How can I love someone if I'm still broken to another person?
I sighed heavily when I'm starting to think what our conversation from the start and when we first met. I didn't know but I want to find something strange from his reaction but I cannot see what those are.
Nagkagusto naba sya sa akin noong mga panahon na kinuwento ako ni Krisha sa kanya o di kaya noong simulang sinamahan nya kami ng kapatid ko bumili at mag grocery sa mall? Did he already show signs when he told me that I'm numb.
Ipinilig ko ang ulo ko dahil sa mga naiisip. But I'm starting to think again when my mind became active and remember his first love.
Sabi ng iba. 'First love never dies.' at hindi ko alam kung maniniwala ako. Dahil mayroon pa rin naman akong kilala na tao na naka move on sa first love ngunit sumobra naman ang pagmamahal sa 'Last'. Still worth it dahil nagkatuluyan naman sila.
Maybe the first love never dies is because of the memories. Not never dies in feelings. Dahil kung ako ang tatanungin ay aaminin kong sya ang first love ko, pero hindi dahil first love ko siya ay imposible nang hindi mawala ang nararamdaman ko sa kanya. The memories will never fade, but our feelings are.
Nagulat ako bigla nang may kamay na humawak sa balikat ko dahilan upang tignan sya.
"Kanina kapa tulala dyan, ano ba ang iniisip mo?" Inis na sabi sa akin ni Hans at tinanggal bigla ang pagkahawak sa akin.
"W-wala." I even stutter
"Wala? Eh nakailang tawag na ako sa pangalan mo pero mukhang hindi mo ako naririnig." Sambit nya habang nakatingin sa laptop nya.
Nandito ako ulit ngayon sa Unit nya, dahil sa balitang nagpaparamdam na naman ang kaaway. Hindi kaya yung magkapatid na pinuntahan namin noong party?
"Tama ang iniisip mo, nagsisimula na silang kumilos."
Napatingin ako sa laptop na itinuturo nya. Tinanggal nya ang headset at isinuot nya iyon sa akin.
"Pakinggan mong mabuti itong record." Hindi ako nagsalita at tumango na lamang ng simulan nyang i play ang record.
"How can we survive if they're still following us?!"
"Calm down, you should not panicked. Remember when our parents got killed because of that family?!"
"Kailangan na nating kumilos, Lawrence! Mauunahan nila tayo, kailangan natin makaganti dahil sa kagagawan nang Pamilyang Mendes!"
"I already know that you're over reacting. But calm down sis, this mission is mine. And I will make sure that no one can stay alive."
Hanggang doon lang ang narinig ko kaya tinanggal ko na ang headset at ibinigay sa kanya. Magsasalita na sana ako nang makita ang itim na envelope kaya sinubukan kong kuhanin ito at binuksan ang laman.
Napakunot ang noo ko mula sa puting papel ay pula naman ang tinta nito. Napalingon ako sa kanya nang agad nyang agawin sa akin at ipinasok ito sa drawer nya.
"Kailan kapa nakakatanggap ng Death Threats?" Sambit ko sa kanya dahil nahalata ko ang kaba sa kanyang mukha.
"One week."
"Ano?!" Gulat na sabi ko. "Bakit hindi mo sinasabi sa akin?!"
"We.. are not partners, Chloe." Napakunot ang noo ko at hinarap sya.
"Anong sinasabi mo?" Naguguluhang tanong ko at hinawakan ang dalawang balikat nya upang iharap sya sa akin.
"That ass- I mean that Lucas boy is your partner right?" Tila sumeryoso at bumigat ang kapaligiran kaya napabitaw ako sa kanya.
"Oo, may problema ba doon?" Deretsong tanong ko ngunit napalunok nang palihim dahil sa lalim ng titig nya sa akin.
"He's always my problem, Chloe."
*****
Patalon akong humiga sa kama nang makauwi ako sa mansion. Katabi ko ang kapatid kong natutulog na sa kwarto ko. Ginagawa nya ito kapag nami-miss nya ako kaya hindi ko maiwasang mapangiti sa tuwing nahihiya sya kapag umaamin sya sa nararamdaman nya kapag wala ako.
Ngunit nawala rin ang aking ngiti nang maalalang wala lang siguro dito si Ate Aaliyah kaya ako ang hinahanap nya. Lumapit ako sa kanya at sinuklay ang buhok nya gamit ang kamay ko kaya naman gumalaw sya ng kaunti at niyakap ako.
"Such a baby." Bulong ko sa aking sarili at natawa.
"I really can't promise now but I'll try to make time with you." Bulong ko sa kanya habang tulog sya.
He's the sweetest and shy man I love. He always want an attention and play when we are kids. He always such a cry baby when Ate Aaliyah was out of nowhere in a minute. I almost laughed when he started to tearing up.
"Where's my Ate Aaliyah, please help me to find my Ate." He cried when I was watching him in a second floor of my room.
I smiled by myself when I feel at peace, just remembering something from the past. I really can't imagine when Ate Aaliyah and Daddy is out of town. We're finally commit each other.
I'm in the middle but I always choose to silent and watching people from afar. I really don't care about people around me, I will love people who is kind to me and also love and accept me for who I am.
Gladly, I'm still lucky to have a brother like him.
I'm starting to get sleepy. Inayos ko ang kumot ko bago yakapin sya at pinikit ang aking mga mata.
"Good night, baby brother."