊ยม
"ชิงชิง เถียนเอ๋อ นางบอกหรือไม่ว่านางจะเอาอะไรมาให้เราลอง"คุนหมิงถามชิงชิง
" เดี๋ยวทุกคนก็รู้เจ้าค่ะ" ชิงชิงตอบยิ้มๆ
ผ่านไป 1 เค่อ เถียนเถียนก็ลงมาจากห้อง ทุกคนได้กลิ่นหอมลอยมาก่อนเถียนเถียนจะมาปรากฏกายอยู่หน้าห้องโถงของโรงเตี๊ยม
ทุกคนที่ได้กลิ่นก็เคลิบเคลื้มไปกับกลิ่นหอมนั้น
" กลิ่นอะไรหอมจัง" แขกที่มาพักในโรงเตี๊ยมที่นั่งกินอาหารอยู่ด้านล่างได้กลิ่นต่างตามหาว่ากลิ่นหอมๆนี้ลอยมาจากที่ใด
เถียนเถียนเมื่อได้เจอปฏิกิริยาของทุกๆคนก็ยิ้มด้วยความพึงพอใจ
" เอาละ เจ้าค่ะข้ามีสินค้าใหม่ๆมาเสนอให้ทุกท่านลองใช้เจ้าค่ะ"เถียนเถียนเรียกร้องความสนใจจากทุกคนในโรงเตี๊ยมได้เป็นอย่างดี
" อะไรหรือเถียนเอ๋อ" คุนหมิงถามน้องสาว
เถียนเถียนไม่ตอบเอาแต่ยิ้มแล้วยื่นมือไปแตะแหวนมิติเอา สบู่ แชมพู ออกมาวางไว้บนโต๊ะจำนวนมาก
"อะไรหรือแม่นาง กลิ่นหอมเหมือนกลิ่นที่ตัวเจ้าเลย"ชายวัยฉกรรจ์คนหนึ่งเอ่ยถาม
นี่เรียกว่าสบู่เจ้าค่ะ"เถียนเถียนผายมือไปยังสบู่ก่อนจะผายมือไปยังอีกฟากโต๊ะ"นี่เรียกว่าแชมพูเจ้าค่ะ"
"สบู่ แชมพู คืออะไรงั้นหรือแม่หนู"หญิงชราถามเถียนเถียน
"สบู่ใช้ทำความสะอาดผิวหน้าและผิวกายให้สะอาดปราศจากสิ่งสกปรกเจ้าค่ะ ส่วนแชมพูทำความสะอาดเส้นผมให้สะอาดและบำรุงเส้นผมให้แข็งแรงเจ้าค่ะ"
"เจ้าเอามาขายหรือแม่หนู"หญิงชราคนเดิมถาม
"วันนี้ข้าเอามาแจกให้ทุกคนลองใช้ก่อนเจ้าค่ะ ท่านยาย" เถียนเถียนอธิบาย
"แจกหรือแม่หนู ดี ดี ถ้าข้าใช้แล้วมีกลิ่นหอมเหมือนเจ้าข้าจะมาซื้อของเจ้าแน่นอนแม่หนู ฮ่า ฮ่า ฮ่า" หญิงชราหัวเราะชอบใจ
เถียนเถียนแจกสบู่กับแชมพูกันไปคนละชุดหลังจากทุกคนได้ชุดสบู่กับแชมพูแล้วก็รีบนำไปลองใช้ ซึ่งไม่นานก็มีคำสั่งซื้อจำนวนมาก จึงชวนทุกคนมาทำสบู่กับแชมพูเอาไว้ขาย โดยเถียนเถียนขายเป็นชุด แต่ละชุดประกอบด้วยไหแชมพู+ สบู่ก้อน
ชุดเล็ก ชุดละ 5 ตำลึงทอง (ขายเป็นไห) แชมพู 1 ไห + สบู่ 12 ก้อน
ชุดกลาง ชุดละ 10 ตำลึงทอง แชมพู 1 ไห+สบู่ 12 ก้อน
ชุดใหญ่ ชุดละ 15 ตำลึงทอง แชมพู 1 ไห +สบู่ 12 ก้อน
