October 13, Sunday.
"Arrgg!! Ang sakit na ng paa ko!" Sht! Ang ingay nya talaga.
"Sino ba naman kasi may sabi sayo na mag heels ka?" Bulyaw ko sa kanya.
"Aba't sinisisi mo ako?" Sino pa nga ba?
"H-Hindi naman sa ganun . Ikaw naman kasi eh." Hay!
"Eh sinisisi mo nga ako!" Pagmamaktol nya.
"H-Hindi nga." Ang kulit lang.
"Akin na yung sapatos mo!" Nagulat ako ng huminto sya sa paglalakad.
"H-Ha?"
"Bingi ka ba o ano? Sapatos mo sabi!" Sigaw nya.
Kahit naguguluhan ay inabot ko na rin sa kanya ang shoes ko. "Oh ito!"
Hinagis nya sa akin yung heels nya. Sinuot na nya yung sapatos ko.
What the! Don't tell me--
"Suotin mo." Utos nya.
"What?" Halos wala ng lumabas na boses sa akin.
"Nananadya ka ba at pinapaulit mo talaga sa akin yung mga sinasabi ko?" Akma nya akong susuntukin sa braso.
"E-Eh pang babae 'to eh."
"Natural! Sa akin yan eh!" Galit na sya nyan.
No Choice. Sinuot ko na lang kahit hindi magkasya sa akin. Kesa naka medyas lang ako pauwi.
"Ayan! Bagay sayo! Haha. Tara na Babe." Pumulupot na sya sa braso ko. Sweet. Nakaka asar.
Pinagtitinginan na kami ng nakakasalubong namin. Nakakahiya.
Mga 30 mins. pa lang kaming naglalakad pero sobrang sakit na talaga ng paa ko.
"B-Babe ang sakit na talaga ng paa ko." Huminto ako sa paglalakad. Masakit na talaga eh.
"Ngayon alam mo na ba ang pakiramdam ng pinaglalakad sa date nila ng naka heels? Kapag pinaglakad mo pa ako mananagot ka talaga sa akin!" Pagbabanta nya pa.
"Sorry. Sinabi ko naman sayo na pinaayos ko pa yung kotse ko eh." Totoo yun, nagyaya ako magdate pero nasira naman bigla ang kotse ko.
"Ayoko ng sorry! Uwi na tayo! Maglalakad lang tayo!"
"What?! Babe naman ang sakit na talaga ng paa ko!" Ano bang parusa 'to?
Tumingin sya sa akin ng masama. "Umaangal?"
"Hindi! Tara na. Uwi na tayo."
"Good. Let's go babe. Haha." Tumawa pa sya ng malakas.
Im Stanley and she's Alex My Brutal Wife.
2 weeks pa lang kaming kasal. Arrange marraige. Biktima kami nun! Natali kami sa isa't-isa.
Ayos lang sana sa akin kung yung asawa ko ay zweet, mabait, asarap magluto. Kaso hindi. Isa syang BRUTAL.
Inuulit ko BRUTAL. As in B-R-U-T-A-L.
Napaka ng babaeng amasona na yun! Napapasunod nya ako sa kung anu man ang gusto nya. Syempre Gentleman eh.
Gusto nyo malaman kung gaano pa sya ka brutal?
"Babe ipagluto mo ako mamaya ng pakbet." Malambing nyang sabi.
"Nandun naman si Manang eh." Kaasar!
"Gusto ko ikaw magluto." Nagpapadyak pa sya. Ayan na naman po sya!
"Hindi ako marunong magluto."
"Aba't para saan pa't may kusina tayo kung hindi ka pala marunong magluto? Ipapagiba ko na ang kusina natin!" Hindi na ako nagulat sa biglang pag sigaw nya.
See? Pati kusina na walang kamalay-malay madadamay pa.
"Sino ba sa atin ang HRM ang course?" Tanong ko.
"Ako!" Great!
"That's my point. Ikaw ang HRM Student kaya ikaw magluto."
"Kailan pa naging issue ang pagiging HRM ko sa pagluluto ng pakbet?" Sigaw nya at binatukan pa ako!
"HRM ka Alex!"
"So what? Iniinis mo talaga ako Stanley!"
"Hindi naman kita iniinis eh. Pinapa reaalize ko lang sayo kung ano yung tama!" Pagpapaliwanag ko pa.
"Bukas talaga ipapagiba ko na yung kusina!" At kapag sinabi nya. Ginagawa nya talaga.
"Oo na! Lulutuan na kita!" Suko na ako.
"Napipilitan ka lang ata eh."
"Hindi ah. Bukal 'to sa loob ko." Pero ang totoo, napipilitan lang talaga ako.
"Good. Haha. I love you Asawa ko."
Hindi ako sumagot. Nakaka inis kaso hindi ako maka angal.
"Hindi ka sasagot?" May pagbabanta na ang boses nya.
"I love you too Asawa ko." Ang sweet namin diba?
Ganyan ang tratuhan namin kasi ito na lang yung way para iparamdam na hindi namin gusto ang isa't -isa.
Pero ako lagi ang kawawa. Utos dito. Utos dyan. Batok ditto. Batok dyan. Hila kung saan-saan. Sipa. Suntok. Sampal. Kurot. Sabunot. Ano pa bang kulang? Saksak? Haha.
I'm just being gentleman.
I respect them. I loved them now and break their heart tomorrow. Nice!
But when I met Alex. Everything changed.
Ikaw ba naman mabugbog araw-araw tignan ko lang kung hindi magbago ang buhay mo.