~03~Leila
SINDIKATO. Ito ba yung masasamang mga tao? At may ilegal na gawain? Sila ba yung nananakit ng tao? Wala akong masyado'ng alam tungkol sa mga iyon. Hindi ko nga alam kung may ganyan ba talaga eh. Ngunit isa ang alam ko... hindi sila gumagawa ng mabuti.
Ngayon na nasa isa kaming Party, at hindi ko maintindihan kung bakit dito ako dinala ni Inspector Albez. Hm....
Naramdaman ko na may pumulupot nga braso sa bewang ko. Umangat naman ang tingin ko sa lalaking katabi, kay Inspector Albez.
Napakunot ang noo ko nang pagmasdan mabuti ang buong lugar na kinaroroonan namin.
Hindi ko inaasahan na pormal na party ang idadaos ni Vanessa Torres. Hindi naman kasi sinabi ni Iyarra sa akin kung anong klaseng party ang idadaos ni Vanessa Torres kaya hindi ko inaasahan na kung sakali na pumayag ako ay iisa lamang ang dadaluhan namin ni Inspector Albez.
Habang naglalakad kami ay nararamdaman ko ang bahagya'ng madidiin na pag-pindot ni Inspector Albez sa ngayong hawak niyang braso ko.
Nasa kaliwa ko siya at imbes na sa bewang ay sa kanang braso ko siya nakahawak.
He's tapping his finger on my arm.
And I can't help but read what he's trying to do... or more like... say.
Dash... dot... dot... dot
Dot
Dot... dash... dash
Dot... dash
Dot... dash... dot
Dot
I finally understand what he's trying to say after multiple times.
Umangat naman ang tingin ko sakaniya.
Alam niyang maiintindihan ko iyon. Sapagkat si daddy mismo ang nagturo sa akin kung paano mag-decode ng morse code.
I nodded at him at doon pa lamang huminto ang daliri niya ka-ta-tap sa braso ko.
"If I rub your arm softy, it means the person infront of us isn't suspicious. And if I squeeze your right arm lightly, they are suspicious. And there's a possibility that he's close to the culprit" he whispered. Marahan naman akong tumango.
Nagkataon na wala masyado'ng tao sa kinaroroonan namin kaya nag-lakas loob ito'g bumulong.
Hindi niya binitawan ang braso ko.
Naglakad kami at nanatili siyang naka-alalay sa akin. Hanggang sa maramdaman ko ang pagpiga niya sa braso ko.
Naging alerto ako at napatingin pa sakaniya. Ngunit ang mata niya ay nanatili sa kung saan siya nakatingin.
*clink* *clink* *clink* kuha ng atensyon naming lahat. At kahit sa maskara na suot ay kilala ko kung sino iyon.
"Good evening, everyone! I would like to thank all of you for attending my party" panimula ni Vanessa Torres. Ang anak ni Luvitto Amado Torres.
"Today is one of the special day, because this year, our Company increased their sales because of my father. Congratulations dad!" Tumingin pa ito sa ama na ngayon ay naka-upo malapit sakaniya. Naka-masquerade din ito ngunit nakilala ko na iyon ang ama niya dahil sa pagtawag niya dito.
Nagpalakpakan ang lahat.
"And also today is his Birthday. So let me call the celebrant... the most loving husband and a father to me... Mr. Luvitto Amado Torres" dahil don ay nagpalak-pakan ang mga tao. At tumambad sa amin ang tatay ni Vanessa.
"Thank you, thank you everyone. And... thank you Vanessa, my daughter" hinagkan ni Vanessa ang pisngi ng ama bago gumilid ito upang hayaan magsalita ang kaniyang ama.
I felt him tapping my shoulder again.
At naintindihan ko kaagad ang ibig niyang sabihin.
Luvitto Amado could be one of the suspect. I am not sure about what he's trying to say. Pero mariin ang pagpisil niya sa braso ko.
Ngiti'ng-ngiti si Luvitto Amado. Nagagalak na madami ang dumalo. Wala na ito'ng suot na masquerade kaya kita ang kaniyang mukha, at ganon na din si Vanessa. Tinanggal na nila.
"... As of my son, Luzetto Vann Torres. After years of handling the Company. I will let him take over the TS Company" anito. Tinutukoy ang kumpanya nila.
Naramdaman ko ang marahang pag-hila sa akin ni Inspector Albez hanggang sa maka-balik kami sa sasakyan.