ซึ่งชุดใหญ่ขายดีที่สุดเพราะทุกบ้านมีคนเยอะจึงสั่งชุดใหญ่ไว้ให้คนที่บ้านใช้บรรดาขุนนางก็มาซื้อไปให้ฮูหยินที่จวนใช้ โดยรวมแล้วเถียนเถียนฟันเงินไป 15,000 ตำลึงทอง เมื่อเอามาแบ่งกันก็ได้ไปคนละ 3,750 ตำลึงทอง ซึ่งทุกคนก็ชอบ โดยให้เงินพวกทหารที่ไปช่วยเก็บดอกไม้มาให้คนละ 5 ตำลึงทอง จ่ายทหารไปรวม 150 ตำลึงทอง ซึ่งเถียนเถียนขอเป็นคนจ่ายพวกเขาเอง ซึ่งเถียนเถียนก็จะเหลือเงิน 3,600 ตำลึงทอง ซึ่งก็ยังได้กำไรอยู่
ซึ่งบ้านขนาดเล็ก มีคนอยู่ 2-3 คนก็พากันซื้อชุดเล็กบ้าง ชุดกลางบ้าง ซึ่งฟันกำไรเนาะๆกว่าจะออกจากเมืองได้ ทุกคนก็ได้เงินไปหลายพันตำลึงทอง ซึ่งทุกคนก็สนุกมาก เถียนเถียน ตัดสินใจแล้วว่าจะตั้งโรงงานทำสบู่ แชมพู และยาสีฟัน ที่เมืองเฉาหมิงทันทีที่ไปถึง เถียนเถียน ก็รีบออกแบบโรงงานทันที เมื่อไปดูที่แล้วก่อนตัดสินใจ ว่าจะทำอย่างไรต่อไป
ก่อนออกจากเมืองเถียนเถียนก็ซื้อร้านค้ามาเพื่อวางสินค้าของตนในอนาคตก่อนจะออกแบบการจัดวางในร้านอย่างเรียบร้อย ซึ่งชิงชิงกับเหม่ยฮวาก็ไม่พลาดที่จะร่วมหุ้นด้วยทันที
เมื่อทุกอย่างลงตัวเถียนเถียนก็คิดถึงครอบครัวเก่าขึ้นมา
" ม๊า ป๊า อากวาน กับทุกๆคนจะเป็นยังไงบ้างนะ"เฉินซีเหยาพึมพำเสียงแผ่วหญิงสาวเหม่อมองท้องฟ้าสักพักจึงตัดสินใจเข้านอน
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
ยิ่งุถูใจรีบหยิบไป 2-3 ชุด ก่อนจะไปหยิบผ้าอนามัยมา 2-3 ห่อ
เดินมาดูแผนกเครื่องสำอางก็รีบหยิบเอาพวก แป้ง ลิปสติก ชุดเซ็ทเครื่องสำอางมาจำนวนหนึ่งก็รีบออกจากมิติ ออกมานอนพักผ่อน
ส่วนร้านเคมีภัณฑ์นั้นเถียนเถียนตั้งใจเอาไว้ว่าจะสำรวจในวันพรุ่งนี้
ปลายยามเหม่า(05.00-06.59)
ทุกคนก็ตื่นขึ้นมาทำกิจวัตรประจำวันของตนเอง ก่อนจะกระจายตัวออกไปเก็บดอกไม้มาให้ชิงชิงทำน้ำหอม และนำต้นพันธุ์มาให้ชิงชิงนำไปปลูก เพื่อเก็บไว้ขยายพันธุ์
ชิงชิงนำต้นพันธุ์ที่พวกทหารที่ตามมาคุ้มครองเก็บมาให้เข้าไว้ในแหวนมิติ
เมื่อเก็บดอกไม้จนหมดป่าทั้งหมดก็ออกเดินทางต่อทันที ไม่ว่าผ่านไปกี่ป่า ทุกคนก็เก็บดอกไม้หอมๆมาเก็บไว้ทำน้ำหอม บางครั้งก็เจอสมุนไพรดีๆ
