Trcia Mae POV
Nagising ako sa tama ng liwanag na sumilip sa bintana ng aking kwarto na tumatama sa akin mga mata
Napatingin ako sa orasan na nasa aking tabi , pagkakakita ko naglaki ang mata bakit ndi nila ako ginising , alas diyes na ng umaga , ang pasok ko ngayon araw na ito ay als syete ng umaga
Ala late na ako niyan sa paaralan
Tatayo na sana ako ng bgilang bumukas ang pinto ng aking kwarto at si yaya corazon na may dalang almusal ko, agad ko sinabi dito na bakit ndi nito ginising , tuloy late ako sabi ko dito habang nakalabi pa
" paano kita gigising ineng , nilalagnat ka kaninang madaling araw, at angdedeliryu ka, kakababa lang ng lagnat mo, napagod kami ng ama mo sa iyo kagabi, sabi ko na nga ba sayo diba huwag na huwag ka magpapabsa sa ulan kasi mabilis ka kapitan ng sakit, alang alala ang ama ko kagabi at idagdag pa na_____" sabi nito at bigla itong natigilan
May ginawaba ako kagabi , may nasabi ba ako kagabi
"at ano yaya " sabi ko dito at nakakunot noo sa kanya
Feeling ko may sinabi ako or nagawa ako ano kaya yun, ssiguradong ndi sasabihin ni yaya sa akin
"at ano nga ya" sabi ko dito kasabay ng paglalambing ng aking boses, alam ko pag nilambong ko ito , bibigay ito, pero wala pa rin akong nakuwang sagot dito, ndi epektibo ang aking ginawa , kaya nagpalabi ulit ako at nagpacute sa kanya, wala pa dn epekto
Malalaman ko din iyon,
At agad nitong iniba ang aming pinag uusapan" tumawag na ako sa paaralan nyo para sabihin ndi ka makakapasok" sabi nito sa akin habang binaba nito ang aking almusal sa aking kandungan
At nga pla kanina ring ng ring ang phone mo at sinagot ko na , sabi nito sa akin, na agad ko kinatingin dito
"sino 'ya?" tanong ko dito, ngumiti ito sabay sabing " sino pa nga ba, si ford" sabi nito sa akin,
"tinatanong kong sabay daw ba kayo papasok" sabi nito
" sinabi ko ndi ka makakapasok dahil nagkasakit ka, ayun nag-aalala kaya kninag bago yun pumasok sa paaralan dumaan dito para tignan ka nya pero ang sarap ng tulog mo, kaya ndi ka niya ginising at sinabi ko din na kulang ka sa tulog at nagdidiliryo ka kagabi" sabi nito sa akin habang nakangiti ito
Masaya ako dahil nag-aalala ito pero alam kong hanggang doon lang yun, dahil ang pag-aalala ay malayo sa pagmamahal
Ang awa ay ndi pag-ibig