พวกเราทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้ในเวลาที่เหลือ เริ่มจากการย้ายสถานที่ต่อสู้จากฐานทัพชายป่ามาอยู่กลางเมืองที่มีทางหนีทีไล่มากกว่าและสามารถใช้ประโยชน์จากความสูงของอาคารทั้งหลายที่เชื่อมต่อกัน
กับดักหลากหลายชนิดถูกติดตั้ง มีตั้งแต่ของไม่ซับซ้อนอย่างหลุมพรางดักสัตว์ กับระเบิดที่ได้มาจากการ์ดและค่ายทหารก่อนหน้านี้ รั้วไฟฟ้า กับดักหมี หรือแม้แต่สิ่งกีดขวางหลาย ๆ แบบถูกวางกระจายออกไปรอบ ๆ เมือง
กล้องวงจรปิดถูกติดตั้งเพิ่มจากกล้องของเดิมที่มีอยู่ในเมือง ลำโพงจำนวนมากถูกติดตั้งตามต้นไม้หรืออาคารที่ไม่ได้มีกองกำลังซุ่มอยู่ด้วยเหตุผลว่าต้องการให้กองทัพซอมบีกระจายตัวออกไปให้มากที่สุด
แอนและซิสเตอร์ทาริสซาช่วยกันภาวนาในช่วงเวลาสุดท้าย ทั้งสองหวังว่ากองทัพแห่งความตายจะเปลี่ยนใจมาไม่ถึงที่นี่
ยอมรับว่าผมแอบคิดเหมือนกันว่าถ้าเลี่ยงไปได้ก็อาจดีกว่า ต่อให้รางวัลยั่วใจแค่ไหน ผมไม่สามารถการันตีได้เลยว่าคราวนี้ทุกคนจะรอดไปได้ ไม่สิ ถ้าคราวนี้ไม่มีคนตายเลยสิ จะน่าแปลก
ไม่นานนักพวกเราก็รู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือน ในสมัยก่อนเวลากองทัพขนาดใหญ่เคลื่อนเข้ามาใกล้เมืองหรือหมู่บ้าน ผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นั่นคงรู้สึกแบบเดียวกัน มันคือแรงสั่นสะเทือนที่มาจากการเดินของคนนับหมื่นนับแสน
เสียงกับระเบิดดังแว่วมาจากที่ไกล ๆ ยูโกะใช้สมาร์ตโฟนของเธอเชื่อมต่อกับกล้องและทีวีจอยักษ์เอาไว้เรียบร้อย พวกเราจึงสามารถเห็นสถานการณ์ที่เกิดขึ้นจากชายป่าทั้งที่ยังอยู่กลางเมือง
"มาถึงแนวป่าแล้ว" เจนนาย้ำเรื่องที่ทุกคนต่างก็เห็นจากจอมอนิเตอร์ขนาดยักษ์
"ค่ายเวิร์ดวูดอยู่ในทางผ่านด้วยรึเปล่าคะ" แอนถามขึ้นลอย ๆ
"มันใช่เวลาไปสนใจคนอื่นเรอะ"
จากชายป่าของชานเชวิลล์มาถึงกลางเมืองใช้เวลาไม่น่านานมาก แต่เพราะฝีเท้าของซอมบีที่ช้ากว่าคนทั่วไปหรือไม่ก็อาจเป็นเพราะกับดักของพวกเราถ่วงเวลาได้ดีเกินไปก็ไม่สามารถตอบได้ พวกมันจึงมาถึงช้ากว่าที่คาดไว้เล็กน้อย
"มาแล้ว" ผมตะโกนเตือนทุกคน
ทั้งที่วางแผนไว้แล้ว แบ่งกลุ่มการทำงานไว้อย่างดี มีทั้งหน่วยปะทะที่ใช้โล่สำหรับปราบจราจล หน่วยที่ซุ่มยิงจากบนตึกสูง หน่วยที่ล่อศัตรูเข้าไปติดกับดัก แต่สถานการณ์จริงไม่ได้เหมือนกับที่คาดไว้ เพียงไม่กี่นาทีหลังจากเริ่มการปะทะกัน ทุกอย่างก็เริ่มโกลาหล
"เฮ้ย พันธุ์พิเศษยั้วเยี้ยเต็มไปหมดเลยไม่ใช่เหรอ" เสียงมายาโวยวายดังมาแว่ว ๆ เธอกับน้อง ๆ หลุดเข้าไปอยู่ในวงล้อมตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้
"ยายเด็กบ้าเอ๊ย บอกแล้วว่าอย่าห้าวให้มาก" จอนตะโกนลั่น
"พอกันแหละ ล้ำหน้าเกินไปแล้ว ถอยออกมาสิโว้ย" เชนตะโกนใส่ลูกพี่ลูกน้องของตน
ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ มายารุกคืบเข้าไปในวงล้อมของซอมบี ดาบนิทราของเธอไม่มีผลกับซากศพกระหายเลือดพวกนั้น แต่มันไม่ได้เป็นอุปสรรคเลย แม้แต่พันธุ์พิเศษก็ทำได้แค่ให้เธอช้าลงเล็กน้อย