เถียนเถียนยังไม่มีเวลาเข้าไปดูร้านเคมีภัณฑ์เลย
ชาวบ้านก็พากันสงสัยว่าพวกเขาเอาดอกไม้ไปทำอะไร
เมื่อมาถึงป่าแห่งหนึ่ง เถียนเถียนก็เจอสมุนไพรหลายอย่างวันนี้ก็เช่นกัน
"ชิงชิง เราไปหาสมุนไพรกัน"เถียนเถียนชวชิงชิงไปหาสมุนไพร
"เจ้าค่ะคุณหนู"ชิงชิงพูด"เราชวนถิงถิงไปด้วยนะเจ้าคะ"
"อืมม์...งั้นข้าจะไปชวนเหม่ยฮวานะ"เถียนเถียนตกลง
ทั้งคณะเดินเข้าไปในป่าทุกคนตั้งใจจะเดินเข้าไปในป่าชั้นใน เดินมาสักพัก เถียนเถียนก็หันไปเจอต้นไม้ผุๆ ก็รีบเดินเข้าไปดูก็พบเข้ากับเห็ดหลินจือแดงจึงชวนทุกคนมาช่วยกันเก็บ เก็บตอนี้เสร็จหันไปอีกด้านก็เจอ 2 ท่อน ที่นอนนิ่งอยู่บนพื้นจึงรีบเดินไปเก็บ
เดินเข้าไปอีกก็เจอดงโสม จึงลองขุดขึ้นมาดู เมื่อหัวโสมพ้นดินก็ตกตะลึง
"หัวใหญ่มาก!!!! ไม่แน่ว่าอาจจะเป็นโสมร้อยปีก็เป็นได้นะเจ้าคะ" ถิงถิงได้สติก่อนใครเอ่ยขึ้น
"ของข้าก็พอๆกับของคุณหนูเลย"ชิงชิงถึงกับอึ้ง
"....."เหม่ยฮวาถึงกับพูดไม่ออกเมื่อของตนได้พ้นดินขึ้นมาแล้ว
เพราะว่ามัน!!!!!!
หัวใหญ่กว่าเพื่อนเล็กน้อย
ฝั่งถิงถิงก็เช่นกัน
"หัวพอๆกันเลย"เถียนเถียนรำพึง"รีบขุดเถอะ"
"อืมม์"ทุกคนพูดพร้อมกัน
ทั้ง 4 คนเก็บสมุนไพรจนหมดแล้วจึงนั่งพักกินอาหารกลางวัน
"เถียนเถียน เจ้าจะทำอย่างไรกับสมุนไพรพวกนี้หรือ" เหม่ยฮวาเอ่ยถาม
เถียนเถียนยิ้มน้อยๆก่อนจะถามกลับไปว่า
"พวกเจ้ารู้จักโรงประมูลหรือไม่เล่า"
" โรงประมูล!!!!!" ทุกคนพูดขึ้นพร้อมกันด้วยความตกใจ
"ใช่! ข้าจะเก็บไว้ก่อน ค่อยนำไปประมูล กับโรงประมูล"เถียนเถียนอธิบาย
"อ๋อ....ข้าเข้าใจแล้ว"ถิงถิงพูดขึ้น"พี่สาวท่านไม่ต้องการเอาไปขายให้กับร้านขายยาเพราะว่ามันได้น้อยกว่าการนำไปประมูลใช่หรือไม่"
"ถูกต้อง"เถียนเถียนชมถิงถิงที่เข้าใจทะลุปรุโปร่ง
"การที่เราเอาเข้าไปร่วมประมูล เราย่อมต้องได้เยอะกว่าร้านขายยา เราอาจจะได้มากว่าพันตำลึงทอง เป็นไปได้" ชิงชิงเสริม"ใช่หรือไม่เจ้าคะคุณหนู"
"ใช่! ชิงชิงเจ้ารอบรู้นัก เจ้าเป็นสาวใช้แน่หรือ" เถียนเถียนถาม