Nang harapin ko siya ay hindi ko maintindihan ngunit bakas ang galit sa mukha niya.
"A-Are you okay?" I asked. Bahagya akong kinabahan sa inaakto niya.
Bakit siya nagagalit? Sino ba yung tatay ni Vanessa na iyon para magalit ng ganito si Inspector Albez?
"That bastard!" He scowl. "He's the reason why I couldn't get a hold of the suspects!" He said through gritted teeth. Kinabahan ako.
Ang tatay ni Vanessa? I know he got a hunch na baka ang tatay ni Vanessa ang suspect. But, it seems like...
"What do you mean?" Naguguluhan ko'ng tanong.
"He may not be the one doing it. But his son, Luzetto Vann Torres. Siya! Siya ang dahilan kung bakit wala akong mahanap na ebidensya" nagulat ako nang malakas niyang suntukin ang sasakyan.
At napaawang ang labi ko nang makitang bumakat ang kamo niya doon.
Kinakabahan ako. Ganon kagalit si Inspector Albez? Bakit tila nakakapag-taka ito? Bakit pakiramdam ko... may iba pa'ng dahilan?
"U-Uuwi na ba tayo?" Mautal kong tanong.
Ngunit umiling ito.
"We're not done" at pagkasabi niyang iyon ay hinila niya na ako papasok sa loob kung saan nagsisimula na ang kainan at sayawan.
Kilala ko ang kapatid ni Vanessa na si Zetto. Isa ito sa mga nanligaw sa akin noong kami pa ni Vin, ngunit hindi siya ang tipo ko'ng lalaki. Other than that, Vin and Zetto are cousins, buti na lamang ay kalaunan tinigilan ako nito nang malaman na kami na ni Vin.
Though, most people call him Zetto, pero may ilan na 'Vann' ang tawag sakaniya. Ngunit binawal niya iyon sa mga kaibigan o kakilala niya. Only his family call him Vann. And honestly, kailanman ay hindi ko nakita ang mukha ni Zetto dahil palagi itong may suot na itim na masquerade, at isa iyon sa dahilan kung bakit iba ang pakiramdam ko sakaniya.
Vin is three years older than me. At satingin ko ay naka-graduate na ito kaya napapaisip talaga ako kung bakit hanggang sa eskwelahan ay kilala siya.
Wala na ako masyadong balita kay Vin. Ang tanging alam ko ay he pursue his career. And that is... music. Wala na akong ibang alam pa tungkol sakaniya bukod don.
Sa gitna ay may mga couple na nagsasayawan. Habang ako ay nakamasid at hinihintay ang susunod na gagawin ni Inspector Albez.
"Inspec-"
"Just call me Troy" he cutted me off. Napatango na lang ako.
"Ins- este... T-Troy. S-Sino ang tinitignan mo?" Maharan kong tanong.
Naramdaman ko nanamn ang braso niya at humawak ang kamay niya sa kanang braso ko at pinisil niya iyon ng bahagya.
He tapped his finger again.
Dot... Dot... Dot... Dash
Dot... Dash
Dash... Dot
Dash... Dot
Natango ako.
So siya iyon?
May kasayaw ito'ng babae at nakasuot si Zetto or kung tawagin din ni Inspector ay Vann na itim na Masquerade. Right. Ngunit kakaiba ang itim niyang masquerade.
May tila pa-puso'ng desenyo sa kanan na nagmula sa kulay ginto na glitters at naka-konekta ito hanggang sa kaliwa'ng dulo kung saan may tila pa-M na letter.
The heart design doesn't look like a heart to me. Kapag pinagmasdan mo kasi ito'ng mabuti ay nagmumukha ito'ng letter 'B'.
Nang halikan ni Zetto ang kasayaw nito ay naramdaman ko nanaman na pumisil si Inspec- este... Troy sa braso ko. Ngunit hindi kagaya nang mga nauna. Madiin ito at... masakit.
"T-Troy..." usal ko sa pangalan nito kasi hindi ko matanggal ang pagkahawak niya sa akin.
Nang tignan ko siya ay bakas ang galit at inis sa mga mata niya habang naka-tingin kay... Zetto at sa babae'ng kasayaw at kahalikan nito.
"T-Troy... m-masakit" daing ko at tila doon pa lang yata siya natauhan dahil marahan niya ito'ng binitawan at humarap sa akin.
