ออกเดินทาง
ยามเฉิน(07.00-08.59)
ทุกคนมาส่งเถียนเถียน ขึ้นรถม้าไปดูที่
"คุนหมิงเจ้าดูแลน้องดีๆนะ อย่าให้ผู้ชายคนใหนเข้าใกล้น้องเด็ดขาด"
"ขอรับ ท่านพ่อ"คุนหมิงรับคำบิดา"เอ่ออ...ท่านพ่อถ้าเป็นเอ่ออ.."
อะไรหรือ"ผู้เป็นพ่อสงสัย
"เอ่ออ.....ถ้าเป็นองค์ชายจ้าวหนานกง ท่านพ่อยอมให้เข้าใกล้น้องหรือไม่ขอรับ"คุนหมิงกระซิบกระซาบกับบิดา
ผู้เป็นพ่อเมื่อได้ฟังก็เบิกตาโพลงด้วยความตกใจ ก่อนจะตำหนิบุตรชายออกไป
"องค์ชายจะทำอย่างนั้นได้อย่างไร เจ้าอย่าเอาไปพูดมั่วๆนะ องค์ชายไม่เคยเจอน้องเจ้า จะมาตอแยน้องเจ้าได้อย่างไร"
"ใครว่าล่ะขอรับท่านพ่อ น้องไม่เคยเจอองค์ชาย แต่องค์ชายเคยเจอน้องนะขอรับ"
"จริงหรือ"
"องค์ชายคิดจะจีบน้องนะขอรับท่านพ่อ ขอข้าจีบน้องแบบหน้าด้านๆเลยนะขอรับ"
ผู้เป็นพ่อเมื่อได้ฟังถึงกับไปไม่เป็น
"เอ่อ....ถ้างั้นก็ไม่ต้องห้ามแต่เจ้าต้องอยู่กับน้องตลอดเวลา แล้วเวลานอนเจ้าต้องนอนอยู่ห้องข้างๆน้อง อย่าอยู่ห่างน้อง เดี๋ยวองค์ชายจะแอบมากินเต้าหู้น้องเจ้า"สั่งโดยแทบไม่ได้หายใจกันเลยทีเดียว
"คุยอะไรกันอยู่เจ้าคะ ท่านลุง"เหม่ยฮวาเดินเข้ามาทักทายยิ้มแย้ม
"เหม่ยฮวา เจ้าก็ไปด้วยหรือ"ท่านแม่ทัพหลี่ถามสาวน้อยที่เอ็นดูเหมือนลูกเหมือนหลาน
"เจ้าค่ะ ท่านลุงเถียนเถียน นางชวนข้าไปด้วยเจ้าค่ะ"
"อืม เดินทางกันดีๆล่ะ"
ทุกคนรีบขึ้นรถม้า เพื่อออกเดินทาง
คันแรกเป็น ผู้นำทางและคุนหมิงกับหวงหลง
คันที่ 2 เป็นของเถียนเถียน ถิงถิงและชิงชิง นั่งมาด้วยกัน
คันที่ 3 เป็นสัมภาระของทุกคน
บนรถคันที่ 2
เถียนเถียน กำลังเขียนหนังสืออยู่นางกำลังเรียบเรียงสิ่งที่จะทำว่าจะทำอะไรบ้าง
ส่วนถิงถิง นางนั่งปักผ้าอยู่ นางปักเป็นรูปหงษ์สยายปีก
สำหรับชิงชิงนั้นนางกำลังมองหาดอกไม้จากข้างทางเผื่อว่าจะได้เอาดอกไม้ไปทำน้ำหอมให้คุณหนูใช้
รถม้าวิ่งไปหยุดอยู่หน้าโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งในยามเซิน(15.00-16.59)ทุกคนลงจากรถม้าเข้าพักในโรงเตี๊ยม