" เอ่อ...บ่าวก็ไม่แน่ใจเจ้าค่ะ ตอนฮูหยินพบบ่าว บ่าวก็จำอะไรไม่ได้แล้วเจ้าค่ะ"ชิงชิงตอบ
"จำไม่ได้งั้นหรือ"เถียนเถียนครุ่นคิดก่อนจะถามต่อไป"ชิงชิง ตอนท่านแม่เจอเจ้า เจ้ามีสิ่งใดติดตัวมาด้วยหรือไม่"
"มีเจ้าค่ะ"ชิงชิงตอบ
"อะไรหรือ"เหม่ยฮวาถาม
"เป็นป้ายหยกอะไรสักอย่างเจ้าค่ะ"
"เอามาให้ข้าดูหน่อย"เถียนเถียนขอดูป้ายหยกของชิงชิง
"เจ้าค่ะ"ชิงชิงส่งป้ายหยกให้เถียนเถียนดู
"หืมมม....หลินหรือ"เถียนเถียนเจออักษรที่สลักอยู่บนป้ายหยก"เจ้าใช้แซ่หลินหรือ ชิงชิง"
"เจ้าค่ะ ฮูหยิน ท่านให้ชิงชิงใช้แซ่ตามป้ายหยกเจ้าค่ะ"ชิงชิงอธิบาย
"ถ้าเจ้าจำอะไรได้ก็ควรไปหาญาติพี่น้องของเจ้านะ ชิงชิง หากเจ้าอยากรับใช้ข้าต่อ ข้าก็ไม่ห้าม"
" เจ้าค่ะคุณหนู ชิงชิงจะไปเยี่ยมพวกเขาบ้างเท่านั้นเจ้าค่ะ"
"เอ่อ....ข้าว่าเรากลับกันก่อนดีมั้ย ก่อนที่มันจะมืด"ถิงถิงบอกทุกคน
"จริงด้วย คุยกันเพลินไปเลย" เหม่ยฮวาพูดขึ้น
"อืมม์ งั้นก็กลับกันเถอะ"เถียนเถียนรีบชวนทุกคนกลับ
ยามซวี(19.00-20.59)
เถียนเถียนเข้ามิติเพื่อมาดูร้านเคมีภัณฑ์ว่ามีอะไรบ้าง เดินดูสักพักก็หยิบอุปกรณ์ทำสบู่ แชมพู ยาสีฟัน ออกมาพร้อมกับเตาแก๊สขนาดเล็กมุ่งหน้าสู่บ้านหลังน้อยในมิติ เตรียมทำสบู่ก่อนเป็นอันดับแรก เถียนเถียนทำสบู่ออกมาจำนวนมากทั้งสบู่ก้อน สบู่เหลว เถียนเถียนใส่น้ำหอมที่ชิงชิงทำผสมลงไปในสบู่ด้วย กลิ่นที่ได้จึงหอมฟุ้ง กระจายไปทั่ว ก่อนจะทำแชมพูและยาสีฟัน ตามลำดับจนเสร็จก่อนจะออกไปนอนในห้องนอกมิติ
ยามเหม่า(05.00-06.59)
เถียนเถียนลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว โดยมีชิงชิงคอยดูแลเสื้อผ้าให้รอคุณหนูอายน้ำเสร็จ สักพักชิงชิงก็ได้กลิ่นหอมๆ ลอยออกมาจากห้องอาบน้ำ
"หืมมม...กลิ่นอะไรหอมเหมือนน้ำหอมของข้าเลย แต่ข้าทำให้คุณหนูไว้แตะแต้มตามร่างกายเท่านั้นนี่นา"ชิงชิงรำพึงพลางเดินเข้าไปในส่วนห้องอาบน้ำก่อนจะตกตะลึง
มันมีฟองอยู่เต็มอ่างอาบน้ำของคุณหนูของตน
"คุณหนู!!!! นี่มันเกิดอะไรขึ้นเจ้าคะ"ชิงชิงสนใจฟองที่เต็มอ่างไปหมด
