Daine's POV
Nakita ko si irine na nakatulog na sa sofa kaya dinala ko na siya sa kwarto namin. Inihiga ko nalang siya at tumabi na sakanya.
Kinaumagahan, yayakap na sana ako pero wala akong mahawakan, napabangon ako bigla ng makitang wala na si irine dito.
Bumaba ako, huwag naman sana! Baka iniwan niya ulit ako?! No! Nakahinga ako ng maluwag ng makitang siyang kumakain sa kusina, kasama niya si massy at ang anak namin.
"Good morning dada"bati nito
"Good morning princess"bati ko din.
Napatingin ako kay irine pero umiwas lang siya ng tingin. Natahimik ang paligid pero agad namang nagsalita si danica.
"Dada? Bakit hindi ka nag good morning kay mamo?"tanong nito.
"Good morning bee"bati ko kay irine habang siya kumakain lang.
"Good morning din"bati nito.
Nagtawanan naman si massy at danica sa reaksiyon ni irine. Muntik kasi itong mabulunan ng nag great ako sakanya. Binigyan ko siya ng tubig.
"Here"sabay abot sa isang basong tubig.
"Thanks."pasalamat nito.
Ngumiti lang ako at ganon din siya. Gusto kong mag sorry sakanya sa lahat ng nagawa kong kasalanan sakanila lalo na ng mabuntis siya at wala ako sa tabi niya.
Pagkatapos naming kumain, pumunta agad siya sa kwarto namin. Eto na siguro ang tamang oras para maka pag sorry ako sakanya. Bubuksan ko na sana ang pinto ng kwarto ng marinig kong umiiyak si irine. Agad akong pumasok at nakitang nakaluhod si irine,umiiyak at napayuko sa kama.
"What's wrong?"i asked
Napatingin siya sakin, at niyakap ko siya. Pinatahan ko siya sa pagkakaiyak niya.
"Shh. Stop crying okay?"pagpapatahan ko.
"I'm sorry daine. I'm really sorry, despite of everything i'ved done to you. You accept me, i'm sorry"paghingi nito ng tawad.
"Ako dapat ang humingi ng tawad hindi ikaw, It's all my fault kung bakit tayo nahantong sa kalagayang ito"-ako
"You forgive me? For hidding our daughter? For everything?"she asked me.
"Yes, of course. I love you so that I forgive you,"-ako
"Bakit daine? Bakit hindi madali maghilom ang mga sugat! Bakit!"nangingiyak ngiyak niyang sabi.
"I'm sorry yan lang ang masasabi ko. Babawi ako sainyo, sa mga panahong wala kayo sa piking ko. Mabubuo na tayo ulit at magiging masaya tayong pamilya. Kaya huwag kanang umiyak."-ako
"But what if, it will not work? Paano kung hindi."hindi ko na siya pinatapos pa at hinalikan ko na siya
I kissed her forehead down to her nose and finally to her lips. I missed kissing her liked this. Like we do before.
Tinanggal ko ang mga damit niya, tinanggal ko din ang mga damit ko. Nilamas ko ang dibdib niya at napaungol ito. She act like very innocent. But that's it, we did it. We reach our climax!
[Kinaumagahan]
"Goodmorning me"bati ko kay irine sabay kiss sa noo nito.
"Good morning de"bati naman nito.
Ayos na kami ngayon, ewan ko lang kong may aberya pa ngayon. Gusto kong ayusin ang buhay namin ngayon lalo na't may anak na kami.
"I'm sorry"sabi ko sa napaka seryosong tono.
"Apologizing for what?"tanong nito.
"For everything, for the pain that i have inflicted you"sabi ko at napayuko.
"It's okay, were okay right?"pagkakalma nito.
"But it's all my fault"sabi ko.
"Past na yon kaya napatawad na kita. Mahal na mahal kita de"-irine
Ikiniss ko siya sa noo at niyakap." I love you too"sambit ko.
"Thank you for being here for me"sambit nito sakin.
"It's nothing compare to your sufferings and pain that i have inflicted on you"-ako
Napatawa kaming dalawa, naahinto kami ng biglang bumukas ang pinto. And we see our beloved and beautiful daughter, danica faith montenegro- mendoza.
"Mamo? Dada? What's going on?"takang tanong nito.
"Nothing baby, we're fine!"saad ni daine kay danica.
"Group hug!"sigaw ni danica
Nag group hug kami at nagtawanan. I feel better now, i feel comfortable na kasama ulit si irine. Naging okay ang pagsasama namin sa loob ng mga panahon. Pero ewan ko lang sa susunod na mangyayari sa buhay namin. Sana ganito lang kami palagi.
Irine's POV
Naging okay na kami sana madali lang maghilom ang mga sugat sa puso ko. Sana lang!
"Mamo? Are you okay?"tanong ni danica sakin.
"Nothing baby. Let's eat na"aya ko sa mag ama ko.
"Okay"tipid nitong sabi.
Kumain lang kaming apat kasama na si massy doon. Parang pamilya narin namin siya kaya sumasabay na siya samin. Napahinto ako ng may narinig ang pagtunog ng phone ni daine.
"Yes. I am, I'm on my way"banggit nito tska tumayo.
"Hon. I have to go, may emergency at may bussiness ako for one week sa baguio. Gusto niyo bang sumama?"tanong nito.
"It's okay hon. Mag skwela pa si danica kailangan niya ako. And besides okay lang kami dito"banggit ko.
"Are you sure?"tanong nito.
"Of course dada, magiging okay din ang lahat"singgit naman ni danica.
Nagyakapan muna kaming tatlo bago umalis ang pinaka gwapo kong asawa. At ayon tuluyan na siyang umalis. Nag wave nalang kami ni danica at pumasok na sa loob.
Be safe daine.
.......
Itutuloy....
Miss A.
Sarey sa mga eror typo, sarey talaga. Paki intindi nalang po.
Salamat guys.