"คุณชายเจ้าคะ เราจะพักอยู่ที่นี่กี่วันเจ้าคะ"ชิงชิงถามคุนหมิง
"หืม....ทำไมหรือ"คุนหมิงแปลกใจ
"ข้าอยากหาดอกไม้หอมๆ มาทำน้ำหอมให้คุณหนูเจ้าค่ะ"
"อืมมม... เดี๋ยวข้าให้คนไปหามาให้ เอาเยอะหรือไม่เล่า
"เก็บมาหมดป่าได้ยิ่งดีเจ้าค่ะ"ชิงชิงตอบยิ้มๆ
คุนหมิงอมยิ้มขบขัน
"เจ้านี่อะไรก็เถียนเถียนเนอะ"คุนหมิงสัพยอกสาวใช้ตัวน้อย
"ก็บ่าวรักคุณหนูนี่เจ้าคะ"ชิงชิงงอนแก้มพองลม
ถิงถิงที่ยืนฟังอยู่ก็เอ่ยขึ้น
"เจ้าทำน้ำหอมได้ด้วยหรือ ชิงชิง"
"ข้าทำให้คุณหนูใช้ประจำอยู่แล้ว"ชิงชิงยืดอกพูดด้วยความภาคภูมิใจ
"งั้นเจ้าช่วยสอนข้าทำบ้างได้หรือไม่"ถิงถิงถาม
"อืม...ได้สิถ้าเจ้าอยากทำ"ชิงชิงรับปาก
คุนหมิงที่ปลีกตัวไปสั่งลูกน้องไปเก็บดอกไม้ที่มีกลิ่นหอมมาให้ชิงชิงก็เดินกลับเข้ามาสมทบ
"ข้าให้คนไปเก็บมาให้เจ้าแล้ว พวกเขาแยกกันไปเก็บตามป่าตามเขาให้เจ้าแล้ว เดี๋ยวก็ได้"
"ขอบคุณเจ้าค่ะคุณชาย"ชิงชิงกล่าวขอบคุณ"ไปกันเถอะถิงถิง"หันกลับมาพูดกับถิงถิง
"อืมม์...ไปกัน"ถิงถิงเดินตามชิงชิงไปเรียนรู้การทำน้ำหอม
ชิงชิงสอนถิงถิงให้รู้เรื่องดอกไม้ที่ต้องทำน้ำหอม ต้องแยกแต่ละกลิ่นให้ชัดเจน เพื่อไม่ให้กลิ่นตีกัน
เถียนเถียนกับหวงหลงเดินเข้าห้อง สำหรับสัมภาระนั้นถิงถิงกับชิงชิงเก็บให้เรียบร้อยแล้ว หวงหลงปีนขึ้นเตียงนอนหลับไปแล้ว เถียนเถียนจึงเข้ามิติเพื่อฝึกฝน
ด้านเหม่ยฮวา เมื่อเข้าห้องไปอาบน้ำ แล้วลงไปสั่งอาหารเอาไว้ก่อนจะไปเรียกหวงหลงมากินข้าว เพราะรู้อยู่แล้วว่าเถียนเถียนจะเข้าไปฝึกในมิติ
ย้อนไปเมื่อ 2 วันก่อน
เถียนเถียนตัดสินใจบอกเรื่องนี้ให้เหม่ยฮวารู้ แต่ไม่ทั้งหมดเรื่องที่เถียนเถียนได้ตายไปแล้ว นางไม่ได้บอกออกไป แต่บอกว่าได้ไปในยุคที่เจริญมากๆ
"เฮ้อ! เถียนเถียน เจ้านี่มัน ในความโชคร้าย เจ้ายังมีความโชคดีอยู่นะ"เหม่ยฮวาพูด
"อืมม์...คงจะอย่างนั้น หลังจากนั้นข้าก็แข็งแรงขึ้น และท่านก็บอกว่าจะให้ร้านขายพวกอุปกรณ์ทำเครื่องประทินผิวให้แก่ข้าด้วย"