" แล้วนี่ทำไมกลิ่นมันเหมือน กลิ่นน้ำหอมที่บ่าวทำมากเลยนะเจ้าคะ" ชิงชิงถาม
"ก็กลิ่นน้ำหอมของเจ้าไงชิงชิง ข้าทำสบู่ไว้อาบน้ำ ข้าก็เลยลองเอาน้ำหอมของเจ้ามาผสมดู ห๊อม หอม" เถียนเถียนอธิบาย
"มันทำแบบนี้ได้ด้วยหรือเจ้าคะ"ชิงชิงแปลกใจ
"ได้สิ"เถียนเถียนตอบ"อ้อ...เจ้าช่วยทำน้ำหอมให้ข้าเพิ่มด้วยนะชิงชิง ข้าว่าจะทำสบู่ขาย"
"เจ้าค่ะคุณหนู"ชิงชิงตาเป็นประกาย
"เดี๋ยวข้าจะเอาให้เจ้ากับทุกคนเอาไปทดลองใช้กันก่อนนะ บอกทุกคนให้ข้าด้วยว่าข้ามีอะไรใหม่ๆมาให้ลอง"
"เจ้าค่ะ บ่าวจะไปเดี๋ยวนี้"ชิงชิงรีบไปบอกทุกคน
ยามเฉิน(07.00-08.59)
ทุกคนมารอเถียนเถียนอยู่ด้านล่างของโรงเตี๊ยม
"ชิงชิง เถียนเอ๋อ นางบอกหรือไม่ว่านางจะเอาอะไรมาให้เราลอง"คุนหมิงถามชิงชิง
" เดี๋ยวทุกคนก็รู้เจ้าค่ะ" ชิงชิงตอบยิ้มๆ
ผ่านไป 1 เค่อ เถียนเถียนก็ลงมาจากห้อง ทุกคนได้กลิ่นหอมลอยมาก่อนเถียนเถียนจะมาปรากฏกายอยู่หน้าห้องโถงของโรงเตี๊ยม
ทุกคนที่ได้กลิ่นก็เคลิบเคลื้มไปกับกลิ่นหอมนั้น
" กลิ่นอะไรหอมจัง" แขกที่มาพักในโรงเตี๊ยมที่นั่งกินอาหารอยู่ด้านล่างได้กลิ่นต่างตามหาว่ากลิ่นหอมๆนี้ลอยมาจากที่ใด
เถียนเถียนเมื่อได้เจอปฏิกิริยาของทุกๆคนก็ยิ้มด้วยความพึงพอใจ
" เอาละ เจ้าค่ะข้ามีสินค้าใหม่ๆมาเสนอให้ทุกท่านลองใช้เจ้าค่ะ"เถียนเถียนเรียกร้องความสนใจจากทุกคนในโรงเตี๊ยมได้เป็นอย่างดี
" อะไรหรือเถียนเอ๋อ" คุนหมิงถามน้องสาว
เถียนเถียนไม่ตอบเอาแต่ยิ้มแล้วยื่นมือไปแตะแหวนมิติเอา สบู่ แชมพู ออกมาวางไว้บนโต๊ะจำนวนมาก
"อะไรหรือแม่นาง กลิ่นหอมเหมือนกลิ่นที่ตัวเจ้าเลย"ชายวัยฉกรรจ์คนหนึ่งเอ่ยถาม
นี่เรียกว่าสบู่เจ้าค่ะ"เถียนเถียนผายมือไปยังสบู่ก่อนจะผายมือไปยังอีกฟากโต๊ะ"นี่เรียกว่าแชมพูเจ้าค่ะ"
"สบู่ แชมพู คืออะไรงั้นหรือแม่หนู"หญิงชราถามเถียนเถียน
"สบู่ใช้ทำความสะอาดผิวหน้าและผิวกายให้สะอาดปราศจากสิ่งสกปรกเจ้าค่ะ ส่วนแชมพูทำความสะอาดเส้นผมให้สะอาดและบำรุงเส้นผมให้แข็งแรงเจ้าค่ะ"
"เจ้าเอามาขายหรือแม่หนู"หญิงชราคนเดิมถาม
