"แกน่ะ...ใช่ไนท์จริงๆหรือเปล่า?"
ผมรู้สึกหนาวเยือกไปทั้งตัว เหมือนในวินาทีใดวินาทีหนึ่งข้างหน้าความตายจะมาเยือนได้ทุกเมื่อ ตาเริ่มเห็นแสงสีชมพูจากสัญญาณเตือนภัย เมื่อ 'เอซิสอาย' เล็งไปที่ดาวเฟลม่า อัลฟ่าอ่านใจอัลฟ่าไม่ได้ก็จริง แต่ผมเริ่มไม่แน่ใจแล้วสิ
"ทำไมถึงถามแบบนี้ล่ะ อาเบล"
อาเบลคว้าไหล่ผมไว้ บีบแน่นจนผมรู้สึกว่ากระดูกร้าว
"แล้วทำไมแกถึงต้องกำเนิดใหม่"
เรื่องนี้ ทั้งเวสต์ ทั้งชาร์ลเองก็สงสัยเหมือนกัน ว่ากันว่าในประวัติศาสตร์มีอัลฟ่าแค่ไม่กี่คนที่เลือกกำเนิดใหม่แทนการส่งมอบพลังให้ผู้สืบทอดตามเงื่อนไข
"อาเบล ผมบอกแล้วว่าผมจำไม่ได้ ตอนนี้ผมยังตอบไม่ได้..."
"ถ้าแกเป็นไนท์ งั้นแกก็ควรจะตอบได้"
อาเบลยืนจ้องไม่วางตา คล้ายจะบอกว่าถ้าวันนี้ไม่มีคำตอบดีๆออกจากปากผม เขาก็จะไม่ปล่อยให้ผมไปไหนแน่ๆ
พอโดนกดดันหนักๆเข้าผมก็สูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามทำความสงบ เวสต์คาดเดาไว้แล้วว่าใครต่อใครจะต้องสงสัยเรื่องนี้แน่ๆ จึงสอนวิธีรับมือให้ผมสามวิธี วิธีแรกคือเลี่ยงที่จะตอบ เช่นการเปลี่ยนหัวข้อ หรือการขอตัวไปทำธุระให้ห้องน้ำ ซึ่งคงล้มเหลวถ้าเอาออกมาใช้ตอนนี้
ดังนั้นก็ต้องเป็นวิธีที่สองแล้ว แผนสองทำเป็นโมโห ให้ผู้คนคิดว่าเป็นปัญหาภายในของการปกครอง ที่คนนอกไม่จำเป็นต้องมายุ่งเกี่ยว!
"อาเบล ผมเกรงว่านี่เป็นเรื่องภายในของดาวเฟลม่านะครับ ผมว่าอาเบลไม่ควร..."
"เรื่องภายในบ้าบออะไร ตอนแกเป็นอัลฟ่าล่าอัลฟ่า ไม่เห็นดาวแกจะมีกฎระเบียบอะไรควบคุมการกระทำของอัลฟ่าเลยสักนิด"
อุก เจ็บ
ในหมายเหตุของเวสต์ เขาดอกจันตัวใหญ่ๆว่าสองวิธีแรกมักจะใช้ไม่ได้ผลกับคนที่รู้จักไนท์มาก่อน เช่น ชาร์ลหรืออาเบลแล้วทำไมคนที่ผมเผชิญหน้าบ่อยๆต้องเป็นสองคนนี้ด้วยล่ะ
"แกคิดหนีคำตอบของเรางั้นเรอะ ไนท์"
อาเบลฟาดเล็บของเขาเข้าไปที่ผนัง ผนังที่ว่ากันว่าทำจากแร่ที่แข็งที่สุดในจักรวาลยังเป็นรูเบ้อเริ่ม แล้วถ้านั่นเป็นหัวผมล่ะ...
"เลิกทำเป็นโง่เง่าสักที ไนท์"
อาเบลเอามือบีบหัวผม
"รหัสคืออะไร บอกมา"
หา?
ยิ่งเห็นหน้างงๆของผม อาเบลก็ยิ่งเลือดขึ้นหน้า แรงบีบที่หัวแรงขึ้น เสี้ยววินาทีต่อมาหัวผมอาจจะแตกโพล่งเป็นฟองน้ำแล้วก็ได้
"รหัสอะไร?" ผมจับต้นชนปลายไม่ถูก
"รหัส ที่ แก เอา ไป จาก เรา"
ผมไม่รู้ว่าเขาพูดถึงอะไร แต่ที่แน่ใจได้ก็คืออาเบลเดือด...แล้ว
ตูม
อุ๊ก กำแพงข้างหัวผมอีกด้านสลายเป็นผงไปแล้ว ใจเย็นไว้ก่อนนะคนดี ถ้าหัวผมหายไปแล้วท่านจะเอาคำตอบจากใครแทนล่ะ
ขณะที่ผมกำลังใช้ความคิดครั้งสุดท้าย ก่อนที่จะไม่ได้ใช้อีกต่อไป ก็มีคนหาญกล้าเข้ามาห้ามปราม
"องค์จักรพรรดิขอรับ"
อาเบลเหลือบมองอย่างไม่สบอารมณ์แว่บหนึ่ง ยกมือซ้ายขึ้นทำท่าจะใช้พลังผลักเบต้าไม่ดูตาม้าตาเรือนี่ออกไปจากดาว ให้มันไปลอยเคว้งคว้างอยู่ในอวกาศ โทษฐานที่มาขัดจังหวะ แต่แล้วเขาก็ชะงัก
เปลี่ยนจากตั้งใจผลัก เป็น ฆ่า...