"อืมม์ ถ้าเจ้าจะทำกิจการอันใด ข้าขอร่วมหุ้นด้วยได้หรือไม่"
"อืมม์....ได้ซิ"เถียนเถียนรับปาก
วันนั้นพวกนางอยู่คุยกันจนเย็นโดยไม่ต้องรีบร้อนเพราะจวนอยู่ติดกัน
กลับมาปัจจุบัน
เหม่ยฮวาไปเคาะประตูเรียกหวงหลงออกมากินข้าวเด็กน้อยสะลึมสะลือมาเปิดประตู
"ห้าวว....พี่เหม่ยฮวา มีอะไรหรือขอรับ"หวงหลงอ้าปากหาว
"ไปกินข้าวก่อนแล้วค่อยมานอน ป่ะ"พูดจบก็คว้ามือเด็กน้อยจูงเดินออกไปจากห้อง
เมื่อวมาถึงด้านล่างก็เจอ ถิงถิงและชิงชิง ก็เลยชวนไปกินข้าวด้วยกัน ซึ่งทุกคนก็ไม่อิดออด เมื่อทุกคนมาถึงโต๊ะก็สั่งอาหารง่ายๆกินกัน
เหม่ยฮวาสั่งข้าวสวย ต้มกระดูกหมู ผัดผักสามสหาย มากินกับหวงหลง
ชิงชิง สั่งข้าวสวย ต้มผักกาดดอง
ถิงถิงสั่งบะหมี่หมูตุ๋น ข้าวผัดหมูมากิน
หลังกินเสร็จทุกคนก็ไปทำธุระของตนให้เสร็จ เพราะคุณชายใหญ่ได้สั่งให้คนมาบอกว่าจะอยู่ที่นี่ 2-3 วันเพื่อเก็บดอกไม้ให้ชิงชิงทำน้ำหอมให้เถียนเถียนใช้ ซึ่งเหม่ยฮวาขอให้ชิงชิงสอนนางด้วยอีกคน ซึ่งชิงชิงก็ยินดีสอนให้ทั้ง 2
เช้าวันต่อมา
พวกทหารที่ตามมาคุ้มกันก็พากันไปเก็บดอกไม้มาให้ชิงชิง ซึ่งชิงชิงก็ขอตามไปด้วย เมื่อเถียนเถียนรู้ว่าชิงชิงตามทหารไปเก็บดอกไม้ป่าก็ชวน ถิงถิง และ เหม่ยฮวาตามไปด้วย เผื่อจะเจอสมุนไพรมาเก็บไว้ทำยา
ทุกคนเดินทางมา 1 ชั่วยาม ทุกคนพบกับดงเหมยกุ้ย(กุหลาบ)ทุกคนช่วยกันเก็บดอกที่บานและเริ่มบานเล็กน้อย จนหมดดง ชิงชิงรีบเก็บเข้าแหวนมิติของตน เพื่อเก็บกลิ่นและความสดก่อนจะเดินไปอีก 1 ชั่วยามก็พบกับหลันฮวา(กล้วยไม้ป่า)จำนวนมาก ทุกคนช่วยกันเก็บจนหมด พวกที่แยกไปอีกทางก่อนออกเดินทางเข้าป่าก็ไปเจอกับ โม่ลี่ฮวา(มะลิ)ก็ช่วยกันเก็บมาจนหมดและยังช่วยกันขุดเอาต้นไปเก็บไว้ในแหวนมิติก่อนจะเอาไปให้ชิงชิงปลูก ซึ่งเถียนเถียนก็ขุดเอาเหมยกุ้ย และหลันฮวาไปปลูกในมิติของตนด้วย
"เฮ้อ!!!! เดินมาตั้งนานยังไม่เจอสมุนไพรซักต้นเลย"เถียนเถียนบ่นเสียงอ่อยๆ