"วันนี้ข้าเอามาแจกให้ทุกคนลองใช้ก่อนเจ้าค่ะ ท่านยาย" เถียนเถียนอธิบาย
"แจกหรือแม่หนู ดี ดี ถ้าข้าใช้แล้วมีกลิ่นหอมเหมือนเจ้าข้าจะมาซื้อของเจ้าแน่นอนแม่หนู ฮ่า ฮ่า ฮ่า" หญิงชราหัวเราะชอบใจ
เถียนเถียนแจกสบู่กับแชมพูกันไปคนละชุดหลังจากทุกคนได้ชุดสบู่กับแชมพูแล้วก็รีบนำไปลองใช้ ซึ่งไม่นานก็มีคำสั่งซื้อจำนวนมาก จึงชวนทุกคนมาทำสบู่กับแชมพูเอาไว้ขาย โดยเถียนเถียนขายเป็นชุด แต่ละชุดประกอบด้วยไหแชมพู+ สบู่ก้อน
ชุดเล็ก ชุดละ 5 ตำลึงทอง(ขายเป็นไห) แชมพู 1 ไห + สบู่ 12 ก้อน
ชุดกลาง ชุดละ 10 ตำลึงทอง แชมพู 1 ไห+สบู่ 12 ก้อน
ชุดใหญ่ ชุดละ 15 ตำลึงทอง แชมพู 1 ไห +สบู่ 12 ก้อน
ซึ่งชุดใหญ่ขายดีที่สุดเพราะทุกบ้านมีคนเยอะจึงสั่งชุดใหญ่ไว้ให้คนที่บ้านใช้บรรดาขุนนางก็มาซื้อไปให้ฮูหยินที่จวนใช้ โดยรวมแล้วเถียนเถียนฟันเงินไป 15,000 ตำลึงทอง เมื่อเอามาแบ่งกันก็ได้ไปคนละ 3,750 ตำลึงทอง ซึ่งทุกคนก็ชอบ โดยให้เงินพวกทหารที่ไปช่วยเก็บดอกไม้มาให้คนละ 5 ตำลึงทอง จ่ายทหารไปรวม 150 ตำลึงทอง ซึ่งเถียนเถียนขอเป็นคนจ่ายพวกเขาเอง ซึ่งเถียนเถียนก็จะเหลือเงิน 3,600 ตำลึงทอง ซึ่งก็ยังได้กำไรอยู่
ซึ่งบ้านขนาดเล็ก มีคนอยู่ 2-3 คนก็พากันซื้อชุดเล็กบ้าง ชุดกลางบ้าง ซึ่งฟันกำไรเนาะๆกว่าจะออกจากเมืองได้ ทุกคนก็ได้เงินไปหลายพันตำลึงทอง ซึ่งทุกคนก็สนุกมาก เถียนเถียน ตัดสินใจแล้วว่าจะตั้งโรงงานทำสบู่ แชมพู และยาสีฟัน ที่เมืองเฉาหมิงทันทีที่ไปถึง เถียนเถียน ก็รีบออกแบบโรงงานทันที เมื่อไปดูที่แล้วก่อนตัดสินใจ ว่าจะทำอย่างไรต่อไป
ก่อนออกจากเมืองเถียนเถียนก็ซื้อร้านค้ามาเพื่อวางสินค้าของตนในอนาคตก่อนจะออกแบบการจัดวางในร้านอย่างเรียบร้อย ซึ่งชิงชิงกับเหม่ยฮวาก็ไม่พลาดที่จะร่วมหุ้นด้วยทันที
เมื่อทุกอย่างลงตัวเถียนเถียนก็คิดถึงครอบครัวเก่าขึ้นมา
" ม๊า ป๊า อากวาน กับทุกๆคนจะเป็นยังไงบ้างนะ"เฉินซีเหยาพึมพำเสียงแผ่วหญิงสาวเหม่อมองท้องฟ้าสักพักจึงตัดสินใจเข้านอน
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