"Hindi nya ako tinigilan hanggang sa i kwento na kita sa kanya. He was a sweet cousin that time. He always hug me and listen to me when I always told the stories about us. Kahit nakakagulat na nagkaroon agad siya ng interest sa'yo ay ipinagpatuloy ko pa din ang pinagsamahan nating dalawa." Natawa siya nang maalala nya ang Ikinuwento nya. "Ngayon, hindi ko na alam ang tumatakbo sa utak nya. Minsan, maayos siyang kausap pero minsan ay bigla bigla na lang sisigaw at magagalit na parang mali ang magtanong sa kanya."
Imposible ba na pwedeng magbago ang isang tao sa madaling panahon? It's been 7 months since we we're knew each other. May mga panahon pa nga na mas gusto nya akong samahan sa kung saan ako magpunta pero nito lang ay tumigil ulit sya. Dahil pa rin ba sa unang minahal niya?
"Still, try to understand him, Chloe. Wala na syang mahahanap nang makakapitan." Pilit na ngiti ang binigau nya sa akin.
Tumango na lang ako kahit may gusto pa akong itanong sa kanya pero mukhang hanggang doon na lang ang gusto nyang sabihin sa akin. Masyado nang kumplikado ang nangyayari sa amin ngayon. Ngunit eto, dumagdag na naman sa isipan ko ang kaunting kinuwento ni Krisha para sa akin.
Did she gave me a clues? And wanted to solve his puzzle? Napailing ako sa naisip ko at nagpaalam na rin agad sa kanya dahil may aasikasuhin pa ako.
Naalala ko bigla paglabas ko ang unang pag banggit nya sa pinsan nya nang una kaming magkita sa StarBucks. He was a mysterious type when I first saw him. He has a cold ice and voice when he speak but when he looked at my eyes. Parang may natunaw na yello doon nang tumingin sya sa mga mata ko.
I started to get confused when my phone rang because of Hans. Sinagot ko naman agad ang tawag nya habang pabalik ng Parking Lot.
"Yes?"
[Can you come to my apartment? I'm here in the Philippines. A little conversation please. May importante lang akong sa sabihin.]
"Okay, text me the address." Huling sabi ko bago ko patayin ang linya. Dali dali naman akong naglakad ng may nararamdaman ko na may sumusunod sa akin.
I heard his foot steps at my back. Binalot ako ng kaba sa buong katawan ko ngunit pinilit ko pa rin maging kalmado. I almost run when I opened my car and went in fastly and closed the door.
Pinaandar ko agad ang kotse ko paatras bago lumiko pakanan ng mabilis upang makaalis sa ilalim ng parking lot at makalabas ng ligtas. I almost got accident when I heard a 'beep' sound in front of my car.
Nanginginig kong iniwas iyon nang mag vibrate ang phone ko. Binagalan ko na ang pagtakbo ng sasakyan bago basahin ang mensahe ni Hans. Hinilot ko ang sentido ko at pilit pinapakalma ang sarili gamit ang hangin na pumapasok mula sa bintanang nakabukas mula sa kotse ko.
****
"You're late." Sambit nya nang kumatok ako pero hindi ko na sya pinansin at agad akong umupo sa malambot nyang sofa bago sumandal at pumikit.
"Bakit hinihingal ka? May humabol ba sa'yo?" Narinig ko ang pag-aalala nya sa akin kaya nagmulat ako.
"Being chased behind my back is a true scary." Pag-amin ko.
"You're being chased?! Why you didn't call me?!" I was taken a back when he shouted.
"Wala akong panahon kalikutin ang phone ko habang may nakasunod sa akin na hindi pamilyar ang presensya." Natahimik naman sya ng sinabi ko iyon. Alam ko na mali pa rin dahil sinubukan na kami na praktisin ito o mag sent lang ng code kapag may isa sa amin ang nasa panganib.
"I.. I'm just worried about you, Chloe." Tumabi sya sa kaliwa ko at inayos ang buhok ko, inipit pa nito sa tenga ko.
"I understand." Tumango na lamang ako at hinintay na ang sasabihin nya. Mukhang nahalata nya iyon kaya nagsimula na syang tumikhim.
"I found his siblings name. But not a family background. Her name is Almerina Gail Alseiti. His older sister and 26th yr old. Nasa New York ang kapatid pero uuwi nang Pilipinas ng madaling araw. Maaari syang paki usapan tungkol sa kapatid nya."
So he's a younger? I thought he's an older. Hindi ko naisip na may kapatid sya dahil wala rin binabanggit si Krisha sa akin. Napatunayan ko lang sa ilang buwan ang nakalipas ay hindi ko pa rin sya kilala dahil sa dami nitong tinatago mula sa sarili nya at sa Pamilya nya.
"Okay, kung 'yang plano na iyan ang makakatapos sa misyon natin ay papayag na ako." Wala naman na akong magagawa para baguhin ang plano nya.
"Yes! Thank you." He gave me a hug before going back to the sofa.
"Oo nga pala, pwede ka mag stay dito muna at hintayin ang madaling araw para sabay na tayong pupunta ng Airport."
"Okay." Tumango ako. "Can I borrow your shirt?"
Maulan na rin naman kaya hindi na ako nag dalawang isip na mag stay sa condo nya. Wala namang problema dahil dalawa ang kwarto at cr, damit na nga lang ang kulang kung balakin ko na tumira sa ganitong lugar.
"Sige." Tumayo sya at binuksan ang kwarto nya upang kumuha roon ng damit. Hinagis nya iyon at agad ko namang sinalo bago dumeretso ng cr para makapag palit man lang.
I was wearing a short and a croptop. Mas bet ko pa ang oversized shirt kaya nanghiram na lang ako upang makapag pahinga saglit.
"Salamat dito, isasauli ko na lang-"
"Hindi na kailangan sayo na yan." He smiled at me before doing something in his Laptop.
Tumabi ako sa kanya at tinignan ang ginagawa nya, probably hacking and watching the siblings of Lucas kung ano ang ginagawa nito. Napakunot ang noo ko nang may tinype sya doon sa laptop nya at biglang lumabas ang code.
"Ano nangyari?" Kalmadong tanong ko dahil hindi ko masyado maintindihan ang code about hacking.
"May sinusubukang pumasok sa cctv in New York." Inis na sabi nya. "I swear that he might die if he ruin my plan."