Kaagad nagbago ang hitsura nito at humingi ng paumanhin sa akin bago ako iwan mag-isa. Hinaplos ko ang braso ko. Masakit. Ngunit may isa akong napansin...
Tama ba ang nakita ko sa mga mata ni Inspect- este... Troy?
I can see... jealousy in his eyes.
And I know kung sino ang dahilan...
Hinayaan ko muna magpalamig si Troy. Habang ako ay tumungo sa comfort room.
Napabusangot ako nang makita'ng namumula ang braso ko sa pag-higpit ng hawak sa akin ni Troy. Para tuloy may humila sa akin. Agh.
Ngunit nang akma akong lalabas upang bumalik kay Inspector ay may kung sino na tumulak sa akin papasok muli sa comfort room!
Who the-
"Mmmpph!" I struggle.
Ngunit malakas ang lalaki'ng ito.
Yes. It's a man! And what the heck is he doing here in the Lady's room?
Nang tignan ko ang mukha niya ay napansin ko na suot niya ang maskara na kagaya nang kay... Zetto or kung tawagin ng kaniyang pamilya ay Vann!
Si Zetto?! Ano'ng kailangan niya sakin?
Pilit ko siyang tinutulak ngunit malakas ito.
Ngunit nang titigan ko ang kaniyang mga mata... bakit tila kakaiba at... pamilyar ito?
This guy has the same physique with Zetto. Ngunit iba ang pakiramdam ko. Alam kong hindi si Zetto ito sapagkat iba ang mata niya.
"Shh..." he hushed then pulled into one of the cubicle nang biglang bumukas ang pinto ng comfort room na tila may pumasok.
Tinakpan nito ang bibig ko.
"Have you seen his face? Hahaha" tawa ng isang babae. I struggle again pero hinigpitan nung lalaki ang hawak niya sa akin. He motioned his finger to be quiet. I sighed and nodded.
"Ofcourse!" Maarte'ng tugon nung kasama nito.
"Your ex is such a hottie, Shaila! Kung hindi ko lang alam ang plano mo ay pinaalis ko na ang babae'ng dikit ng dikit sakaniya" wika muli nung isa.
"Shut up, Annie! You know that I am just using Zetto to make my Troy-baby jealous. And guess what? It was effective!" That Shaila girl said.
"Pero you know that, Zetto is also using you para hindi na maging sagabal si Troy sa mga plano niya? Hindi ba?" Naantig bigla ang tenga ko sa sinabi nung Annie yata yon.
Bakit pakiramdam ko ay kilala ko yung Troy na tinutukoy niya. And... they mentioned Zetto!
"Yup. Peste naman kasi yung Chief Police Inspector na iyon! Kung hindi niya kinuha ang isa sa mga slave ni daddy. Hindi sana ito namatay." At doon na nanlaki ng todo ang mata ko.
Sandali ay hindi ako makahinga kaya wala sa sarili ko'ng nayapos ang dibdib ngunit nang akma akong yuyuko ay...
"Aw... mpph!" Napa-ungol ako nang mauntog ang noo ko sa noo ng kaharap ko!
He covered my mouth with his hands to surpress my moan. And dang! We're caught.
"I think someone's in here..." I heard the Annie girl said.
Pero nagulat ako nang marahang itulak ako nang kaharap kong lalaki at bigla ako nitong hinalikan.
No!
"Mmph!" I struggle pero nagmatigas pa ito at naramdaman ko ang mumunting tinig na iyon mula sa kaniya at dama ko iyon sa bibig ko.
He's... "mmmmhhh"
"Tsk. I think they are doing something... Tara na nga. Baka maistorbo pa natin sila. Hihi" napahagikgik pa yung Shaila bago umalis.
Nang maramdaman na wala na sila ay tinulak ko na yung lalaking kaharap ko! Why the heck did he kissed me? Agh... but...
It was a relief! Since hindi kami nahuli, pero nang tignan ko ang kaharap ko ay sinamaan ko ito ng tingin.
Nakatitig lamang ako sakaniya ng masama hanggang sa makalabas kami ng Comfort Room.
He looked sorry.
"Why did you do that?!" Angil ko. Huminto naman ito at humarap sa akin habang ako naka-pameywang na sakaniya.