เมย์และไมราถูกบังคับให้ต้องเข้าไปช่วยพี่สาว ถ้าเป็นก่อนหน้านี้มันคงเป็นแค่การเข้าไปรนหาที่ตาย แต่ปัจจุบันทั้งคู่แข็งแกร่งขึ้นจากเลเวลที่เกือบเต็มเพดานและไอเท็มที่ผมมอบให้
[ข้อมูลไอเท็ม]
[ชื่อ: ผ้าคาดเอวสายดำ]
[ระดับ: SR (ซุปเปอร์แรร์)]
[รายละเอียด: ผ้าคาดเอวที่ใช้สำหรับชุดฝึกศิลปะการต่อสู้หลายแขนง เช่น คาราเต้ ยูโด ไอคิโด้ หรือเทควันโด ไม่มีผลกับคนทั่วไปแต่หากมีสกิลสายใดสายหนึ่งในนั้น สกิลจะถูกพัฒนาขึ้นจนกลายเป็นขั้น 'เอ็กซ์เพิร์ต']
ไอเท็มผ้าคาดเอวสายดำสองอันที่ได้มาจากเซอร์ไววัลแพ็คทู ผมมอบมันให้กับเมย์และไมรา มันช่วยยกระดับสกิลคาราเต้และยิวยิตสูของทั้งสองคนพอดี ไอเท็มระดับสูงเมื่อมาผสานกับสกิลบลัดอีสทิกเกอร์แธนวอเตอร์ของทั้งสาม มันก็ยิ่งทำให้ใครก็หยุดพวกเธอไม่อยู่
"มาจนเต็มลานกว้างแล้ว ถอยไปจุดที่สองกันเถอะ"
"ยังก่อน! ถอยตอนนี้เร็วไป ต้องลดจำนวนมันให้ได้มากที่สุด"
เบนจามินไม่พอใจคำตอบของผม แต่เขาแย้งอะไรไม่ได้ คาแรคเตอร์เกือบทั้งหมดเป็นคนของผม ถ้าเขาดื้อจะถอนกำลัง บางทีอาจจะมีแค่เจนนาและจิมมีที่ยอมตามเขาไป
พวกเรายื้อกันอยู่ตรงนี้ได้ไม่นาน หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที ทั้งบริเวณก็เต็มไปด้วยซากศพกองโต ผมรอจนมั่นใจว่ากับดักทุกอันที่อยู่บริเวณนั้นถูกใช้จนหมด ทั้งบริเวณเกือบจะถูกถมด้วยซากของซอมบีจนไม่เหลือที่ยืน พวกเราจำใจต้องถอยไปยังจุดที่สอง
พื้นที่ที่สองไม่ห่างจากบริเวณแรกมาก มันเป็นพื้นยกระดับที่เชื่อมต่อกับสถานีรถไฟฟ้า บนนี้มีข้อดีตรงที่เส้นทางที่ซอมบีบุกขึ้นมาได้ถูกจำกัดด้วยบันไดแคบ ๆ แต่มันก็หมายความว่าการหนีของพวกเราจะยากยิ่งขึ้น
เรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้นได้เสมอ อย่างคราวนี้ก็เป็นพวกพันธุ์พิเศษที่เรียกว่า 'วอลไคลมเบอร์' ที่ผมไม่เคยแม้แต่ได้ยินข่าวลือ ซอมบีสายพันธุ์พิเศษชนิดนี้หลุดจากสามัญสำนึกของซอมบีไปไกลมาก พวกมันดูเหมือนกึ่งซอมบีกึ่งสัตว์เลื้อยคลานที่มีความสามารถในการเกาะผนัง
น่าเหลือเชื่อ แม้แต่กำแพงลื่น ๆ หรือส่วนที่เป็นกระจก เจ้าวอลไคลมเบอร์ก็ไต่ขึ้นมาได้หน้าตาเฉย แบบนี้ที่อุตส่าห์ย้ายมาสู้ในสถานที่ที่มีทางเข้าออกจำกัดก็ไม่มีประโยชน์เลย
แข็งแกร่งกว่าซอมบีทั่วไปราวสามถึงสี่เท่าตัว แถมยังมีจำนวนไม่น้อย เพียงแค่มีเจ้าตัวแบบนี้เพิ่มเข้ามา สถานการณ์ฝ่ายเราก็ลำบากขึ้นเป็นทวีคูณ
ทั้งผมและแคทต่างก็ยุ่งกับระบบกันมือเป็นระวิง แคททำแบบที่เธอเคยทำ เธอเปิดเซอร์ไววัลแพ็คสลับกับมิสเซลเลเนียสแพ็ค ถ้าได้อาวุธหรือของมีประโยชน์เธอจะส่งต่อให้กับพรรคพวกที่กำลังสู้อยู่ ถ้าได้คาแรคเตอร์อื่น ๆ เธอจะสังเวยการ์ดใบนั้นเพื่อมาเปิดเทรเตอร์แพ็คต่อ
ผมทำคล้ายกับแคท ผมไม่ได้ใช้คะแนนทั้งหมดไปกับเซอร์ไววัลแพ็คทรี แต่แบ่งส่วนหนึ่งไปเปิดวันและทูที่เคยใช้การ์ดจนครบทั้งชุดไปแล้ว เหตุผลคือผมต้องการการ์ดคาแรคเตอร์ซ้ำจำนวนมาก ทั้งเพื่อชุบชีวิตและอัพเกรด