เขาสะบัดมือปล่อยพลังทำลายพื้นที่ตรงนั้นให้เหลือเพียงที่ว่างที่ไม่มีสักอะตอมดำรงอยู่
[ S T R I N G : CODE : E M P T Y ]
ผมถึงกับอ้าปากค้าง...นี่นายต้องลงมือกับลูกน้องนายรุนแรงขนาดนี้เลยเรอะ เพียงแค่มาเป็นกอขอคอเนี่ยนะ
"มันไม่ใช่เบต้าของเรา!" อาเบลตวาดลั่น สีหน้าเขาน่ากลัวกว่าตอนข่มขู่ผมมากโข นี่ทำให้ผมรู้ว่าเวลาเขาเอาจริงเป็นอย่างไร
ก้อนสีดำปรากฎขึ้น มันเคลื่อนผ่านและกลืนแม้แต่ 'พื้นที่ว่าง' ตรงนั้นเข้าไป กลายเป็นรูปร่างของสิ่งมีชีวิตที่ 'คล้ายคลึง' กับสิ่งมีชีวิต แต่ไม่ใช่...มันไม่ใช่ประชากรของดาวดวงใดทั้งนั้น
"ไนท์..."
สสารสีดำมือกำลังหลอมรวมเป็นบางสิ่งบางอย่าง หรือไม่ก็ทุกอย่าง มันแปลงเป็นอะไรก็ได้ ทั้งเบต้า โอเมก้า หรือกระทั่ง...อัลฟ่า
มันคือตัวตนที่หลุดพ้นนิยามในจักรวาลนี้
อาเบลดูไม่ตกใจเท่าไร สีหน้าเขากึ่งจะยินดีด้วยซ้ำ
"นึกว่าหายไปไหนที่แท้ก็มุดหัวอยู่นี่เอง"
ที่นี่คือดาวของอาเบล พลังจากดวงดาวของเขามีล้นเหลือ เจ้าตัวประหลาดพลาดแล้วที่คิดมาหาเรื่องที่นี่
"ไนท์อยู่ที่ไหน..." ผมสะดุ้งโหยงเมื่อมันเอ่ยแบบเดิม แต่คราวนี้อาเบลได้ยินอย่างชัดเจนเลย เขาหันมามองผม
ผมรีบส่ายหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย ก่อนที่ผมจะได้ตายไปจริงๆ
อาเบลแค่นเสียงเฮอะ
"แกมันสร้างปัญหาจริงๆ หัดอยู่เฉยๆซะบ้าง"
อาเบลเอ่ยจบมันก็บุกเข้ามาอย่างไม่รอช้า มือสีดำของมันยืดยาวออก พุ่งเข้ามาเกือบจะคว้าโดนใบหน้าของผมแล้ว พอดีกับที่อาเบลเปิดสะพานข้ามดาราขึ้นมาขวางกั้น
จากมือสีดำที่บดบังทุกอย่างในลานสายตา ตอนนี้ผมกลับเห็นอวกาศ และหมู่ดาวมากมายล้อมรอบ
อาเบลพาผมวาล์ปออกมาจากดาวบริวารดวงนั้นในเสี้ยววินาทีก่อนที่การจู่โจมของมันจะทำหน้าผมเป็นรูโหว่ ตอนนี้ผมกำลังเหม่อลอยอยู่บนสถานีอวกาศอีกแห่งที่ลอยอยู่นอกชั้นบรรยากาศ มองไปทางด้านล่างก็ยังเห็นผิวดาวสีฟ้าของดาวบริวารนั้นอย่างชัดเจน
ผมหนีน่ะไม่แปลก แต่ท่านจักรพรรดิหนีมาด้วยน่ะสิแปลก ไม่ใช่ว่าจะท่านจะล่อมันหรอกหรือ? ผมหันไปมองคนข้างๆ ที่กำลังติดต่อใครไม่รู้ผ่านทางภาพโฮโลแกรม
อาเบลเหลือบมองผมที่เต็มไปด้วยคำถาม แล้วแสยะยิ้มสยอง
ตัวอักษรปรากฎขึ้นเบื้องหน้าเขา
['เอซิสอาย' : ทำงาน]
[เป้าหมายการโจมตี ดาว Abell209]
[การโจมตีจะมาถึงใน 30 วินาที]
[โอกาสทำลายสำเร็จ 99.99 เปอร์เซ็นต์]
ผมอ้าปากค้าง ถึงผมจะไม่ใช่เจ้าของ ไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน แต่พอมาเห็นข้อความแบบนี้ก็เข้าใจได้ไม่ยาก
อาเบลเลียริมฝีปากแล้วแสยะยิ้มกว้างขึ้นอีก
"ถึงเวลากลับสู่จุดกำเนิดของมันแล้ว"
นะนี่นายท่านกะจะยิงทิ้งทั้งดาวเลยจริงๆเรอะ?