"Pasensya na, Miss. If I didn't do that, baka mahuli tayo" sambit nito. Napatango naman ako, I don't want to argue kase nangyari naman na. Tinitigan ko muli ang mukha niya. Suot niya parin ang maskara. He really looks like Zetto. Pero napag-alaman ko na hindi nga siya dahil iba ang suot niya. Pero...
Bakit... parang kilala ko siya? Sa timbre ng boses ay hindi gaano pamilyar. Kaya I couldn't make it out kung sino ito'ng kaharap ko. I sighed.
I couldn't believe of what I've heard kanina. Lalo na't si Troy na mismo ang nagsabi sa akin na maaari'ng may kinalaman ang mga Torres sa pagka-matay ni daddy. Buti na lamang ay hindi kami nahuli. Should I thank this guy for kissing me and acting like we're doing something? Errr. And I couldn't believe na nag-eavesdropping din ako.
It wasn't my intention but, satingin ko ay makakatulong ito kapag sinabi ko kay Troy.
I sighed.
Luzetto Vann Torres. I couldn't believe that you have something to do with my father's death. Oras na makakuha ako ng ebidensya, mabubulok ka sa kulungan. I balled my fist. Kailangan ko ng hanapin si Troy. Kaya bumaling ako sa kasama ko.
"Excuse me, sir... I'm going" mariin kong sabi. Hindi ko na ito nilingon at nagsimula akong maglakad.
Pero nang akmang aalis na ako ay pinigilan ako nito gamit ang paghawak sa braso ko.
"Lei-" napakunot ang noo ko.
"What?!" Tila hindi kona makontrol ang sarili, nakakunot ang noo ko sakaniya.
Ngunit bakit... alam niya ang pangalan ko? I know... he was about to say my name!
Should I be concerned? At Hanggang ngayon kasi ay hindi ko matanggap lahat ng nadinig ko sa comfort room. Yung mga sinabi nung Shaila na iyon! Was it really... Zetto? Was it really the Torres? At ito'ng lalaking to? May kinalaman ba siya sa mga Torres?
Hindi ako bulag... alam ko'ng si daddy ang tinutukoy nung Shaila na iyon. At alam ko na yung kapatid nung daddy ko yung slave na tinutukoy din nila.
Tsk! How dare they do this to us?!
Hindi ko na napigilan napa-upo ako at umiyak ng umiyak. Hindi ko na inintindi ang lalaki na tumawag sa pangalan ko. How does he know my name? I'm still in my mask! So, how?!
Naramdaman ko na may yumakap sa akin mula sa likod. Kahit gusto ko'ng alisin ang braso nito ay wala na akong lakas. Gusto ko siya'ng kwestiyonin ngunit... hindi ko alam kung kakayanin ko ang isasagot niya.
At... nasasaktan ako ngayon dahil sa ganon lamang humantong ang buhay ng daddy ko.
Ni hindi man lamang naging malaya ang kapatid niya. Dahil nawala na lamang ito ng parang bula. At nasasaktan ako... sobra sobra ang sakit, dahil lumabas na namatay sa wala ang daddy ko.
Namimiss ko na si daddy... I miss him so much.
"Leila..." he whispered my name. And for the first time in my life. A stranger is comforting me. Tila nawalan ako ng pakialam kahit kilala ako ng lalaki na ito. I need someone right now. Since, Inspector Albez left me... I got no one right now. Hindi ko alam kung iniwan na ba ako ni Inspector. Hindi na kasi ako hinanap.
Then I remember Vin. That guy. Siya ang nasandalan ko noon sa paulit-ulit na pag-aaway nina Mommy and Daddy. Siya ang palaging nariyan at nakikinig sa akin. And honestly... I can feel his way of comforting, with this stranger hugging my back.
That's why I gave Vin everything. I gave myself to him because I love him so much then. There are only times na hindi kami nagkakaintindihan. But, most of the times, we're good to each other.
I was young, and I was wrong for being too inlove. I rebelled, and he helped me. Now, I regretted everything, except having Logan in my life even though I'm not ready.
"Shhh... I am here" he cooed. Bahagya akong natigilan dahil doon.
Nang hinarap ko siya ay tinitigan ko muli ang kaniyang mga mata.
They are sad and... dull.
They are familiar but, I know... hindi na iyon maaari.
"W-Who are you?" I asked. At nang akma kong tatanggalin ang masquerade na suot niya ay mabilis ito'ng lumayo sa akin.
=====
To be continue...