Trcia Mae POV
Gusto ko na ubusin ang aking mga luha , para wala na ako iluha pa sa mga sususnod na araw
Agad ako nito niyakap, parang ina ko na ito, alam nito lahat ng saya ko, lahat ng sakit na nararamdaman ko, lahat ng pighati na aking nararamdaman, lahat ng hinanakit kong nararamdaman , alam nito kung kailan ako masaya , kailan ako malungkot at kung ano man emosyon ko, mgaling itong magbasa ng emosyon ko at magaling itong makinig sa lahat ng aking mga hinanakit
Agad akong gumanti ng yakap, para isang akong bata na nagsususmbong, agad kong sinabi na may mahal ng iba si ford at pinakilala na niya sa akin , at kailan man ndi na matutupad ang pangrap ko na siya ang unang magigigng boy friend ko at siya ang aking papakasalan
Sinabi ko din kay yaya na basag na ang aking pangarap at lahat ay mananatili nlang pangrap at kailan man ay ndi na matutupad , suntok sa buwan ang mahalin ang isang ford
Yung ilang taon ko na inalagahan siya sa aking puso , ay isang saglit babasagin nito ang puso ko
Basag na basag at lamat na lamat pa
Ang sakit, parang pinatay ako ng paulit ulit, parang pinipiga ang aking puso
Para itong sinaksak ng ito ng paulit ulit, at hiniwa ito ng pinong pino
At para itong sinabugan ng malakas n abomba
Parang gusto ko na mamatay sa sakit, parng gusto ko na patayin ang aking saraili dahil sa sakit na aking nararamdaman
Pero naiisip ko lang ang maa ko at si yaya , baka ndi nila kayanin
Agad ako nitong hinalo ni yaya at sabay sabing magiging okay din ang lahat, ano man ang nararamdaman mo , mawwala din iyan , tiwlaa lang
Sa ganitong paraan ng paghahalo niya sa akin at pagbibigy ng payo sa akin, nararamdaman ang tunay na kalinga, parang kalinga ng tunay na ina at pagmamahal ng isang ina
Maaga man nawala si ina sa amin pero kailan man ndi ko naramdaman ang kalinga ng isang ina dahil kay yaya corazon , kya mahala na mahal ko ito, isa ito sa lubos na nakakaintindi sa akin at nagmamahal ng sobra
Nakatulog ako sa bisig ni yaya sa sobrang pagod ko sa buong araw at sa pagkakabasa ko sa ulan